Του Στέλιου Παπαθεμελή*
Τα γεγονότα των Βρυξελλών συγκροτούν βαρύ ράπισμα στην Ευρώπη της παρακμής , του μηδενισμού, της υλιστικής ευζωίας, των απονεκρωμένων αξιών ζωής.
Τα παιδιά του ισλαμοφασισμού που ανδρώθηκαν στα πολυπολιτισμικά γκέτο της Δύσεως, ποτισμένα από μίσος που τους εμπνέει το τζιχαντικό Ισλάμ, τυφλωμένα από παραισθησιογόνα μιας πίστης που διακηρύσσει εαυτήν ισχυρότερη πασών, θα σκοτώνουν και θα ρημάζουν μέχρι η Ευρώπη να ανακτήσει τις χαμένες αξίες του πολιτισμού της.
Να σταματήσουν Ομπάμα, Πούτιν και Μέρκελ το δράμα της Συρίας. Μπορούν. Τότε θα γυρίσουν οι πρόσφυγες στα σπίτια τους και θα γλυτώσουμε από την μετάσταση και τη διαιώνιση του δράματος, εμείς πρωτίστως που πληρώνουμε το μάρμαρο και οι Ευρωπαίοι παρότι, ποιούν την νήσσαν . Ιδού το «δέον» αυτής της ώρας.
Απόγονοι ηρώων αδυνατούμε να συλλάβουμε τη δύναμη της ψυχής εκείνων που επαναστάτησαν στα 1821 εναντίον του βάρβαρου κατακτητή και γονάτισαν την ισχυρότερη τότε αυτοκρατορία της Ευρασίας, την Οθωμανική.
Ο επαναστατημένος τότε Ελληνισμός πάλεψε ανένδοτα εναντίον του προαιώνιου εχθρού του και της ανίερης Ιεράς Συμμαχίας που ο Σολωμός συγκεφαλαίωσε:
«Αραπιάς άτι, Γάλλου νους, σπαθί Τουρκιάς μολύβι.
Πέλαγο μέγα βράζ΄ ο εχθρός προς το φτωχό καλύβι».
( Ελεύθεροι Πολιορκημένοι, Σχεδίασμα Β, 5).
Ο Καζαντζάκης συνόψισε το θαύμα της Παλιγγενεσίας: «Η πιο στοιχειώδης λογική αντιστάθηκε στην άγια τούτη παραφροσύνη. Πώς μια φούχτα άνθρωποι ξαρμάτωτοι, πεινασμένοι, ανοργάνωτοι μέσα σε μια Ευρώπη λυσσαλέα αντιδραστική, μπόρεσαν να σηκώσουν κεφάλι και να ελπίσουν ελευθερία;».
Μήπως άλλαξε τάχατες η Ευρώπη και από λυσσαλέα αντιδραστική, έγινε, όχι βέβαια παράφορα, αλλά στοιχειωδώς φιλική; Αλλοίμονο…
Η διαβόητη Συμφωνία των Βρυξελλών είναι lex imperfecta = νόμος που η παράβασή του δεν συνεπάγεται καμμιά κύρωση για τους παραβάτες. .
Ζούμε μήπως το τέλος της Ευρωενωσιακής Ουτοπίας; Αφερέγγυα η πρόσφατη Συμφωνία. Οι πλούσιοι της Ευρώπης έστειλαν τον λογαριασμό στην πτωχευμένη Ελλάδα.
Ελλειμματικού διαμετρήματος ευρωπαϊκές ηγεσίες δεν συνειδητοποίησαν τις διαστάσεις του προβλήματος, ή φαντάστηκαν ότι μπορούν να το απωθήσουν μακριά από την αυλή τους. Θα το βρουν μπροστά τους. Η Ευρώπη των οραμάτων απέχει έτη φωτός… Ζούμε την Ευρώπη της διάλυσης, και ας μην το μολογάμε.
Η Τουρκία σπανίως υπογράφει συμφωνίες. Αρνείται π.χ. επιμόνως να συνυπογράψει τη Διεθνή Σύμβαση του δικαίου της θάλασσας. Και όταν υπογράψει, το κάνει για να μην τις εφαρμόσει! Τα παραδείγματα άπειρα.
