του Στέλιου Παπαθεμελή*
Το πολιτικό μας προσωπικό είναι τρελλαμένο και απορροφημένο στα μνημονιακά προαπαιτούμενα. Δυστυχώς και εδώ χωρίς ιδιαίτερη επίδοση. Την ίδια όμως ώρα στο γεωπολιτικό πεδίο συμβαίνουν σημεία και τέρατα περίπου ερήμην της Ελλάδος, πάντως δε χωρίς μία δραστική παρουσία της.
Ύπουλα, σχεδόν ανεπαισθήτως ο εν εκρήξει γερμανικός ηγεμονισμός εγκαινίασε το 2014 τη λεγόμενη «Διαδικασία Βερολίνου», εργαλείο κατασκευής ιδιόκτητης σφαίρας επιρροής στα Δ. Βαλκάνια. Εμάς μας απέκλεισαν και από την προηγούμενη Α΄ Σύνοδο, όπου όμως συμμετείχαν άλλες… βαλκανικές χώρες (Ιταλία, Γαλλία, Αυστρία) και από την πρόσφατη Β’ της Βιέννης, όπου παρεκάθισαν Σλοβενία και Κροατία εξίσου… βαλκανικές!
Το πράγμα θα ήταν ιλαρό αν δεν ήταν καταχθόνιο και υπονομευτικό των εθνικών μας συμφερόντων.
Οι προσανατολισμοί, οι προθέσεις και μεθοδεύσεις του νέου οργάνου που ξεκίνησε υποδεχόμενο το βορεινό προτεκτοράτο ως «Μακεδονία» αποτυπώνονται σε επίσημη Έκθεση με τον ηχηρό τίτλο: «Αφαιρώντας τα εμπόδια από την ένταξη στην Ε.Ε. – Διμερείς διαφορές στα Δ. Βαλκάνια». Επισήμως εννοείται ότι διανύουμε φάση απόλυτης απαγόρευσης πάσης διεύρυνσης. Αλλ’ εδώ μπαίνει από το παράθυρο «διαδικασία εκτός θεσμικού πλαισίου»!
Αν όντως «έχουν γνώσιν οι φύλακες» των τεκταινομένων, δεν καταλάβαμε από τις πρόσφατες αναφορές του ΥΠΕΞ.
Η ιστορική ρήση «υπάρχουν δικαστές στο Βερολίνο» τείνει εσχάτως να αντικατασταθεί από το «υπάρχουν εκτελεστές στο Βερολίνο», αφού κάθε τόσο μας σερβίρεται και ένα καινούργιο made in Germany ανθελληνικό προϊόν με τελευταίο το απαίσιο «κοινές περιπολίες στο Αιγαίο» με τους Τούρκους!
Δεν θα παραδώσουμε την κυριαρχία μας στον νεοσουλτάνο. Εκεί όμως οδηγεί η απόφαση της Κομισιόν που προορίζει το τουρκικό λιμενικό σώμα να εκτελεί περιπολίες, επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης στο Αιγαίο και (δήθεν) αναχαίτιση δουλεμπορικών σκαφών, αρμοδιότητες που με αποφάσεις ICAO και ΙΜΟ ανήκουν αποκλειστικά στην Ελλάδα.
Κοινές περιπολίες = πονηρόν τέχνασμα σε βάρος μας. Αν η Άγκυρα φυλάγει τα σύνορά της και κλείσει τα περάσματα των δουλεμπόρων το πρόβλημα δεν θα υφίσταται. Αλλά η Τουρκία παράγει και συγκαλύπτει τους δουλεμπόρους.
Το χρέος είναι ασφαλώς βρόγχος στους πνεύμονές μας, αλλά η γεωπολιτική απειλή είναι διαστάσεων εθνικού μηδενισμού. Επείγει αναθεώρηση του Δουβλίνου ΙΙ και εφαρμογή της Συμφωνίας Επανεισδοχής ΕΕ-Τουρκίας. Είναι στις συνήθειες της γείτονος να υπογράφει, αλλά να μη τηρεί (σχεδόν) ποτέ τις συμφωνίες. Ελπίζουμε οι «κουτόφραγκοι» να αρνηθούν τελικά βίζα σε πάντα τούρκο και να αποκρούσουν το bonus 1 δισ ευρώ στον «σουλτάνο» για συμφωνία που δε θα τηρήσει.
