Γράφει η ΒΑΣΩ ΓΙΛΔΙΖΗ*
Δημοσιογράφος
Η ισχυρή έκρηξη που συγκλόνισε την Άγκυρα το βράδυ της Τετάρτης είχε διπλό στόχο: όχι μόνο να σκορπίσει τον τρόμο και τον θάνατο και να γεμίσει τα νοσοκομεία, αλλά και να δείξει στην πολιτική και στρατιωτική ηγεσία της Τουρκίας ότι είναι «ευάλωτη» ακόμα μέσα στην πιο καλά περιφρουρούμενη περιοχή της τουρκικής πρωτεύουσας.
Είναι σαφές ότι στόχος των τρομοκρατών ήταν στρατιώτες, προσωπικό που επέστρεφε στους κοιτώνες μετά την δουλειά. Το σημείο της έκρηξης ήταν σε απόσταση ανάσας από το Αρχηγείο Αεροπορίας, με το κτίριο της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης, το Γενικό Επιτελείο και άλλα κυβερνητικά κτίρια να βρίσκονται μόλις λίγα μέτρα μακριά.
Η αντίδραση της πολιτικής ηγεσίας είναι άμεση: πριν καλά-καλά μεταφερθούν όλοι οι τραυματίες στα νοσοκομεία και οι πυροσβέστες σβήσουν τη φωτιά, ο πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου και ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν «ορκίστηκαν» αντίποινα κατά των Κούρδων τόσο Συρία και όσο και το Ιράκ. Ήταν πεπεισμένοι ότι είναι Κούρδοι αυτοί που κρύβονται πίσω από αυτήν την επίθεση. Νταβούτογλου και Ερντογάν δεν είναι μόνοι με αυτή την πεποίθηση. Τούρκοι αναλυτές, αλλά και απλός κόσμος πιστεύει το ίδιο. Γιατί η Τουρκία βρίσκεται σε πόλεμο με το Κούρδους και κυρίως το PΚΚ εδώ και δεκαετίες και κάθε επίθεση πληρώνεται με το ίδιο νόμισμα.
Τις τελευταίες εβδομάδες ο τουρκικός στρατός σφυροκοπά θέσεις των Κούρδων στη βόρεια Συρία, την ίδια στιγμή που η Άγκυρα προσπαθεί να εξισώσει Κούρδους της Συρίας - τον ένοπλο βραχίονα (YPG ) του εκεί κουρδικού κόμματος PYD - με το PΚΚ. Σφυροκοπά θέσεις σε μια προσπάθεια να εμποδίσει το YPG από το να αποκόψει τον δίαυλο στο Αζάζ, τον δρόμο που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει η Τουρκία για να επιχειρήσει κατά του Μπασάρ Αλ Άσσαντ.
Πέρα από τον Σύρο ηγέτη, η Άγκυρα κυρίως τρέμει στην ιδέα ότι οι Κούρδοι της Συρίας και μαζί τους αυτοί του τουρκικού PΠΚ, άριστα εξοπλισμένοι λόγω του πολέμου στη Συρία, θα μπορούσαν μετά το πέρας της σύρραξης να διεκδικήσουν και τουρκικά εδάφη. Κάτι που δεν υπάρχει περίπτωση να το επιτρέψει η Άγκυρα. Όμως και κανείς δεν περιμένει από τους Κούρδους να αφήσουν χωρίς απάντηση τις επιθέσεις του τουρκικού στρατού εναντίον τους.
Όλο και περισσότερες επιθέσεις έχουν πραγματοποιηθεί από το περασμένο καλοκαίρι κατά των Κούρων μέσα στην Τουρκία ακόμα και κατά του άμαχου πληθυσμού. Αρκετοί τούρκοι αρθρογράφοι είχαν προειδοποιήσει την κυβέρνηση για πιθανές βομβιστικές επιθέσεις ως αντίποινα για τις επιθέσεις του στρατού κατά Κούρδων στην ΝΑ Τουρκία, ακόμα όμως και για επιθέσεις από μέλη των τζιχαντιστών του ισλαμικού κράτους. Η Κυβέρνηση προφανώς κώφευε και δεν έπαιρνε τα κατάλληλα μέτρα, πιθανώς γιατί η Άγκυρα πάντα γνώριζε πώς να εκμεταλλεύεται πολιτικά σε εσωτερικό και εξωτερικό επίπεδο «τρομοκρατικές επιθέσεις εναντίον της.»
