Κάτι δείχνει να μην πάει καλά στην υπόθεση της προμήθειας από την Κίνα του κορυφαίου αυτή τη στιγμή συστήματος αντιαεροπορικής – αντιβαλλιστικής άμυνας, του S-400 Triumph, όπως αποκαλύπτεται από δηλώσεις του ισχυρού άνδρα της Rostec, καθώς οι δηλώσεις αυτές έρχονται σε απόλυτη αντίθεση με όσα δήλωνε το ίδιο πρόσωπο στα μέσα Μαρτίου… τι άραγε συνέβη δυόμιση μήνες μετά;
Ο Τσεμέζοφ είπε ότι οι παραδόσεις των συστημάτων στην Κίνα θα γίνουν το νωρίτερο το 2018, αφού πάγια τακτική της Ρωσικής Ομοσπονδίας είναι να καλύπτει κατά προτεραιότητα τις ανάγκες των ενόπλων της δυνάμεων και ακολούθως τα αιτήματα εξαγωγής των συστημάτων. Λογικό εκ πρώτης όψεως και δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά σε μια χώρα με τα χαρακτηριστικά της Ρωσίας.
Το πρόβλημα εγείρεται από τη στιγμή που όσοι παρακολουθούν την εξέλιξη των σχέσεων στο κρίσιμο αυτό «δίπολο» της διεθνούς πολιτικής, ενδεχομένως έχουν συγκρατήσει τις δηλώσεις του ιδίου προσώπου προς το ρωσικό ειδησεογραφικό πρακτορείο TASS, όπου αφενός ανακοινώνει την εκταμίευση της προκαταβολής για την υλοποίηση της σύμβασης από κινεζικής πλευράς και αφετέρου ότι οι Κινέζοι θα αρχίσουν να παραλαμβάνουν το σύστημα το πρώτο τρίμηνο του 2017.
Η ανακολουθία στις δηλώσεις είναι σαφέστατη, οπότε εγείρεται το ζήτημα του τι μπορεί να μεσολάβησε σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα ώστε να αλλάξουν τόσο πολύ οι δηλώσεις κορυφαίου αξιωματούχου της ρωσικής αμυντικής βιομηχανίας, που έχει κάθε λόγο να επιθυμεί να περιφρουρήσει την αξιοπιστία τόσο την προσωπική όσο και την εταιρική – κρατική.
Είναι προφανές ότι κάτι συμβαίνει, χωρίς να μπορεί κανείς να πει με βεβαιότητα, απουσία στοιχείων, τι ακριβώς. Πρόβλημα στη γραμμή παραγωγής; Κάποια σοβαρή διαφωνία για κάποιο θέμα μεταξύ Μόσχας-Πεκίνου; Ή μήπως η συνήθης αξιοποίηση σημαντικών εξοπλιστικών προγραμμάτων στο πλαίσιο της ρωσικής διαπραγματευτικής τακτικής, όπως για παράδειγμα η πώληση των S-300 στο Ιράν;
Το ζήτημα των σχέσεων με τη Δύση, τη στιγμή που εκκρεμεί η τελική διευθέτηση σε Ουκρανία και Συρία, αφήνει περιθώριο να σκεφτεί κανείς σε αναλυτικό επίπεδο και αυτό το ενδεχόμενο, αφού σαν τρόπος δράσης θα ήταν απόλυτα κατανοητός και θεμιτός, εάν στόχος είναι η προστασία αυτού που εκτιμάται ως εθνικό συμφέρον.
Όπως έχουμε αναφέρει και στο παρελθόν, το σύστημα S-400 Triumph που κατασκευάζεται από την Almaz-Antey μπορεί να εμπλέξει 36 στόχους και να εκτοξεύσει εναντίον τους 72 πυραύλους αναχαίτισης, σε απόσταση μέχρι και 400 χιλιόμετρα, σε ύψος μέχρι 30 χιλιόμετρα (εξαρτάται αν είναι αεροσκάφος ή εισερχόμενος πύραυλος, τύπου κρουζ ή υπερηχητικός), ενώ υποστηρίζεται ότι μπορεί να πλήξει και στόχους εδάφους.
defence-point
