Δεν είναι αρχηγός κόμματος. Ήταν. Και ενδεχομένως θα ήθελε να είναι ξανά… Ο Ευάγγελος Βενιζέλος παραμένει κεντρικός “παίκτης” στο σύγχρονο πολιτικό σκηνικό, έστω και πίσω από την κουρτίνα. Στο παρασκήνιο.
Ο άνθρωπος που, ως συγκυβερνήτης του Αντώνη Σαμαρά μετά τον Ιούνιο του 2012, και προηγουμένως ως “Νο2” του Γιώργου Παπανδρέου και του Λουκά Παπαδήμου, παραμένει μια από τις πλέον τοξικές πολιτικές προσωπικότητες της σημερινής Ελλάδας.
Μια πραγματικότητα που ενδεχομένως τον αδικεί. Αυτή όμως είναι η πραγματικότητα. Από την εποχή του PSI, το οποίο πλήρωσε ακριβά η ελληνική κοινωνία, και θα πληρώσει ακόμη πιο ακριβά στο μέλλον, ο Ευάγγελος Βενιζέλος έδειξε να χάνει το momentum. Να αδυνατεί να συγχρονιστεί με τις τρέχουσες εξελίξεις. Να μην ακούει και να μην καταλαβαίνει τι ζητάει η ελληνική κοινωνία.
Δεν είναι προφανώς τυχαίο ότι αισθάνθηκε την ανάγκη να φτάσει στο άλλο άκρο της υπερβολής, και να προτείνει την… κατάθεση στεφάνου υπέρ του PSI, σε μια προσπάθεια να υπερασπιστεί το έργο που ο ίδιος θεωρεί προσωπική υστεροφημία του.
Λίγοι άλλωστε είναι πρόθυμοι να τον παρακολουθήσουν, να τον ακολουθήσουν και να τον στηρίξουν. Ακόμη και μέσα στο ΠΑΣΟΚ. Γι’ αυτό και επιμένουν τα σενάρια που τον θέλουν να αναζητεί ρόλο. Ίσως και… κόμμα. Το μέλλον θα δείξει.
http://ysterografa.gr/
