Του Στέλιου Παπαθεμελή*
Τελικά όλα μαθαίνονται και επαληθεύεται ο λόγος της Γραφής «ουδέν γαρ εστί κεκαλυμμένον ο ουκ αποκαλυφθήσεται και κρυπτόν ο ου γνωσθήσεται»(Ματθ.10,26). Οι διάλογοι Τόμσεν – Βελκουλέσκου, αγοραίου κυνισμού, αποδεικνύουν σε τίνων χέρια μας παρέδωσε η ηγεσία μας το 2010. Tα … παιδιά «χρειάζονται ένα (πιστωτικό) γεγονός» και το κατασκευάζουν! Η σιδηρά κυρία του ΔΝΤ ομολόγησε στοBloomberg Μarkets(11/4/16) τα θανατηφόρα λάθη του Ταμείου της: εσφαλμένοι δημοσιονομικοί πολλαπλασιαστές και υπερεκτίμηση ελληνικών δυνατοτήτων.
Αλλά έκτοτε δεν υπήρξαν δείγματα έμπρακτης μετάνοιας. Συνεχίζεται η «λάθος συνταγή σε καταπονημένο ασθενή»(Φέρχοφστατ). Εντούτοις οι πάντες γνωρίζουν ότι το γ΄ μνημόνιο «δεν βγαίνει», ενώ για κανένα μνημόνιο δεν υπήρξε επιτυχής διαπραγμάτευση.
Ωστόσο η Λαγκάρντ κάπου έχει δίκιο: «Η Ελλάδα δεν μπορεί απλώς να ακολουθεί απρόθυμα και να περιμένει ότι τα προβλήματα θα λυθούν από μόνα τους. Οι έλληνες ηγέτες πρέπει να αναλάβουν την ιδιοκτησία επανίδρυσης της χώρας τους».
Η κρατική σπατάλη συνεχίζεται με την φοροδιαφυγή στο κόκκινο. Εξαιρουμένων των «υποζυγίων» μισθωτών και συνταξιούχων από τις 431.000 ελεύθερους επαγγελματίες οι 365.000 δηλώνουν μέσο ετήσιο εισόδημα 602 ευρώ!!! Αριθμός πρόκληση ασφαλώς. Τα τερατώδη όμως νούμερα υπεράκτιων εταιρειών και κεφαλαίων που φυγαδεύονται σε φορολογικούς παραδείσους οι αρμόδιοι απαξίωσαν να τα εντοπίσουν.
Και επειδή ουδέν κρυπτόν, όσα τα νεοφανή Panama papers
Πανηγύρι των βρώμικων ΜΚΟ (θα υπάρχουν ελάχιστες τίμιες) στο «κράτος των λαθρομεταναστών», που ηλιθίως επιτρέψαμε να εγκατασταθεί στη πτωχευμένη χώρα μας μπερδεύοντας την επιβεβλημένη ανθρωπιά με την ανεπίτρεπτη βλακεία. Αγνώστου ταυτότητας ιδιόρρυθμα ή και παραβατικά στοιχεία ψευδωνύμως «αλληλέγγυοι» καταλύουν το κράτος, ποδηγετούν τους δυστυχείς ξένους, διασπείρουν ψευδείς ειδήσεις, ιδιοποιούνται ευρωπαϊκούς πόρους 700 εκ. ευρώ και άλλα άγνωστα μεγαλοποσά ύποπτης προέλευσης, χωρίς λογοδοσία.
Η παραβατικότητα βρίσκεται σε έξαρση. Εθνικοί δρόμοι, σιδηροδρομικές γραμμές καταλαμβάνονται, δημόσιες συγκοινωνίες παρακωλύονται. Το κράτος ανέχεται. Απουσιάζει …
Τα Σκόπια πραγματοποιούν ένοπλη εισβολή στο ελληνικό έδαφος πέραν του διαρκούς βομβαρδισμού με δακρυγόνα και βόμβες κρότου – λάμψεως. Η ελλαδική αντίδραση θύμισε αυτόν που τον έφτυναν και θεωρούσε πως τον …δρόσιζαν! Για να μάθετε πώς να χειρίζεστε τους σκοπιανούς ρωτήστε τους Βουλγάρους…
Ο παγκάκιστος νεοοθωμανός χρησιμοποιεί ως απόλυτο όπλο το μεταναστευτικό και εκμεταλλευόμενος την αδράνεια του ΝΑΤΟ προσβάλλει υπό τα όμματά του την κυριαρχία μας.
