31.3.16

ΑΠΕΘΝΙΚΟΠΟΙΕΙΤΑΙ Η ΕΛΛΑΣ


ΟΛΟΙ ΕΒΑΛΑΝ ΣΤΟΧΟ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΔΥΣΤΥΧΗ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ!


____________Κάποιο βάσκανο μάτι μας κοίταξε και μας ....βάσκανε! Τι περίεργα πράγματα συμβαίνουν στον τόπο μας! Ο αναπληρωτής Υπουργός των Εξωτερικών, αντί να επαγρυπνή, ώστε να διαφυλαχθή αμόλυντος η φυλή μας, τοποθετεί τις ελπίδες του στην αιμομιξία μεταξύ Ορθοδόξων Χριστιανών καί Μουσουλμάνων, Ελλήνων καί Αράβων, ούτως ώστε να λυθή το δημογραφικό πρόβλημα της Ελλάδος! Μεγαλύτερη βλακεία από επίσημα κυβερνητικά χείλη, καί μάλιστα Υπουργού επί τών Εξωτερικών, ΔΕΝ ΗΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΛΕΧΘΗ!

 Η έγκριτος και σοβαρή εφημερίδα των Αθηνων ΕΣΤΙΑ χαρακτηρίζει ώς «απαράδεκτες» τις δηλώσεις του αναπληρωτού Υπουργού των Εξωτερικών κ. Ξυδάκη! __________Σάν αντιστάθμισμα στο παραπάνω ατόπημα εμείς σήμερα θα σας παραθέσουμε ένα δυναμικό άρθρο, που μας απέστειλε από τις ΗΠΑ μία Κυρία, γνήσια Ελληνίδα, η οποία αγωνιά για το κατάντημα του τόπου, η κα Μ. Σ., μέ τίτλο:
«Όλοι και όλα για την σωτηρία της πατρίδας»,
γραμμένο μέ πόνο από τον κ. Δημήτριον Νατσιόν, Εκπαιδευτικόν στο Κιλκίς. Παρακαλω, να το μελετήσετε προσεκτικά καί να βγάλετε τα συμπεράσματά σας.
___________Στο τέλος σας παραθέτουμε και μια προσωπική εμψυχωτική προς ημάς επιστολή ενός Σεβ. Μητροπολίτου της Εκκλησίας μας, λίαν δε αγαπητού μας εν Χριστώ Αδελφού, που είναι αφιερωμένη στο αγωνιστικό φρόνημα του Έλληνος και του  Χριστιανού, το περιεχόμενο της οποίας πολύ μας συνεκίνησε.    
 __________Αγαπητοί μου Αδελφοί και Πατέρες, Φίλοι και Συμπατριώτες,
             Κάποιοι από το Εξωτερικό έβαλαν στόχο να διαγράψουν την Ελλάδα από τον Χάρτη της Υδρογείου! Και κάποιοι απο το Εσωτερικό, σαν 5η Φάλλαγα, έβαλαν στόχο να υπηρετήσουν τα άνομα σχέδια των εχθρών της Πατρίδος μας και της Πίστεώς μας!  Από τη μια ο ρατσιστικός Νόμος, από τήν άλλη ο Νόμος περί νομιμοποιήσεως της συμβιώσεως των Ομοφυλοφίλκων, από την άλλη η παράλογη φορολογία των Πολυτέκνων, γενικώτερα δε των Ελλήνων, από τήν άλλη η ανεργία, συνεπεία της οποίας οι νέοι στην ηλικία αναγκάζονται και μεταναστεύουν στο Εξωτερικό, από την άλλη οι βλακείες του αναπληρωτού Υπουργού των Εξωτερικών περί του Δημογραφικού καί, τέλος, τα αλληλοκαρφώματα των Πολιτικών Αρχηγών στη Βουλή χθε΄ς το βράδυ (Τρίτη 29 Μαρτίου) δείχνουν ότι η Ελλάδα μας χάνει την εθνική της ταυτότητα! Σε λίγο θα έχει μετατραπή σε μια Μουσουλμανική Χώρα! Ξυπνείστε, λοιπόν, από τον λήθαργο, που σας έχει κατακυριεύσει!
Αίγιον, 31 Μαρτίου 2016
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ 

