Γράφει ο Πολυδεύκης
Το Β΄ Tselem (Ισραηλινό Κέντρο Πληροφοριών για τα ανθρώπινα Δικαιώματα στα κατεχόμενα εδάφη) ανακοίνωσε στις 25-05-16 ότι διακόπτει τη συνεργασία του με την ισραηλινή στρατιωτική εισαγγελία, κατηγορώντας αυτή πως δεν ανταποκρίνεται στις καταγγελίες Παλαιστινίων για εχθροπραξίες και παραβίαση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εκ μέρους των ισραηλινών δυνάμεων. Μάλιστα σύμφωνα με αξιωματούχο του εν λόγω Κέντρου: «Η επί 25ετία συνεργασία μας με τη Στρατιωτική Εισαγγελία έφτασε στο τέλος της, εφόσον δεν παρέχει διευκολύνσεις ή νομική ανθρωπιστική βοήθεια στους Παλαιστίνιους».
Όπως αναφέραμε σε πρόσφατο άρθρο, η ανάληψη του χαρτοφυλακίου του ΥΠΑΜ από τον A. Lieberman δε θα μπορούσε παρά να φέρει μία πιο σκληρή στάση από πλευράς στρατιωτικών υπηρεσιών σε όλα τα θέματα του κράτους καθώς και παρόμοιες αντιδράσεις από διάφορους πιο «κεντρώους κύκλους». Άλλωστε το γεγονός ότι ο Lieberman αποτελεί τον κυβερνητικό εταίρο στήριξης της κυβέρνησης σημαίνει ότι σε μεγάλο βαθμό θα μπορεί να θέτει τις δικές του πολιτικές γραμμές ίσως περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Αυτό φάνηκε και από τη συμφωνία του με τον Π/Θ Netanyahu, ώστε να εξασφαλισθούν οι συντάξεις των Ρώσων συνταξιούχων της πρώην ΕΣΣΔ που μεταναστεύουν στο Ισραήλ, κάτι που ενδυναμώνει την πολιτική του φυσιογνωμία από ψηφοθηρικής απόψεως.
Η επόμενη απαίτηση του Lieberman, κάτι το οποίο έχει εγείρει αντιδράσεις στο εξωτερικό, είναι η αλλαγή του αντιτρομοκρατικού νόμου, έτσι ώστε να προβλέπεται η δυνατότητα επιβολής θανατικής ποινής στους Παλαιστίνιους, οι οποίοι διαπράττουν τρομοκρατικές επιθέσεις στο Ισραήλ. Εκτιμάται φυσικά ότι η εν λόγω τροποποίηση δεν θα συμπεριλαμβάνει τους εβραίους τρομοκράτες, καθώς οι υποθέσεις αυτών εξετάζονται σε πολιτειακά Δικαστήρια.
Όλα αυτά σημειώνονται τη στιγμή που στην Παλαιστίνη πραγματοποιήθηκε συνάντηση μεταξύ του Αρχηγού της παλαιστινιακής Υπηρεσίας Ασφαλείας, Υπτγου Nidal Abu Dokhan και ιταλικής αντιπροσωπείας με επικεφαλής τον Αναπληρωτή Διοικητή της ιταλικής Αστυνομίας, Αντγο Antonio Ricciardi, με θέμα την ενδυνάμωση της διμερούς συνεργασίας σε διάφορους τομείς. Ωστόσο η εν λόγω συνάντηση αποτελούσε μία διμερή συνεργασία σε χαμηλό επίπεδο (ανεπίσημη διακρατική συνάντηση ανταλλαγής απόψεων), όπως φαίνεται και από τις δηλώσεις των δύο αντρών, όπου ο Dokhan ευχαρίστησε τη φίλη χώρα Ιταλία για τη στήριξή της στο παλαιστινιακό ζήτημα και ο Ricciardi επανέλαβε τη στήριξη της χώρας του για απόκτηση ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους και τον τερματισμό της ισραηλινής κατοχής. Άλλωστε δεν είναι μυστικό πως η Ιταλία αποτελεί τον μεγαλύτερο οικονομικό και διπλωματικό υποστηρικτή της Παλαιστίνης.
