Γράφει η Α. Λεώνη
Σύμφωνα με την Επίτροπο της Ε.Ε.
Βέρα Γιούροβα για θέματα δικαιοσύνης, μέχρι τον Απρίλιο του 2015 είχαν φύγει
από την Γαλλία 1.450 άτομα για να γίνουν Τζιχαντσιστές στην Συρία. Οι
περισσότεροι από αυτούς προέρχονταν από τα προάστια του Παρισιού. Όλα αυτά τα
προάστια είναι οργανωμένοι δήμοι και ως τέτοιοι διαθέτουν δημόσια σχολεία (α’ βαθμίδας
και β ’βαθμίδας εκπαίδευσης ), υπηρεσίες υγείας, εμπορικές και λαϊκές αγορές,
δημοτική βιβλιοθήκη, στέκια νέων, αθλητικούς χώρους κλπ.
Με μια πρόχειρη ματιά θα έλεγε
κανείς ότι τέτοιες υποδομές ούτε στις χώρες καταγωγής των υποψηφίων Τζιχαντιστών
αλλά ούτε και στην πλειονότητα των χωρών του κόσμου υπάρχουν. Οι πλειοψηφία των
κατοίκων του πλανήτη θα ήταν ευτυχείς όταν ζούσαν σε γειτονιές που έχουν έστω
και τις μισές υποδομές απ’ ότι διαθέτουν τα προάστεια του Παρισιού σήμερα.
Άρα τι φταίει;
Το επιχείρημα της Αριστερά ότι φταίει η
φτώχεια εδώ δεν ισχύει. Διότι, στο ίδιο επίπεδο ζωής ζούνε και οι Γάλλοι
νεαροί. Το όποιο κοινωνικό κράτος υπάρχει στην Γαλλία, είναι σίγουρο ότι δεν
κάνει διακρίσεις. Όλοι γηγενείς και αλλοδαποί αντιμετωπίζουν βέβαια το φάσμα
της ανεργίας. Τώρα, τι γυρεύει ο
υποψήφιος Τζιχαντιστής στην Συρία και ενώνεται με το φρικώδες ISIS για να
καταλήξει στην αισχρή εικόνα του Ισλαμικού Κράτους καρικατούρα; Την ανεργία του
θα την λύσει με αυτόν τον τρόπο;
Τι φταίει;
Η 36χρονη πρώην σύζυγος του
βομβιστή Ibrahim Abdeslam που έλαβε μέρος στο πρόσφατο μακελειό του Παρισιού,
σε μια συνέντευξή από το σπίτι της στις Βρυξέλες αναφέρει ότι ήταν παντρεμένη
με τον τρομοκράτη 2 χρόνια και συνεχίζει: ”Παρά το πτυχίο του ως ηλεκτρολόγος,
δεν δούλεψε ούτε μία ημέρα. Το αγαπημένο του ‘άθλημα’ ήταν να καπνίζει κάνναβη,
τρία με τέσσερα τσιγάρα την ημέρα, και να κοιμάται από το πρωί μέχρι το βράδυ.
Ήταν τεμπέλης”. Και συνεχίζει: ”Έμενε σπίτι όλη μέρα, έβλεπε DVD και άκουγε
hip-hop μουσική. Δεν παρακολουθούσε ειδήσεις, μιας και δεν είχαμε τηλεόραση
σπίτι μας.
Ζούσαμε με το επίδομα ανεργίας το οποίο ήταν μόνο 1.000 € τον μήνα.
Για αυτό δεν κάναμε και παιδιά”.
Άρα εδώ έφταιξε το κράτος;
Δεν μπορούμε
να το πούμε με βεβαιότητα.
Τι φταίει;
Μια βασική αιτία πρέπει να αποδοθεί
στην παρουσία του Ισλάμ. Διότι το φαντασιακό που πλάθει, η θυματοποίηση και στη
συνέχεια η θυματολογία που παρουσιάζει, η ψυχοπαθολογία που καλλιεργεί και ο
φανατισμός που προτείνει είναι η βασική αιτία του προβλήματος. Η Ισλαμική
παρουσία είναι βασική αιτία που απομακρύνει τα παιδιά από το λαϊκό σχολείο.