Το Κουρδικό είναι από τις πιο αιματηρές διενέξεις στην πρόσφατη ιστορία της χώρας και πάντα αρκούσε μια σπίθα για να μετατραπεί στα γρήγορα σε πυρκαγιά. Οι υποσχέσεις του 2004, οι υποσχέσεις από τον τότε νέο-εκλεγέντα Ερντογάν ότι θα έβρισκε λύση στο Κουρδικό με ένα πακέτο κυρίως πολιτιστικών μέτρων και ελευθεριών ξεχάστηκε μέσα στα επόμενα χρόνια, ίσως και γιατί οι ίδιοι οι Κούρδοι είναι διχασμένοι για το πώς θα εξασφάλιζαν κάποιου είδους μεγαλύτερη ελευθερίας και ίσως και αυτονομίας. Για τους ριζοσπάστες μαχητές του ΠΚΚ η μόνη λύση είναι μέσω τον όπλων. Και αυτός ο πόλεμος συνεχίζεται εδώ και δεκαετίες με την ίδια μανία, με επιθέσεις και αντίποινα, με τον ίδιο φαύλο κύκλο του αίματος και με σοβαρές με απώλειες και για τις δύο πλευρές.
Η νέα ανάφλεξη της εσωτερικής διένεξης λόγω Συρίας είχε πολλές πιθανότητες να καταλήξει σε μια επίθεση σαν την χθεσινή. Ωστόσο ερωτηματικά παραμένουν και μέσα στην ίδια την Τουρκία για τον τάχιστο χρόνο μέσα στον οποίο ταυτοποιήθηκε ο δράστης, ο οποίος δεν ήταν μάλιστα ούτε καν Κούρδος της Τουρκίας.
Ο δράστης της επίθεσης φέρεται να ταυτοποιήθηκε σε χρόνο μηδέν και σύμφωνα με τις αρχές, «από τα δακτυλικά του αποτυπώματα τα οποία είχαν καταγραφεί όταν ο Σαλίζ Νετζάρ, 24 χρονών, από την συριακή πόλη Αμούντα, είχε εισέλθει στην Τουρκία προσποιούμενος τον Σύρο πρόσφυγα το περασμένο καλοκαίρι.»
Για έναν λόγο η επίθεση στην Άγκυρα θα μπορούσε να είναι ακόμα και ‘ευπρόσδεκτη’ από την τουρκική ηγεσία αφού θα μπορέσει την εκμεταλλευτεί κατάλληλα και να πείσει τους συμμάχους της σε Ευρώπη και Αμερική ότι δέχεται επιθέσεις από εχθρούς που κατοικοεδρεύουν σε τρίτες-χώρες και μάλιστα εκτός ΝΑΤΟ. Δεν είναι λίγες οι φορές στο παρελθόν που η Άγκυρα επιχείρησε να καλέσει το ΝΑΤΟ για την προστασία της ισχυριζόμενη ότι οι Κούρδοι που μάχονται εντός της Τουρκίας έχουν τις βάσεις τους είτε στο Βόρειο Ιράκ είτε στη Συρία.
Ερντογάν και Νταβούτογλου θα έκαναν τα αδύνατα δυνατά και θα χρησιμοποιούσαν «τον τρομοκράτη από τη Συρία» και την δικαιολογία της «διαφαινόμενης συνεργασίας μεταξύ ΠΚΚ και Κούρδων της Συρίας» ώστε να μπορέσουν να πάρουν έστω και σιωπηλά το πράσινο φως από τους συμμάχους ώστε να προχωρήσουν σε χερσαίες επιχειρήσεις και πέρα από τα σύνορα.
Μια εισβολή στη Συρία θα επέτρεπε στην Άγκυρα να χτυπήσει μ΄ έναν σπάρο δυο τρυγόνια: να πάρει υπό τον έλεγχο της τις κουρδικές περιοχές της Συρίας και να στηρίξει τους αντάρτες που μάχονται για να διώξουν τον Μπασάρ αλ-Άσαντ. Βέβαια όπως διαμηνύει η Μόσχα κάτι τέτοιο δεν θα το άφηνε αναπάντητο και έτσι η Άγκυρα θα είχε έναν ακόμα λόγο να ζητήσει από τους νατοϊκούς της συμμάχους να την βοηθήσουν.
Με κάθε επίσημο τόνο η Άγκυρα δήλωσε πως θεωρεί «την κουρδική YPG της Συρίας» υπεύθυνη για την χθεσινή επίθεση «σε συνεργασία με το PKK» , με τον τούρκο πρωθυπουργό Νταβούτογλου να ανακοινώνει πως τουρκικά μαχητικά πλήττουν θέσεις θέσεις του PKK στο βόρειο Ιράκ και να διαμηνύει πως θα συνεχίσει τα πλήγματα και στη Συρία. «Περιμένουμε στήριξη και συνεργασία από τους συμμάχους μας» είπε ο Νταβούτογλου.
Την ίδια θέση υποστήριξε και ο πρόεδρος Ερντογάν, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι «Ακόμη και αν οι ηγεσίες του PYD και του PKK ισχυρίζονται ότι δεν έχουν σχέση με την επίθεση, βάσει των πληροφοριών που έχουμε από τον υπουργό μας των Εσωτερικών και τις υπηρεσίες Πληροφοριών μας, έχει στοιχειοθετηθεί ότι έγινε από αυτούς.»
Βέβαια οι υπηρεσίες πληροφοριών φαίνεται να απέτυχαν οικτρά στο να αποτρέψουν τον θάνατο 20 αξιωματικών τους τουρκικού στρατού και 8 πολιτών μέσα στην καρδία της ίδιας της Άγκυρας, μέσα στην καρδιά της πολιτικής και στρατιωτικής διοίκησης.
*Η Βάσω Γιλδίζη είναι δημοσιογράφος. Έχει κάνει αποστολές στη Μέση Ανατολή για Γερμανικά Μέσα Ενημέρωσης . Πάνω από μια δεκαετία ήταν ανταποκρίτρια του Mega από την Άγκυρα.
Τώρα συνεργάζεται με διάφορα έντυπα στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Δημοσιογράφος
Η ισχυρή έκρηξη που συγκλόνισε την Άγκυρα το βράδυ της Τετάρτης είχε διπλό στόχο: όχι μόνο να σκορπίσει τον τρόμο και τον θάνατο και να γεμίσει τα νοσοκομεία, αλλά και να δείξει στην πολιτική και στρατιωτική ηγεσία της Τουρκίας ότι είναι «ευάλωτη» ακόμα μέσα στην πιο καλά περιφρουρούμενη περιοχή της τουρκικής πρωτεύουσας.
Είναι σαφές ότι στόχος των τρομοκρατών ήταν στρατιώτες, προσωπικό που επέστρεφε στους κοιτώνες μετά την δουλειά. Το σημείο της έκρηξης ήταν σε απόσταση ανάσας από το Αρχηγείο Αεροπορίας, με το κτίριο της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης, το Γενικό Επιτελείο και άλλα κυβερνητικά κτίρια να βρίσκονται μόλις λίγα μέτρα μακριά.
Η αντίδραση της πολιτικής ηγεσίας είναι άμεση: πριν καλά-καλά μεταφερθούν όλοι οι τραυματίες στα νοσοκομεία και οι πυροσβέστες σβήσουν τη φωτιά, ο πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου και ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν «ορκίστηκαν» αντίποινα κατά των Κούρδων τόσο Συρία και όσο και το Ιράκ. Ήταν πεπεισμένοι ότι είναι Κούρδοι αυτοί που κρύβονται πίσω από αυτήν την επίθεση. Νταβούτογλου και Ερντογάν δεν είναι μόνοι με αυτή την πεποίθηση. Τούρκοι αναλυτές, αλλά και απλός κόσμος πιστεύει το ίδιο. Γιατί η Τουρκία βρίσκεται σε πόλεμο με το Κούρδους και κυρίως το PΚΚ εδώ και δεκαετίες και κάθε επίθεση πληρώνεται με το ίδιο νόμισμα.