Ο Κύπριος στοχαστής Σάββας Παύλου, οικείος λόγω ταυτότητας ιδεών και αναζητήσεων στα ουσιώδη της ζωής και του Έθνους, «ανεχώρησε» πρόωρα για την Άνω Ιερουσαλήμ.
Εγκρατής της θύραθεν και της κατά Χριστόν Παιδείας αφήκε πολύτιμα ιστορικοφιλολογικά μελετήματα. Το ακροτελεύτιο ωστόσο γραφτό του, «Η κηδεία μου» αναδίδει άρωμα πατερικής παράδοσης και εθνικής αυτογνωσίας.
Αίρει περιπλοκές και συγχύσεις. Ψέγει την κρατούσα εκκοσμίκευση του Εξοδίου Γεγονότος. Ο νεκρός ανυπεράσπιστος στο φέρετρο υφίσταται κοινοτοπίες και τυπικότητες και μεγάλα λόγια. Ειδικά μάλιστα στις κηδείες των Αγνοουμένων πλεονάζουν «συμβιβαστικές κορώνες, επαναπροσεγγιστικές αφέλειες, σιροπιαστά ιδεολογήματα και νεοκυπριακά πιλάφια»!
Να σώσουμε την αξιοπρέπεια των νεκρών μας συμβουλεύει. Γι΄ αυτό «η νεκρώσιμος ακολουθία της Ορθοδόξου ημών Εκκλησίας είναι αρκετή και δεν χρειάζεται τίποτα άλλο».
Και επειδή ο θάνατος είναι κοινή μας μοίρα, ο Σάββας μάς εισάγει με τις αναφορές του στο ποιητικό και φιλοσοφικό βάθος της Εξοδίου: «Ποίημα του θανάτου, άσμα των ασμάτων για το θέμα της ζωής και της αναχώρησής μας από τον κόσμο τούτο, αριστούργημα λόγου και φιλοφοφικής ενατένισης». Για να καταλήξει: «Συμπυκνωμένη και κάποτε ευφρόσυνα παρηγορητική δεν χρειάζεται συμπληρώματα και φτιασίδια άλλα».
«Το ιδιοφυέστερο κείμενο του ανθρωπίνου λόγου» έχει ονομάσει την Νεκρώσιμο ο ομότεχνός του Κώστας Γεωργουσόπουλος.
Αλλά αν τα «επειδή» του εκλιπόντος είναι ρωμαλέα το «δια ταύτα» του συγκλονίζει:
«… Το φέρετρο να είναι καλυμμένο με την ελληνική σημαία. Παλιά, την εποχή των πολιτικών μου δραστηριοτήτων μιλούσα ότι μαζί με την ελληνική σημαία θα ήθελα και μια μαυροκόκκινη άλλη, ένδειξη των αντιεξουσιαστικών μου πεποιθήσεων και του πολιτικού μου ριζοσπαστισμού. Ανοησίες. Στην Κύπρο η ελληνική σημαία τα λέει όλα είναι η πιο αντιεξουσιαστική και ριζοσπαστική πράξη . Στον θανατόπνοο τουρκικό επεκτατισμό, στη δουλοφροσύνη, στη μιζέρια και στην κακομοιριά, στην κουτοπονηριά των Νεοκυπρίων και στην αλλοτρίωση πολλών Ελλαδιτών, στις πλεκτάνες των Άγγλων και του διεθνούς παράγοντα, η ελληνική σημαία συμπυκνώνει την έννοια της αντίστασης , της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας. Μόνον, λοιπόν , αυτά. Η ελληνική σημαία και η νεκρώσιμος ακολουθία της Ορθοδόξου ημών Εκκλησίας».
Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω!
Στην ιδιαίτερη πατρίδα του τίμησαν σύσσωμοι το τελευταίο του «μάθημα». Τελικά Δάσκαλε «Ο δρόμος ο πιο μακρινός είναι ο πιο κοντινός στη καρδιά του Θεού»(Γιάννης Ρίτσος).
*Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης
