Του συνεργάτη μας κ. Δημήτρη
Κωνσταντάρα
Σκυλιά, καραβάνια και Λεβέντης
Το τι έχει
γραφτεί και τι έχει αναρτηθεί και
ειπωθεί για τα σκυλιά που φωνάζουνε και το καραβάνι που προχωράει του Αλέξη
Τσίπρα το ξέρετε αλλά κι αν δεν το ξέρετε, το φαντάζεστε. Πρόλαβε και έγινε
πλέον «κλασική ομιλία» αυτή που εκφώνησε
ο πρωθυπουργός στην
Κοινοβουλευτική Ομάδα του
ΣΥΡΙΖΑ την πρωτομηνιά, σε μία αγωνιώδη
απόπειρα συσπείρωσης των βουλευτών του . Τόσο αγωνιώδη ώστε χαρακτήρισε
«ξαναζεσταμένο φαγητό « τα σενάρια –
όπως τα αποκάλεσε- οικουμενικής
κυβέρνησης και κατάρρευσης της συγκυβέρνησης.
Βέβαια τα
«σενάρια» αυτά που τα απέδωσε στη διαπλοκή, η οποία, όπως είπε, «επιδιώκει
να μην είναι ο ΣΥΡΙΖΑ σε θέση ισχύος», ξέχασε ότι ο ίδιος τα «πυροδότησε», οι
δικοί του άνθρωποι τα «διέρρευσαν» σε φιλικά ΜΜΕ και φιλικούς «σχολιαστές» και
ο βασικός του συνεργάτης και «μέντορας» Αλέκος Φλαμπουράρης ΑΚΟΜΑ τα «συζητά»
και ΔΕΝ τα διαψεύδει.
Υπάρχει όμως
μια βασική σειρά συμπερασμάτων από την ομιλία του που δεν «σηκώνουν» μεγάλη
κουβέντα. Σ αυτή την ομιλία ή άλλαξε
«λογογράφο» ή στον «λογογράφο»
του έγιναν ταχύρρυθμα σεμινάρια γραφής και δόμησης μιας πολιτικής ομιλίας. Αλλά
ανάλογη ήταν και η «πρόοδος» του ίδιου του κ. Τσίπρα τόσο στην εκφορά του
λόγου, όσο και στην «γλώσσα του σώματος», απόδειξη ότι μελέτησε κι αυτός και
έλαβε υπ΄ όψη του παρατηρήσεις που του έγιναν ή έκανες κι αυτός εντατικά
«μαθήματα» Δημόσιου Λόγου και εκφοράς
της Ελληνικής γλώσσας.
Με δυο λόγια
και το κείμενο ήταν πολύ καλύτερο και ο ίδιος ο Τσίπρας. Και ήταν καλή κι
έξυπνη η χρησιμοποίηση της αραβικής
παροιμίας: “Τα σκυλιά ουρλιάζουνε, αλλά το καραβάνι προχωρά”. Μόνο που και ο
– αείμνηστος - Ντίνος Ηλιόπουλος ( κι
άλλοι πολλοί συνάδελφοί του) ήταν ΠΟΛΥ
καλός σ αυτό που έκανε και τα έλεγε πολύ ωραία ενώ και τα λόγια του που τού τα
είχαν γράψει ταλαντούχοι συγγραφείς, ήταν υπέροχα. Αυτό όμως, δεν έκανε ποτέ
τον Ηλιόπουλο πρωθυπουργό. Καλό ηθοποιό τον έκανε.
Μ αυτή την
έννοια, όσα «σκυλιά» κι όσα «καραβάνια» κι όσες άλλες «προχωρημένες» εκφράσεις
και παρομοιώσεις και παροιμίες και ρητά
και συγκινητικές λέξεις κι αν χρησιμοποιήσει κάποιος ρήτορας, δεν είναι κάτι
που αρκεί για να στοιχειοθετηθεί ένας πρωθυπουργός.
Ήταν επίσης πολύ καλός στον τρόπο που «καρπάζωσε»
τα άλλα κόμματα και τα διάφορα ΜΜΕ που ….δεν κατάλαβαν τι είπε και προώθησαν
τις «λάθος διαρροές». Πολύ ενδιαφέρουσα ήταν και η αποστροφή του λόγου του περί
Μ.Μ.Ε. και ο ίδιος ήταν καλός όταν επιτέθηκε
στο “αποσταθεροποιημένο μιντιακό σύστημα που ξεψυχά και βρυχάται ”,
δηλώνοντας ότι η κυβέρνηση δε θα
παρέμβει στο έργο της δικαιοσύνης για να προστατέψει τους καναλάρχες. Όσο για
την καθυστέρηση στην εφαρμογή του νόμου; « Η αντιπολίτευση δε συναινεί στον ορισμό του νέου ΕΣΡ» Δηλαδή ,
κάποιους προστατεύει.
Ήταν καλός, το κείμενό του ήταν πολύ
βελτιωμένο αλλά –πώς να το κάνουμε- ο ίδιος Τσίπρας ήταν. Ο οποίος «ξέχασε» να
πει ότι ο κ. Φλαμπουράρης διαβεβαίωνε πώς
«από τα 9 σημεία που είχε θέσει ως προυποθέσεις για συνεργασία ο Βασίλης
Λεβέντης, τα 4-5 μπορούν να υλοποιηθούν».
Και μετά,
έδωσε στα σκυλιά κάτι να φάνε κι αυτά σταμάτησαν να φωνάζουν.
Ο ίδιος Τσίπρας.