Η Άγκυρα μετατρέπει σε διαπραγματευτικό εφεύρημα κατά Ε.Ε το ζήτημα των προσφύγων και λαθρομεταναστών, αξιώνοντας πανάκριβα ευρωανταλλάγματα. Βαρύ ατόπημά μας το άνοιγμα των συνόρων προς πάντα αιτούμενον πραγματικό ή προσχηματικό άσυλο. Εγκυμονεί άμεσο κίνδυνο απώλειας εθνικού ελέγχου των θαλάσσιων συνόρων μας και κατρακύλας μας σε συνδιαχείριση – συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, καραμέλλα προσφιλέστατη στους ξένους.
Η Ελλάδα δεν αντέχει άλλους πρόσφυγες. Η Τουρκία όμως μπορεί να δεχτεί. Έχει πολλαπλάσια ευχέρεια. Η καγκελάριος θυμήθηκε προημερών, για το συμφέρον της βέβαια, ότι Ελλάδα – Τουρκία είναι μέλη του ΝΑΤΟ. Πούντο, νάτο, το …ΝΑΤΟ. Τι σόι συμμαχία είναι αυτή που δεν προστατεύει ένα μέλος της (Ελλάδα) από κατά συρροήν και κατά σύστημα επιθέσεις άλλου μέλους της (Τουρκία); Δεν ντρέπονται οι μεγαλόσχημοι της Συμμαχίας; Πότε επί τέλους θα τροποποιήσουν το κακόφημο άρθρο 5 και θα επιβάλουν την αμοιβαία συνδρομή για οποθενδήποτε προερχομένη επίθεση;
Στην Κύπρο «τη θαλασσοφίλητη» ο Μουσταφά Ακιντζί είναι «τουρκότερος» του Ερντογάν. Κηδεμονεύστε τον δικό μας πριν είναι πολύ αργά. Οι εχθροί καραδοκούν και όχι μόνον, προελαύνουν: Ο υποθαλάσσιος υδραγωγός που θα εγκαινιάσει στις 29/10 ο Ερντογάν, μήκους 80 χιλιομέτρων, βάθους 250μ. υπό την θάλασσα, θα μεταφέρει από την Μερσίνα στα Κατεχόμενα 75.000.000 κ.μ. νερού ετησίως. πρόκειται για «άτυπη μεν, στρατηγική ένωση Τουρκίας – Κατεχομένων»(εκτενέστερα Α.Λυκαύγης, ΝΕΑ, 12/10/15).
«Ήρθαν/ντυμένοι “φίλοι”/αμέτρητες φορές οι εχθροί μας/το παμπάλαιον χώμα πατώντας»(Ελύτης). Τους ξέρουμε…Ευελπιστούμε να ισχύσει και τώρα η βεβαιότητα του ποιητή:
«Και το χώμα δεν έδεσε ποτέ με την φτέρνα τους»!
Με μια ευήθη αυτοκτονιακή κίνηση στρώσαμε χαλί στην Αλβανία να μπει στην Ευρώπη. Καλά να πάθουμε! Τώρα (και ανέκαθεν) ο ευεργετηθείς πρώην ρακένδυτος και ήδη ζάπλουτος Έντι Ράμα (περιουσία 200.000.000 ευρώ), στήνει με τον άλλο “φίλο” μας Τζωρτζ Σόρος γεωτρύπανα δίπλα στα ελληνοαλβανικά σύνορα με δυνατότητα άντλησης ή τουλάχιστον αποδυνάμωσης των γειτνιαζόντων ελληνικών κοιτασμάτων. Θα αποτρέψουμε, ή επιτέλους θα καταγγείλουμε το έγκλημα;
Και χωρίς ωστόσο απάντηση
«Την Ρωμιοσύνη μην την κλαις. Εκεί που πάει
να σκύψει με το σουγιά στο κόκαλο, με το λουρί στο σβέρκο.
Να τη πετιέται αποξαρχής κι αντριεύει και θεριεύει
και καμακώνει το θεριό με το καμάκι του ήλιου»(Ρίτσος).