*************************

Απεθνικοποιείται η Ελλάς

Απαράδεκτες οι δηλώσεις του αν. υπ. Εξωτερικών κ. Ξυδάκη

Την ώρα που οι Γάλλοι διαλύουν το τεράστιο στρατόπεδο προσφύγων στο Καλαί, γνωστό και ως «ζούγκλα», και οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες δομούν «φράκτες» από μπετόν και συρματοπλέγματα στα σύνορά τους για να προφυλαχθούν, ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, κ. Ν. Ξυδάκης, δημοσιοποίησε μια τοποθέτηση που εκπλήσσει δυσάρεστα, ένα εχέφρονα μέσο Έλληνα και δημιουργεί έντονη ανησυχία για τις αντιλήψεις της αριστεράς διακυβερνήσεως του Σύριζα.

Συγκεκριμένως, ο κ. Ξυδάκης θεωρεί ότι στην βάση των καραβανιών των εξαθλιωμένων από τα μέτωπα των πολέμων στην Ανατολή και των οικονομικών μεταναστών από τα βάθη της Ασίας, η Ελλάς «μεσομακροπρόθεσμα», όπως αναφέρει θα λύσει το δημογραφικό της πρόβλημα.  Μάλιστα, φέρει και παραδείγματα από το παρελθόν, θέλοντας να υποστηρίξει την παράλογη προσέγγισή του.  Προσομοιάζει την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η καταληφθείσα σήμερα Ελλάς με την Κύπρο του 1974, όταν εδέχθη ελάχιστο αριθμό μεταναστών από τον Λίβανο, που περιέπιπτε τότε σε πλήρη αναταραχή.  Μόνον που στην περίπτωση των Λιβανέζων ο αριθμός τους ήταν μικρός, οι περισσότεροι ανήκοντες σε οικογένειες επιχειρηματικών ομίλων και στελεχών της, με ουδεμία σύμπτωση ως προς την παρούσα κατάσταση στην Ελλάδα.

Δημοσιογραφικές πληροφορίες θέλουν τις απόψεις Ξυδάκη να μην είναι προσωπικές, αλλά να αντανακλούν σε ευρύτερη προσέγγιση τον κλειστό πυρήνα του Σύριζα.  Μάλιστα, μιλούν και για προετοιμασία εντάξεως των προσφύγων και μεταναστών κατά χιλιάδες στα, ήδη σε κατάσταση χρεωκοπίας από την ύφεση, ελληνικά δημόσια σχολεία.

Κανείς, φυσικά, εξ αυτών είναι σε θέση να κατανοήσει τις επιπτώσεις από τέτοιες μεθοδεύσεις στο μορφωτικό επίπεδο των Ελλήνων και στην δυνατότητά τους να ανταγωνισθούν με κάποιες προϋποθέσεις τους άλλους Ευρωπαίους.

Το χειρότερο για τον κ. Ξυδάκη και τους ομόφρονές του είναι ότι η Ελλάς δεν νοείται ως εθνικό κράτος των Ελλήνων, αλλά ως μια περιοχή που θα πρέπει να κατοικηθεί από πληθυσμούς ασχέτου έθνους, φυλής, γλώσσας και φυσικά θρησκείας.


Εφημερίδα ΕΣΤΙΑ 1/3/2016


ΌΛΟΙ ΚΑΙ ΌΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΊΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΊΔΑΣ


Γράφει ο Δημήτρης Νατσιός
Δάσκαλος, Κιλκίς
«Ει δε τις των ιδίων και μάλιστα των οικείων ου προνοεί, την πίστιν ήρνηται και έστιν απίστου χείρων»
προς Τιμόθεον Α, ε’, 8

Η μεγαλύτερη σύγχυση τούτη την παμπόνηρη εποχή εντοπίζεται στην στάση των Ελλήνων έναντι των λαθρομεταναστών.
(Ο κοινός νους λέει ότι αν κάποιος εισβάλλει στην χώρα σου, όντας απρόσκλητος και ανεπιθύμητος, λαθραίως και παρανόμως, σύμφωνα με τα έγκυρα λεξικά, ονομάζεται λαθρομετανάστης. Όπως λέγεται λαθροθήρας αυτός που κυνηγά χωρίς άδεια, ο λαθροϋλοτόμος και ο λαθρεπιβάτης. Ο κυρ-Φίλης υπουργός, στην πρόσφατη επιστολή του στα σχολεία, ταυτίζει τους Έλληνες, Χριστιανούς Ορθοδόξους του ’22, τους διωκόμενους και σφαγιασθέντες από τους μωαμεθανούς γενοκτόνους μας του Κεμάλ, με τους νυν λαθρομετανάστες, οι οποίοι, αντί να καταφύγουν στις ομόδοξες τους χώρες του Ισλάμ, καταφεύγουν στην άπιστη Ευρώπη. Θλιβερές συγκρίσεις από έναν αρνητή της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Ανατολής).
Περίεργη και επαμφοτερίζουσα είναι και η στάση κάποιων χριστιανών. «Τι θα έκανε ο Χριστός στη θέση μας;», «αγαπάτε αλλήλους», είναι οι συνήθεις…παραπομπές.
Καρυκεύουν την ερώτηση και με αναφορές στον Καλό Σαμαρείτη ή στο ευαγγελικό ανάγνωσμα «ξένος ήμην και συνηγάγετε με». (Ματθ. ΚΕ, 35).
Οπότε οφείλουμε «να ανοίξουμε την αγκαλιά μας» (κατά κυρ-Φίλη) και να «συναγάγουμε» τους ξένους λαθρομετανάστες, διότι είναι ευαγγελική επιταγή.
Ερωτώ και απευθύνομαι κυρίως στους «προοδευτικούς» ιερωμένους που αποκοιμίζουν τον κόσμο με τις αγαπολογίες τους: Ο Κολοκοτρώνης, όταν «αποφάσισε να κάμει» την Επανάσταση, για να εκδιώξει την μισητή ημισέληνο, έτσι σκεφτόταν; Θα έκοβε τούρκικα κεφάλια ο Νικηταράς ο Τουρκοφάγος, αν δεν ευλογούσε η Εκκλησία τα όπλα του Αγώνα της Παλιγγενεσίας; Τι τραγουδούσαν τότε οι Ρωμιοί; «Χαρά που το ‘χουν τα βουνά τα κάστρα περηφάνια/ γιατί γιορτάζει η Παναγιά, γιορτάζει και η Πατρίδα./ Να βλέπεις διάκους με σπαθιά, παπάδες με ντουφέκια/ να βλέπεις και τον Γερμανό, της Πάτρας τον δεσπότη/ πως ευλογάει τ’ άρματα κι ευχιέται τους λεβέντες».
Ο επίσκοπος Βρεσθένης Θεοδώρητος, τον οποίο ο Κολοκοτρώνης αποκαλούσε καπετάν Δεσπότη, ευλογεί τ’ άρματα στο Βαλτέτσι, ζώνεται τα γιαταγάνια και τα καριοφίλια και πολεμά.
Ο Σαλώνων Ησαΐας, ο πρώτος Έλληνας ιεράρχης ο οποίος έπεσε υπέρ πατρίδος, την ώρα της μάχης της Αλαμάνας, δεν είχε υπ’ όψιν του το Ευαγγέλιο; Γιατί «ρίχνανε στο θυμιατό μπαρούτι για λιβάνι» οι παπάδες και θυσιάζονταν για την λευτεριά του Γένους. Πολλοί απ’ αυτούς δεν ξανάπιασαν το αγιοπότηρο, όμως έφτιαξαν πατρίδα. Ποιμένες καλοί που θυσιάστηκαν υπέρ του σκλαβωμένου ποιμνίου τους.
Παραπέμπω και σ’ ένα περίφημο κείμενο του Δασκάλου του Γένους Κωνσταντίνου Οικονόμου εξ Οικονόμων, ο οποίος υπήρξε «μέγας εκκλησιαστικός ανήρ, λαμπρόν κόσμημα και μέγα καύχημα του ελληνικού Γένους».
«Λέγω πρώτον, ότι χρεωστείς, χριστιανέ, καθό χριστιανός να αγαπάς και να ευεργετής την Πατρίδα. Σε προστάζει ο θείος νόμος “αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν”. Πλησίον σου είναι βέβαια πaς άνθρωπος, αλλά ποιoς δύναται να είναι πλησιέστερός σου παρά τους συγγενείς και ομοπίστους και συμπολίτας σου. Ούτοι είναι αδελφοί σου, οίτινες συγκατοικούσι μετά σου εις μίαν και την αυτήν χώραν, ωσάν εις μίαν και την αυτήν οικίαν, ούτοι έχουσι τον αυτόν και συ πατέρα, τον Θεόν, την αυτήν και συ μητέρα, την Εκκλησίαν, το αυτό γενέθλιον έδαφος, και τας αυτάς τροφάς, τους αυτούς νόμους, τους αυτούς άρχοντας και ποιμένας και διδασκάλους, τας αυτάς προς σε κοινάς και πανηγύρεις και απολαύσεις και λύπας και χαράς, όσον λοιπόν ειλικρινέστερον αγαπάς τους συμπατριώτας και την Πατρίδα, τόσον βεβαιότερον εκπληρώνεις τον νόμον του Θεού και πάλιν εξ εναντίας, όσον αμελείς και προδίδεις πολλάκις της Πατρίδος τα συμφέροντα, τόσον εξελέγχεσαι παραβάτης του θείου νόμου, και του πλησίον σου εχθρός χειρότερος απίστου. “Eι τις των ιδίων και μάλιστα των οικείων ου προνοεί, την πίστιν ήρνηται, και έστιν απίστου χείρων”…
Τόσον ιερόν και θείον δώρον είναι η Πατρίς ώστε εν των μεγίστων σημείων της κατά των ανθρώπων δικαίας οργής του Θεού γίνεται πολλάκις η στέρησις της Πατρίδος.
…Και αν λοιπόν η Πατρίς είναι τόσον σεβάσμιον, τόσον πολύτιμον, τόσον αγαπητόν, εις τον Θεόν, φανερόν ότι χριστιανός, όστις αγαπά μάλιστα τον Θεό, και τον πλησίον, χρεωστεί να αγαπά την ιδίαν αυτού Πατρίδα».
(Κων. Κούρκουλα, «Λεύκωμα Δασκάλων του Γένους», σελ. 160, Αθήνα 1971).
Διασώζει ο Ι. Πολέμης την απάντηση κάποιας γιαγιάς προς τον εγγονό της, που απορούσε γιατί την έβλεπε κάθε βράδυ μετά τον εσπερινό μαζί με τα εικονίσματα να θυμιατίζει και το καριοφίλι του παππού.
«Το καριοφίλι που θωρείς
ψηλά στον τοίχο να σκουριάζει
παιδάκι μου, μην απορείς
αγιολιβάνι του ταιριάζει
γιατί χωρίς αυτό
χωρίς το φλογερό του στόμα
θα ‘μαστε σκλάβοι ακόμα».
(«Ιεράρχες, Εθνάρχες», π. Θεοδώρου Ζήση, σελ. 30).
«Η απάντηση της ώριμης γερόντισσας», σημειώνει ο σεβαστός παπα-Θόδωρος, «είναι απάντηση της γηραιάς ελληνικής ιστορίας στους ανώριμους μελετητές της».
Οι δεσποτάδες του Μακεδονικού Αγώνα ζώστηκαν τ’ άρματα και έσωσαν την Μακεδονία.
«…Στη μέση φορούσα μία πέτσινη ζώνη απ’ όπου κρέμονταν από τη μία μεριά η θήκη του πιστολιού μου, που ήταν μεγάλο και γίνονταν εν ανάγκη και τουφέκι, κι απ’ την άλλη ένα μαχαίρι για στρατιωτικό ή αστυνομικό. Συχνά γυμναζόμουν εις το σημάδι…», διηγείται ο ηρωικός μητροπολίτης Καστοριάς Γερμανός Καραβαγγέλης. (Αντ. Μπέλλου-Θρεγιάδη, «Μορφές Μακεδονομάχων, σελ. 75-76).
Ο επίσκοπος Πελαγονίας, Ιωακείμ Φορόπουλος, όταν ενθρονίστηκε στο Μοναστήρι, βροντοφώνησε στον εμπερίστατο λαό, που σφαζόταν από τους Κομιτατζήδες: «Δεν ήρθα να σας διδάξω οφθαλμόν αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος, αλλά οφθαλμούς αντί οφθαλμού και οδόντας αντί οδόντος». Ο Κορυτσάς Φώτιος, ο Γρεβενών Αιμιλιανός, ο Μελενίκου Κωνσταντίνος, ο Ελευθερουπόλεως Γερμανός, έπεσαν μαχόμενοι, κοσμώντας το Εικονοστάσι του Γένους.
Όταν στις 30 Αυγούστου του 1907 ο λαός της Δράμας αποχαιρετά τον δεσπότη του, τον μετέπειτα εθνοϊερομάρτυρα Μητροπολίτη Σμύρνης, Χρυσόστομο, ο δημογέροντας Νίκας ενώπιον των χιλιάδων που είχαν μαζευτεί στο σταθμό, αναφωνεί: «Δέσποτα, μας παρέλαβες λαγούς και μας έκαμες λιοντάρια. Μείνε ήσυχος. Θα γίνει το θέλημά σου». Κι έγινε. (Ν. Βασιλειάδη, «Για την Ελευθερία», σελ. 265). Δεν ήταν πιστοί αυτοί οι ηρωικοί Επίσκοποι; Ήταν, αλλά προνοούσαν για τους οικείους, για το Γένος.
Τα γράφω αυτά για να κατανοήσουν κάποιοι ότι τούτη την στιγμή διακυβεύεται η ιστορική μας ύπαρξη. Αν ανεχτούμε την εγκατάσταση των μωαμεθανικών ορδών, ας θυροκολλήσουμε το αγγελτήριο θανάτου μας. Σε λίγο καιρό δεν θα υπάρχουν «καλοί σαμαρείτες», θα περιφέρονται εξαθλιωμένοι μωαμεθανοί που θα ξεσπάσουν πάνω μας για όλα τα δεινά τους. (Μωαμεθανοί και όχι μουσουλμάνοι. Οπαδοί του Μωάμεθ είναι και τίποτε άλλο).
Μην καταπίνετε τα παραμύθια των σάπιων καναλιών. Οι ροές από την Τουρκία, το κράτος συμμορία, δεν πρόκειται να σταματήσουν. Μας προορίζουν για βαλκανικό εμιράτο. Βρισκόμαστε ενώπιον εθνικής προδοσίας. Μην τους πιστεύετε. Λένε ψέματα. Όλοι και όλα για την σωτηρία της πατρίδας μας…


Στις 10 Μαρτίου 2016 - 7:26 π.μ., ο χρήστης Δημήτρης Νατσιός <dimitris.natsios65@gmail.com> έγραψε:
Καλημέρα. Έχω γράψει δύο βιβλία γι' αυτά τα θέματα. Το ένα με τίτλο "τα νεοταξικά βιβλία γλώσσας Δημοτικού και Γυμνασίου" (2012) και το άλλο "τα άθεα γράμματα και η παιδεία του Γένους" (2015).Θα σας στείλω και σχετικά άρθρα. 


*******************************

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

ν ......... τ 23 Μαρτίου 2016
Μνήμη Νίκωνος ερομάρτυρος κα τν ατο 199 μαθητν

Πρς
Τν Σε­βα­σμι­­τα­τον Μη­τρο­πο­λ­την
Καλαβρύτων κα Αγιαλείας κ. μβρόσιον
Ες Αγιον


Σεβασμιώτατε ν Χριστ δελφέ,
Ασθανόμεθα τν ποχρέωση, ν σς συγχαρομε κ βάθους καρδίας κα μαζί σας ν συνεορτάζουμε, μ δίκαιη περηφάνεια τνγνα τν προγόνων μας γι τν πολυθόθητη λευθερία, μ τν εκαιρία τς λαμπρς κα νδόξου πετείου τς ψώσεως το Λαβάρου στ Μονή τς γίας Λαύρας κα τν ναρξη τς παναστάσεως το 1821, γι τνπελευθέρωση τς Πατρίδος πό τν τουρκικό ζυγό.
 θνικοαπελευθερωτικός γώνας τς παναστάσεως το 1821ποτελε νατροπή στούς νόμους τς σχύος καί τς ξουσίας, στούς νόμους τς ατάρκειας. ποτελε πέρβαση το φόβου γιά τό θάνατο, τήν στέρηση τν γαπημένων προσώπων καί τν γαθν πού μς νήκουν, τς συνετς δειλίας πού καθιστ τόν νθρωπο δολο,  ποος ναζητελλοθι γιά τήν κατάστασή του στήν δυναμία τς φύσης του.  Εναι καρπός μις γόνιμης τρέλας,  ποία πηγάζει πό τήν γάπη πρός ξίες πού εναι μοναδικές, πως  πίστη στό Θεό,  λευθερία,  ασθηση τς διαφορετικότητας πού  στορία,  γλώσσα,  παράδοση δίνουν.
Τά γεγονότα ατά, δυστυχς, ποτελον παράδοξα γιά τήν ποχή μας. Κυρίαρχη νοοτροπία σήμερα εναι  φόβος.  νοοτροπία τοσυμβιβασμο καί  ρνηση νά περβομε τά δικαιώματά μας χάριν τς γνήσιας λευθερίας. πό μικροί καλλιεργούμαστε χι στήν σχέση μέ τό Θεό πού δηγε στήν ν λευθερί πακοή στό θέλημα τς γάπης Του γιά μς, λλά στή σχέση μέ τόν κόσμο πού μς καθιστ πηκόους τςμαρτίας, το γωισμο, το καταναλωτισμο, τν προκαθορισμένωνπιλογν. Καί ταν ρθει  ρα νά πάρουμε μεγάλες ποφάσεις γιά τή ζωή μας, φοβόμαστε νά ρθουμε σέ ρήξη μέ λα τά κατεστημένα, κυρίως ατά πού μς γεμίζουν θάνατο, διότι μς καθιστον νίκανους νάγαπήσουμε.
 λεύθερος νθρωπος εναι  πεύθυνος. Ατός πού δέν φοβται τό κόστος γιά τίς πιλογές του, λλά γίνεται γέτης, τόσο τς ζως του,σο καί τν λλων. Καί τότε λλάζει  προσωπική του στορία, γιατί δέν εναι νας κόμη ριθμός στή λίστα τς μάζας, λλά ατός πού γαπτόν γνήσιο τρόπο ζως, ατός πού γωνίζεται νά μοιάσει στό Θεό ς πρός τήν λευθερία, πού βιώνει μία λλη σχέση μέ τόν κόσμο. Καί τότε τό παράδοξο γίνεται  πραγματικότητα τς πίστης καί τς ψυχς. Ατν πού μς λείπουν γιά νά μήν εμαστε δολοι τν συστημάτων  το διου τοαυτο μας.
κφράζουμε τν εχή κα τν πεποίθηση τι τό ρωϊκό πνεμα τνγωνιστν τς θνικς λευθερίας μπνέει κόμα καί καθοδηγε τούςπανταχο  λληνες δελφούς μας στος χαλεπούς καιρούς ποδιανύουμε, στε νά δίδουν μ τος συνεχες γνες τους, κατάφαση στς δοκιμασίες καί στς προκλήσεις τν καιρν, πέρ μίας λλάδος σχυρς, ποία ν μέσ συνθηκν λευθερίας, ερήνης, σφάλειας καί δικαιοσύνης, θά συνεχίσει κα πάλι ν πολαμβάνει τά γαθά τς προόδου, τς εημερίας καί τς πιτυχίας, γι τ ποα ο πρόγονοί μας θυσίασαν τζωή τους.
Σεβασμιώτατε, μ τς σκέψεις ατές κφράζουμε γι λλη μία φορά τς λόθυμες εχές μας, κα κατασπαζόμενοι τήν Σεβασμιότητά σας ν Κυρί, διατελομε μετά τς ν Χριστ γάπης

                                                                                                    Υπογραφή