Τὰ τελευταῖα χρόνια, τέτοιες ἡμέρες, παρατηρεῖται στὰ Δημοτικὰ Σχολεῖα τῆς χώρας, Ἰδιωτικὰ καὶ Δημόσια, μία προσπάθεια γνωριμίας τῶν παιδιῶν μὲ μία νέα «γιορτή» ἐναρμονισμένη στὸ πνεῦμα τῆς Νέας Ἐποχῆς. Πρόκειται γιὰ τὸ Halloween (Χάλοουιν), ὅπως προβάλλεται μὲσα ἀπὸ τὸ μάθημα τῶν Ξ. Γλωσσῶν, εἰδικὰ στὶς πρῶτες τάξεις τοῦ Δημοτικοῦ.
Παραφθορὰ τῆς φράσης All Hallows' Εve, δηλ. «Παραμονὴ τῶν Ἁγ. Πάντων», τὸ Χάλοουιν βρίσκεται στὸ Ρωμαιοκαθολικὸ ἑορτολόγιο, ἑορτάζεται στὶς 31 Ὀκτωβρίου καὶ ἔχει χαρακτῆρα νεκρώσιμο - μνήμης κεκοιμημένων. Οἱ κοσμικὲς ἐκδηλώσεις τῆς ἡμέρας ὡστόσο, ἕλκουν τὴν καταγωγή τους ἀπὸ τὸν ἀρχαῖο κέλτικο παγανισμὸ (Samhain) σύμφωνα μὲ τὸν ὁποῖο, κατὰ τὴν συγκεκριμένη ἡμέρα «χαλαρώνουν» τὰ στεγανὰ μεταξὺ τῶν δύο κόσμων (ζωντανῶν - νεκρῶν) καὶ τὰ «πνεύματα» γίνονται πιὸ «δραστήρια».
Σήμερα, εἶναι ἕνα πλήρως ἐμπορευματοποιημένο νεανικὸ ἔθιμο ὅπου δεσπόζουν οἱ μορφὲς τῆς μάγισας, τῆς σκαλισμένης κολοκύθας, τῶν φαντασμάτων καὶ ξωτικῶν, μέσα ἀπὸ μεταμφιέσεις, παιχνίδια, τραγούδια καὶ συναφεῖς δραστηριότητες.
Ἱστοσελίδες Δημοτικῶν σχολείων ἀπὸ ὅλη τὴν Ἑλλάδα προβάλλουν ἀφιερώματα καὶ ἀναμνηστικὲς φωτογραφίες ἀπὸ ἐκδηλώσεις τῶν τάξεων ἀφιερωμένες στὸ Χάλοουιν. Παράλληλα, ἀρκετὰ κοσμικὰ κέντρα διασκεδάσεως ὑπόσχονται «ξεχωριστὲς» βραδιὲς καὶ πάρτι, μὲ κορύφωση τὴν 31η Ὀκτωβρίου. Ἀξιοσημείωτος πράγματι συγχρονισμός· τὸ Χάλλοουιν εἰσάγεται δυναμικά.
Τὶ ἄραγε ἀποκομίζει τὸ παιδὶ ἀπὸ ἕνα τέτοιο ἑορτολογικὸ κομφούζιο καὶ μάλιστα στὶς ἡμέρες τῆς Ἐθνικῆς μας Ἐπετείου καὶ τῆς Ἑορτῆς τῆς Ἁγ. Σκέπης;
Τὸ Γραφεῖο ἐπὶ τῶν αἱρέσεων προειδοποιεῖ τὸ χριστεπώνυμο πλήρωμα τῆς Μητροπόλεώς μας ὅτι ἡ ὡς ἄνω ἑορτὴ μόνο ὡς ἀθώα δὲν μπορεῖ νὰ χαρακτηριστεῖ καὶ τοῦτο διότι:
- ἀποτελεῖ, διὰ τῆς ἐξ ἁπαλῶν ὀνύχων ἐξοικείωσης μὲ τὸ μαγικὸ στοιχεῖο, σταθερὸ προθάλαμο τοῦ Νεοπαγανιστικοῦ κινήματος (Wicca) ποὺ στὴν Ἀμερικὴ κάνει θραύση στὶς νεανικὲς ἡλικίες. Γιὰ δὲ τοὺς νεοπαγανιστὲς τὸ Χάλοουιν εἶναι ἐπίσημη ἑορτὴ καὶ συνοδεύεται μὲ ποικίλες τελετὲς.