Τις τελευταίες εβδομάδες ο τουρκικός στρατός σφυροκοπά θέσεις των Κούρδων στη βόρεια Συρία, την ίδια στιγμή που η Άγκυρα προσπαθεί να εξισώσει Κούρδους της Συρίας - τον ένοπλο βραχίονα (YPG ) του εκεί κουρδικού κόμματος PYD - με το PΚΚ. Σφυροκοπά θέσεις σε μια προσπάθεια να εμποδίσει το YPG από το να αποκόψει τον δίαυλο στο Αζάζ, τον δρόμο που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει η Τουρκία για να επιχειρήσει κατά του Μπασάρ Αλ Άσσαντ.
Πέρα από τον Σύρο ηγέτη, η Άγκυρα κυρίως τρέμει στην ιδέα ότι οι Κούρδοι της Συρίας και μαζί τους αυτοί του τουρκικού PΠΚ, άριστα εξοπλισμένοι λόγω του πολέμου στη Συρία, θα μπορούσαν μετά το πέρας της σύρραξης να διεκδικήσουν και τουρκικά εδάφη. Κάτι που δεν υπάρχει περίπτωση να το επιτρέψει η Άγκυρα. Όμως και κανείς δεν περιμένει από τους Κούρδους να αφήσουν χωρίς απάντηση τις επιθέσεις του τουρκικού στρατού εναντίον τους.
Όλο και περισσότερες επιθέσεις έχουν πραγματοποιηθεί από το περασμένο καλοκαίρι κατά των Κούρων μέσα στην Τουρκία ακόμα και κατά του άμαχου πληθυσμού. Αρκετοί τούρκοι αρθρογράφοι είχαν προειδοποιήσει την κυβέρνηση για πιθανές βομβιστικές επιθέσεις ως αντίποινα για τις επιθέσεις του στρατού κατά Κούρδων στην ΝΑ Τουρκία, ακόμα όμως και για επιθέσεις από μέλη των τζιχαντιστών του ισλαμικού κράτους. Η Κυβέρνηση προφανώς κώφευε και δεν έπαιρνε τα κατάλληλα μέτρα, πιθανώς γιατί η Άγκυρα πάντα γνώριζε πώς να εκμεταλλεύεται πολιτικά σε εσωτερικό και εξωτερικό επίπεδο «τρομοκρατικές επιθέσεις εναντίον της.»
Το Κουρδικό είναι από τις πιο αιματηρές διενέξεις στην πρόσφατη ιστορία της χώρας και πάντα αρκούσε μια σπίθα για να μετατραπεί στα γρήγορα σε πυρκαγιά. Οι υποσχέσεις του 2004, οι υποσχέσεις από τον τότε νέο-εκλεγέντα Ερντογάν ότι θα έβρισκε λύση στο Κουρδικό με ένα πακέτο κυρίως πολιτιστικών μέτρων και ελευθεριών ξεχάστηκε μέσα στα επόμενα χρόνια, ίσως και γιατί οι ίδιοι οι Κούρδοι είναι διχασμένοι για το πώς θα εξασφάλιζαν κάποιου είδους μεγαλύτερη ελευθερίας και ίσως και αυτονομίας. Για τους ριζοσπάστες μαχητές του ΠΚΚ η μόνη λύση είναι μέσω τον όπλων. Και αυτός ο πόλεμος συνεχίζεται εδώ και δεκαετίες με την ίδια μανία, με επιθέσεις και αντίποινα, με τον ίδιο φαύλο κύκλο του αίματος και με σοβαρές με απώλειες και για τις δύο πλευρές.
Η νέα ανάφλεξη της εσωτερικής διένεξης λόγω Συρίας είχε πολλές πιθανότητες να καταλήξει σε μια επίθεση σαν την χθεσινή. Ωστόσο ερωτηματικά παραμένουν και μέσα στην ίδια την Τουρκία για τον τάχιστο χρόνο μέσα στον οποίο ταυτοποιήθηκε ο δράστης, ο οποίος δεν ήταν μάλιστα ούτε καν Κούρδος της Τουρκίας.