Όσοι έχουν στοιχειώδη επίγνωση των συμβαινόντων γνωρίζουν ότι η αποκαλούμενη προσφυγική κρίση είναι καθαρά Τουρκικό Σχέδιο.
Γι΄ αυτό, πριν αλέκτορα φωνήσαι, ο νεοοθωμανός διπλασίασε τις ροές όπως άλλωστε και τις παραβιάσεις. Δεν σκέφτηκε ο πρωθυπουργός να αξιώσει την κατ΄ ευθείαν από Τουρκία προς Ευρώπη μετακίνηση προσφύγων με τσάρτερ; Θα ήταν μια κατ’ αρχήν λύση.
Η Συμφωνία νομιμοποιεί τους εγκληματίες διακινητές που μοιράζονται με το τουρκικό κράτος τις αιματηρές οικονομίες των δυστυχισμένων.
Στην κρίσιμη Σύνοδο δεν ακούστηκε ωστόσο καμία φωνή για την ανάγκη άμεσου τερματισμού του συριακού δράματος. Απολογισμός του: 470.000 νεκροί, 4.500.000 πρόσφυγες, 500.000 πολιορκημένοι, 6.600.000 εσωτερικά εκτοπισμένοι, 13.500.000 αποζούν από ανθρωπιστική βοήθεια.
Ο Ερντογάν πρωταγωνιστεί στην συριακή τραγωδία. Όσο πάντως αυτή συνεχίζεται, το προσφυγικό θα μετεξελιχθεί σε καρκίνωμα για την Ε.Ε. Δικό της το πρόβλημα, ήθελέ τα και έπαθέ τα! Αλλά ο εγκλωβισμός απροσδιόριστου αριθμού στην Ελλάδα των μνημονίων είναι μια άλλη απερίγραπτη, η δική μας τραγωδία. Ποιος θα τους θρέψει , ποιος θα τους νοσηλεύσει, πώς θα ελέγξει την αναπόφευκτη παραβατικότητά τους;
Ο Τούρκος αναγνωρίσθηκε ισότιμος και στρατηγικός εταίρος της Ε.Ε. Ευρώπη το μεγαλείο σου βασίλεμα δεν έχει…
Εισπράττει πακτωλό ευρωχρήματος. Αυτοί που ξέμειναν και όσοι τους ακολουθούν είναι ανεπιθύμητοι παντού. Αποθηκεύονται εδώ. Δικό τους και δικό μας δράμα.
Τα μόνα ανοιχτά σύνορα πια είναι τα ελληνικά. Υπάρχει η ανθρωπιστική πλευρά του προσφυγικού και ο λαός μας την τίμησε . Η γεωπολιτική όμως όψη του προβλήματος αφορά την εθνική μας ασφάλεια και υπόσταση. Το σκέφτονται οι κυβερνώντες;
Να αποκρούσομε το σαδιστικό παιχνίδι της Τουρκίας που απεργάζεται την καταστροφή μας. Ό,τι δεν κατάφερε ο Οθωμανισμός στα 500 χρόνια της δουλείας το επιχειρεί ο νεοοθωμανισμός με μεταμοντέρνα τεχνική. Όλοι έκλεισαν τα σύνορά τους, όλοι πλην της Ελλάδος.
Αν ο Αχμέτ ήταν όντως φίλος του Αλέξη , όφειλε να του μάθει την σοφότερη από όσες τουρκικές παροιμίες γνωρίζουμε , αυτήν εδώ: «Φιλάμε τα πόδια εκείνου που δεν σκύβει το κεφάλι». Ο εστί μεθερμηνευόμενον , εκείνον που σκύβει τον ποδοπατάμε… Αλλοίμονό μας!
Μέρες Εθνεγερσίας να επιβεβαιώσουμε τους Εθνεγέρτες:
«Ω Έλληνες, ω θείαι
ψυχαί, ΄που εις τους μεγάλους
κινδύνους φανερώνετε
ακάμαντον ενέργειαν
και υψηλήν φύσιν».
( Κάλβος, Τα Ηφαίστια).
*Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης
