Του συνεργάτου μας Δημήτρη Κωνσταντάρα
Θα τους προστατεύσει κανείς;
ΜΟΤΟ
Οι Τράπεζες παραβιάζουν καθημερινά τα Ατομικά Δικαιώματα των τυφλών
στην Ελλάδα
Για όλους τους «βλέποντες», την μεγάλη πλειοψηφία δηλαδή των
κατοίκων της Ελλάδος, το δικαίωμα να συναλλάσσονται με τις Τράπεζες, να έχουν
κάρτες ανάληψης μετρητών, να χρησιμοποιούν δηλαδή τα ATM εκτός εάν
για ποινικούς ή φορολογικούς λόγους τους έχει αφαιρεθεί η κάρτα, είναι
αυτονόητο. Όχι όμως για τους τυφλούς. Δεν το ξέρουμε, σωστά; Δεν το μάθαμε
ποτέ. Κι εγώ το έμαθα μόλις τώρα, που γράφω το άρθρο μου.
Και σταματώ ό,τι άλλο
έγραφα για να μείνω σ αυτό που μου έστειλε ως είδηση – αλλά και ως άρθρο του στο
blog του
http://meallamatia.blogspot.gr/ -
ο πολύ καλός κι αγαπητός , νεαρός μου φίλος, δικηγόρος Βαγγέλης Αυγουλάς. Που
είναι δημοτικός σύμβουλος στο Ίλιον, χρημάτισε Αντιδήμαρχος Προνοίας, είναι
Ειδικός Συνεργάτης του Υπουργού Παναγιώτη Κουρουμπλή και…. τυφλός.
Λοιπόν, διαβάστε και προσπαθήστε να μην τρελαθείτε αφού
ζούμε σε μια χώρα όπου : Οι τράπεζες
κατηγορηματικά απαγορεύουν σε τυφλούς συναλλασσόμενους να έχουν κάρτες ανάληψης
από ATM. Δεν τους παρέχουν ούτε κωδικούς για ηλεκτρονικές ή τηλεφωνικές
συναλλαγές (web-banking και phone banking). Κάθε τυφλός, για όποιο λόγο και αν
στέκεται μπροστά στο γκισέ μιας τράπεζας, θα πρέπει να έχει μαζί του δύο
μάρτυρες, οι οποίοι με τις υπογραφές τους να βεβαιώνουν την πνευματική διαύγεια
αυτού που δε βλέπει! Τυφλοί σπουδαστές σε άλλη πόλη εκτός του τόπου κατοικίας
τους, αν ζουν μόνοι τους, δε μπορούν να κάνουν ανάληψη ούτε του ποσού του
προνοιακού επιδόματος που λαμβάνουν, γιατί οι υπάλληλοι της κάθε τράπεζας δεν
υπογράφουν ως μάρτυρες της συναλλαγής!
Γράφει – μεταξύ άλλων- ο Βαγγέλης Αυγουλάς στο http://meallamatia.blogspot.gr : « Το
τραπεζικό απόρρητο και η ιδιωτική ζωή των τυφλών παραβιάζεται καθημερινά. Ένα
ζευγάρι τυφλών δυσκολεύεται να βρει μετρητά, αν δεν έχει συγγενείς ή φίλους να
μπορούν να χάσουν το μεροκάματό τους και να τους συνοδεύσουν στο γκισέ της
τράπεζας για ανάληψη. Ως εφιάλτη, «βλέπουν» οι τυφλοί της χώρας και το
ενδεχόμενο όλες οι συναλλαγές να γίνονται με κάρτα και να λιγοστέψουν τα
μετρητά που θα δικαιούνται να αναλαμβάνουν κάθε εβδομάδα από την τράπεζα. Μόνο
δύο τράπεζες έχουν καταρχήν ανταποκριθεί στο έγγραφο, αγωνιώδες αίτημα της
Εθνικής Ομοσπονδίας Τυφλών για συνάντηση και συζήτηση των προβλημάτων, ενώ
καμία επίσημη αντίδραση ακόμη από την Ένωση των Ελληνικών Τραπεζών, με τις πριν
από 70 χρόνια θεσπισμένες διατάξεις του Αστικού Κώδικα να κατασκευάζουν το
αναχρονιστικό άλλοθι των πιστωτικών ιδρυμάτων που αψηφούν τη Διεθνή Σύμβαση του
ΟΗΕ για τα δικαιώματα των ΑμεΑ.»
Δεν συνεχίζω με το άρθρο του Βαγγέλη. Μπορείτε να το
διαβάσετε όλο στο blog
του. Αλλά σκέπτομαι : Πόσα εμπόδια, πόσα προβλήματα πρέπει να αντιμετωπίσει στην καθημερινότητά του ένας
ενήλικας τυφλός ΑΦΟΥ ΠΡΩΤΑ μεγάλωσε τυφλός μαθαίνοντας να διαβάζει και να
γράφει στην ειδική γραφή Braille αλλά χωρίς βιβλία σ αυτή τη γραφή , πήγε στο Δημοτικό και
αποφοίτησε, μπήκε στο Γυμνάσιο, στο Λύκειο με μια τέτοια μειονεξία ξεπερνώντας
τα τόσα προβλήματα καθημερινής διαβίωσης, προσβασιμότητας και «ανοχής» από τους
συμμαθητές, έδωσε Πανελλήνιες και μπήκε στο Πανεπιστήμιο, κέρδισε το δικαίωμα
της εργασίας, άρχισε να σταδιοδρομεί αλλά θεωρείται από τον Αστικό Κώδικα και
τους νόμους ως άτομο περιορισμένης
δικαιοπρακτικής ικανότητας;
Είναι άδικο. Ανόητο. Απαράδεκτο. Ηλίθιο. Παλαιολιθικό. Και
από σήμερα, ντρέπομαι που ζω σε μια τέτοια χώρα.