Η
Ισλαμική παρουσία διαπαιδαγωγεί τις γυναίκες να κλείνονται στο σπίτι, να ντύνονται
με τον συγκεκριμένο τρόπο και να έχουν έναν πολύ περιορισμένο κύκλο έναντι των
αγοριών. Το Ισλάμ ευθύνεται για την έλλειψη πολιτικής αγωγής και τήρησης
στοιχειώδους ευγένειας. Δείτε ότι, όλοι οι Τζιχαντιστές συμπεριφέρονται
ανάγωγα.
Η παρουσία του Ισλάμ υποβάλει μεγάλα πλήθη σε πλύση εγκεφάλου και καλλιεργεί
το μίσος εναντίων ‘των απίστων’. Καλλιεργεί επίμονα ένα ανεδαφικό φαντασιακό
(παρθένες και πιλάφια). Τα κέντρα του Ισλάμ (οι λόγχες που έλεγε ο Ερτογάν)
είναι η δεξαμενή των Τζιχαντιστών. Το πρόβλημα είναι προφανώς ριζωμένο στην
συγκεκριμένη θρησκεία. Είναι τυχαίο άραγε ότι σε όλες τις μουσουλμανικές χώρες
δεν υπάρχει ούτε σε μία δημοκρατία;
Το Ισλάμ εργάζεται σταθερά για
την επικράτησή του, όπως μια πολιτική ιδεολογία αλλά με πολύ περισσότερα όπλα.
Αυτός είναι ο λόγος ο οποίος κάνει ιδιαίτερα την αριστερά εντελώς ανεπαρκή να
το ερμηνεύσει, διότι χρειάζεται περισσότερα εργαλεία.
Το Ισλάμ βάλει συνεχώς με
φανατισμό εναντίον της Δύσης και του κοσμικού κράτους. Δεν πρέπει να έχουμε
αυταπάτες, ο Ισλαμισμός όχι μόνο ως θρησκεία αλλά και ως πολιτική ιδεολογία και
πρόγραμμα κυριαρχεί σε όλες μουσουλμανικές κοινότητες και υποστηρίζεται υλικά
από ισχυρές μουσουλμανικές χώρες με θεοκρατικά οράματα (πχ. Σαουδική Αραβία,
Κατάρ, Τουρκία κλπ ). Οι αριστερά με την αθεΐα της αδυνατεί πλήρως να δώσει ερμηνεία
στο φαινόμενο, πλέει στην ελευθεριάζουσα κουλτούρα του ’68 και της δεκαετίας
του ‘70. Το Ισλάμ προσπαθεί να καταλύσει
το λαϊκό κράτος.
Το λαϊκό κράτος το οποίο εκθειάζει μεν η αριστερά, αλλά στην
πορεία το προδίδει εξ αιτίας της τύφλωσης που έχει. Ακόμη και το φεμινιστικό
κίνημα εξαφανίστηκε ενώ οι βιασμοί στην Σουηδία πλήθυναν. Απεδείχθη φούσκα.
Διεκδικεί τάχα την ελευθερία των γυναικών αλλά δεν λέει τίποτα για την μαντίλα
του Ισλάμ.
Η Αριστερά σήμερα τάσσεται υπέρ της κατασκευής των Τζαμιών και εν
συνεχεία τα Τζαμιά εργάζονται για την κατάλυση των ελευθεριών για τις οποίες
κόπτεται η Αριστερά. Για την Αριστερά η βελόνα κόλλησε στην αποικιοκρατία, το
δουλεμπόριο, την παλαιστινιακή υπόθεση, στην εκκλησιαστική περιουσία και το
Χριστιανικό Ιερατείο. Βλέπει το δένδρο
και δεν βλέπει τσουνάμι που έρχεται.
Καλπάζει η εγκληματικότητα σε
ολόκληρη την Ευρώπη και ολόκληρο το πολιτικό σύστημα ασχολείται με την
επικράτηση του νέο-φιλελευθερισμού και την συμπίεση αν όχι απομάκρυνση του
χριστιανισμού, που τόσα προσέφερε στην οικοδόμηση αυτού του Ευρωπαϊκού
πολιτισμού. Ολόκληρο το πολιτικό σύστημα και η κοινωνία φαίνεται να πριονίζουν
το κλαδί πάνω στο οποίο κάθονται.