Πόσες και πόσες φορές δεν έχουμε σκεφτεί όλοι μας πως ο κόσμος που ζούμε ίσως να μην αξίζει να σωθεί. Κυρίως, γιατί είναι τόσο εμφανές πως έχουμε χάσει την ανθρωπιά μας. Μετά όμως έρχονται ειδήσεις σαν αυτές που κάνουν να το ξανασκεφτούμε.
Η αστυνομία στη Ρώμη έλαβε μια κλήση σχετικά με κλάματα και φωνές που ακούγονταν από ένα διαμέρισμα. Τέσσερις εστάλησαν στο σπίτι προκειμένου να διαπιστώσουν τι συνέβαινε. Όπως διαπίστωσαν όμως, δεν είχε διαπραχθεί κάποιο έγκλημα...που να είναι τουλάχιστον ποινικά κολάσιμο.
Αυτό που βρήκαν όμως φαίνεται πως τους ράγισε την καρδιά. Η 84χρονη κ. Jole και ο 94χρονος σύζυγός της κ. Μichele ήταν μόνοι στο σπίτι. Ήταν τα κλάματα αυτών των δύο ηλικιωμένων που είχε ακούσει ο γείτονας που έκανε την κλήση στην αστυνομία. Όχι όμως επειδή βρίσκονταν σε κίνδυνο από την εισβολή πχ κάποιου κακοποιού. Ο λόγος που έκλαιγαν ήταν επειδή υπέφεραν από «αβάσταχτη μοναξιά», όπως γράφει ο Repubblica.
Oι δύο ηλικιωμένοι που είναι μαζί σχεδόν 70 χρόνια και δεν έχουν δεχθεί επισκέψεις εδώ και πάρα πολύ καιρό. Οι γείτονες τους μετακόμισαν και πολλοί γνωστοί είχαν πάει διακοπές. Η μοναξιά αλλά και όσα είχαν δει στις ειδήσεις στην τηλεόραση τους είχαν ταράξει. Και είχαν βάλει τα κλάματα.
Οι αστυνομικοί Andrew, Alexander, Ernesto and Mirko αφού κατάλαβαν τι είχε συμβεί αποφάσισαν πως αν και δεν είχαν να κάνουν κάτι με την ιδιότητά τους ως εκπρόσωποι του νόμου, έπρεπε να κάνουν κάτι ως άνθρωποι, ως συμπολίτες αυτών των δύο ηλικιωμένων που θα μπορούσαν να είναι οι γονείς ή παππούδες τους.
Οι αστυνομικοί, πήγαν στην κουζίνα και τους μαγείρεψαν μια μακαρονάδα, πέρασαν μαζί τους όλο το απόγευμα και έπλυναν και τα πιάτα. Επίσης αφηγήθηκα την όλη ιστορία με μια ανάρτηση στο Facebook η οποία συγκίνησε δεκάδες χιλιάδες χρήστες...
Μπορεί βέβαια αυτή η πράξη των αστυνομικών να μην λύνει το πρόβλημα της καθημερινής μοναξιάς που βιώνει το ηλικιωμένο ζευγάρι. Ίσως όμως κάποιοι, που διάβασαν αυτή την είδηση να κάνουν κάτι ανάλογο για τους Jole και Michele ή για κάποιο άλλο ηλικιωμένο ζευγάρι που μένει στη γειτονιά μας και ξέρουμε πως ζουν μόνοι...