Ο δράστης της επίθεσης φέρεται να ταυτοποιήθηκε σε χρόνο μηδέν και σύμφωνα με τις αρχές, «από τα δακτυλικά του αποτυπώματα τα οποία είχαν καταγραφεί όταν ο Σαλίζ Νετζάρ, 24 χρονών, από την συριακή πόλη Αμούντα, είχε εισέλθει στην Τουρκία προσποιούμενος τον Σύρο πρόσφυγα το περασμένο καλοκαίρι.»
Για έναν λόγο η επίθεση στην Άγκυρα θα μπορούσε να είναι ακόμα και ‘ευπρόσδεκτη’ από την τουρκική ηγεσία αφού θα μπορέσει την εκμεταλλευτεί κατάλληλα και να πείσει τους συμμάχους της σε Ευρώπη και Αμερική ότι δέχεται επιθέσεις από εχθρούς που κατοικοεδρεύουν σε τρίτες-χώρες και μάλιστα εκτός ΝΑΤΟ. Δεν είναι λίγες οι φορές στο παρελθόν που η Άγκυρα επιχείρησε να καλέσει το ΝΑΤΟ για την προστασία της ισχυριζόμενη ότι οι Κούρδοι που μάχονται εντός της Τουρκίας έχουν τις βάσεις τους είτε στο Βόρειο Ιράκ είτε στη Συρία.
Ερντογάν και Νταβούτογλου θα έκαναν τα αδύνατα δυνατά και θα χρησιμοποιούσαν «τον τρομοκράτη από τη Συρία» και την δικαιολογία της «διαφαινόμενης συνεργασίας μεταξύ ΠΚΚ και Κούρδων της Συρίας» ώστε να μπορέσουν να πάρουν έστω και σιωπηλά το πράσινο φως από τους συμμάχους ώστε να προχωρήσουν σε χερσαίες επιχειρήσεις και πέρα από τα σύνορα.
Μια εισβολή στη Συρία θα επέτρεπε στην Άγκυρα να χτυπήσει μ΄ έναν σπάρο δυο τρυγόνια: να πάρει υπό τον έλεγχο της τις κουρδικές περιοχές της Συρίας και να στηρίξει τους αντάρτες που μάχονται για να διώξουν τον Μπασάρ αλ-Άσαντ. Βέβαια όπως διαμηνύει η Μόσχα κάτι τέτοιο δεν θα το άφηνε αναπάντητο και έτσι η Άγκυρα θα είχε έναν ακόμα λόγο να ζητήσει από τους νατοϊκούς της συμμάχους να την βοηθήσουν.
Με κάθε επίσημο τόνο η Άγκυρα δήλωσε πως θεωρεί «την κουρδική YPG της Συρίας» υπεύθυνη για την χθεσινή επίθεση «σε συνεργασία με το PKK» , με τον τούρκο πρωθυπουργό Νταβούτογλου να ανακοινώνει πως τουρκικά μαχητικά πλήττουν θέσεις θέσεις του PKK στο βόρειο Ιράκ και να διαμηνύει πως θα συνεχίσει τα πλήγματα και στη Συρία. «Περιμένουμε στήριξη και συνεργασία από τους συμμάχους μας» είπε ο Νταβούτογλου.
Την ίδια θέση υποστήριξε και ο πρόεδρος Ερντογάν, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι «Ακόμη και αν οι ηγεσίες του PYD και του PKK ισχυρίζονται ότι δεν έχουν σχέση με την επίθεση, βάσει των πληροφοριών που έχουμε από τον υπουργό μας των Εσωτερικών και τις υπηρεσίες Πληροφοριών μας, έχει στοιχειοθετηθεί ότι έγινε από αυτούς.»
Βέβαια οι υπηρεσίες πληροφοριών φαίνεται να απέτυχαν οικτρά στο να αποτρέψουν τον θάνατο 20 αξιωματικών τους τουρκικού στρατού και 8 πολιτών μέσα στην καρδία της ίδιας της Άγκυρας, μέσα στην καρδιά της πολιτικής και στρατιωτικής διοίκησης.
*Η Βάσω Γιλδίζη είναι δημοσιογράφος. Έχει κάνει αποστολές στη Μέση Ανατολή για Γερμανικά Μέσα Ενημέρωσης . Πάνω από μια δεκαετία ήταν ανταποκρίτρια του Mega από την Άγκυρα.
Τώρα συνεργάζεται με διάφορα έντυπα στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
onalert