- δὲν εἶναι λίγες οἱ περιπτώσεις ποὺ τὰ παιδιὰ ἀποκομίζουν τὴν ἐντύπωση ὅτι ἡ ἐπικοινωνία μὲ τοὺς νεκροὺς εἶναι ἐφικτή.
- φέρνει στὸ προσκήνιο ρωμαιοκαθολικὲς ἑορτὲς (Ἁγ. Πάντων, ἑορτὴ τῶν Ψυχῶν) μὲ τὴν ἀνάλογη, μὴ ἀποδεκτὴ ὀρθοδόξως θεολογία τους (περὶ καθαρτηρίου πυρός, μακαρίων & εὐλογημένων ὁράσεων, ἁγιότητος κλπ.)
- καλλιεργεῖται μία αἴσθηση ὁμοιότητας μὲ τὴν ὀρθόδοξη Ἑορτὴ τῶν Ἁγ. Πάντων μὲ ἐπακόλουθη συνέπεια νὰ δημιουργεῖται ἡ ἐντύπωση ὅτι ἀφοῦ ἔχουμε κοινὲς ἑορτὲς, ἔχουμε καὶ κοινοὺς ἁγίους.
Ἔτι περαιτέρω πρέπει νὰ τονιστεῖ καὶ ὁ ἀντιπαιδαγωγικὸς χαρακτῆρας τοῦ σχολικοῦ ἑορτασμοῦ τοῦ Χάλοουιν, τόσο ἀπέναντι στοὺς σκοποὺς τῆς ἑλληνορθόδοξης παιδείας μας, ἐφόσον ὑποβιβάζεται ἡ Ἐθνική μας ἐπέτειος, ὅσο καὶ στὶς πρακτικὲς της ἀφοῦ μὲ τὴν ἑορτολογικὴ συμφόρηση ἐπέρχεται σύγχυση στὰ παιδιὰ ποὺ ἀδυνατοῦν νὰ ἀντιληφθοῦν τὶ ἀκριβῶς γιορτάζεται.
Ὀφείλουμε νὰ ἐξετάζουμε τέτοια φαινόμενα προπαγάνδας καινοφανῶν ἑορτῶν στὴ γενικότερη Νεοεποχίτικη πανθρησκειακή τους προοπτική. Ὑπ'αὐτὴν τὴν ἔννοια, μὴν ἀπομονώνουμε τὸ Halloween ἀπὸ τὴν ἄρτι ἀφιχθεῖσα παγκόσμια ἡμέρα Γιόγκα στὶς 21 Ιουνίου ἢ τὸ Φεστιβὰλ τῶν Χρωμάτων, ποὺ φέρνουν καὶ τὸ ἰνδουιστικὸ ἐορτολόγιο στὸ προσκήνιο.
Ὡς ἐκ τούτου καλοῦνται οἱ γονεῖς νὰ ἀποτρέπουν τὰ παιδιά τους ἀπὸ τὴ συμμετοχὴ στὸ Halloween, ἐνθαρρύνοντάς τα νὰ συμμετέχουν ἐνεργὰ στοὺς ἑορτασμοὺς τῆς 28ης Ὀκτωβρίου ἢ ἐμπνέοντας τὴ φιλανθρωπία τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων, ποὺ ἑορτάζουν τὴν ἑπομένη (1η Νοεμβρίου).
ἐκ τοῦ Γραφείου ἐπὶ τῶν Αἱρέσεων