Πέραν της ανωτέρω συνάντησης την ίδια στιγμή ο ισραηλινός Πρωθυπουργός συναντήθηκε με το Γάλλο ομόλογό του στο Ισραήλ, στο πλαίσιο της γαλλικής ειρηνευτικής πρωτοβουλίας. Φυσικά όπως προαναφέραμε, αλλά και όπως είχαμε καταγράψει σε πρόσφατο άρθρο η συνεργασία του Netanyahu με τον Lieberman δε θα επέτρεπε σε καμία περίπτωση σε μία τέτοια πρωτοβουλία να τελεσφορήσει. Το επόμενο βήμα είναι η συνάντηση των ΥΠΕΞ 20 χωρών στο Παρίσι στις 03-06-2016 με στόχο την επανέναρξη των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων μεταξύ των δύο χωρών. Σημαντικό στοιχείο σε όλο αυτό το εγχείρημα είναι ότι σε αυτή τη συνάντηση δεν έχουν κληθεί οι δύο ενδιαφερόμενοι… Ισραήλ και Παλαιστίνη! Διότι όπως προείπαμε η τοποθέτηση Lieberman αντιμετωπίζεται με σκεπτικισμό, τουλάχιστον, από τη Δύση η οποία έχει ήδη αποκαλέσει τον κυβερνητικό σχηματισμό της χώρας ως τον πιο δεξιό στην πολιτική ιστορία του Ισραήλ.
Ο M. Toner, εκπρόσωπος του αμερικανικού ΥΠΕΞ, επ’ ευκαιρίας της συνάντησης των 20 υπουργών στο Παρίσι και της συμμετοχής του J. Kerry σε αυτή, δήλωσε: Η στάση των ΗΠΑ δεν έχει αλλάξει και η χώρα εξακολουθεί να στηρίζει τις απευθείας διαπραγματεύσεις μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων, οι οποίες θα οδηγήσουν στη λύση των 2 κρατών για τους 2 λαούς, που αποτελεί το μοναδικό τρόπο αποκατάστασης της ειρήνης στην περιοχή. Όλα αυτά τη στιγμή που η περιοχή βράζει από τη συριακή κρίση, η Σαουδική Αραβία βρίσκεται στη χειρότερη οικονομική κατάσταση της ιστορίας της, η παγκόσμια τρομοκρατία έχει κοιτίδα της τον ευρύτερο γεωγραφικό χώρο και το Ιράν κλυδωνίζει την παγκόσμια αγορά πετρελαίου με τα τεράστια αποθέματα μαύρου χρυσού που διαθέτει στις εγκαταστάσεις του και που επιθυμεί να διοχετεύσει στις διεθνείς αγορές.
Το εγχείρημα δεν είναι τυχαίο ότι πραγματοποιείται μετά την κατάκτηση της πρωθυπουργίας από τον Netanyahu, τον οποίο οι ΗΠΑ δεν επιθυμούσαν επουδενί να αναλάβει εκ νέου τις τύχες της χώρας. Η κατάσταση επιδεινώθηκε έτι περισσότερο με τη συμμαχία του με τον Lieberman ο οποίος διαφαίνεται ότι αποτελεί την Κερκόπορτα στην είσοδο της Ρωσίας σε μία χώρα που μέχρι πρότινος η τύχη της και η πολιτική της αποτελούσαν καθαρά αμερικανική υπόθεση. Ένα νεοσύστατο κράτος είναι σίγουρα πιο εύκολα ελεγχόμενο και εξασφαλίζει ότι σε περίπτωση υψηλών απαιτήσεων από πλευράς Ισραήλ ή μεγαλύτερης προσέγγισης της Ιερουσαλήμ και της Μόσχας, οι ΗΠΑ θα δύνανται να διαθέτουν μία εναλλακτική λύση. Όλα αυτά τη στιγμή που δημοσιεύματα θέλουν τον ισραηλινό Πρωθυπουργό και τον παλαιστίνιο Πρόεδρο να συναντιούνται στο Κάιρο παρουσία του αιγύπτιου Προέδρου Sisi προκειμένου να υπάρξει πρόοδος στην ειρηνευτική διαδικασία μεταξύ των δύο χωρών.
Militaire.gr
