του Αριστοτέλη Βασιλάκη
Η εντυπωσιακή κωλοτούμπα και τα συνεχή λάθη του Τσίπρα, όπως η μεγαλειώδης γκάφα της επείγουσας μετατροπής σε ΝΑΙ του ΟΧΙ του δημοψηφίσματος, η ιταμή συνθηκολόγηση με το τρίτο Μνημόνιο και η διάσπαση του κόμματος, μαζί με και τη πρεμούρα του να προκηρύξει άρον άρον εκλογές, χάρισε απροσδόκητα στη «χλωμή» ΝΔ το δικαίωμα να ξαναγίνει σοβαρή διεκδικήτρια της εξουσίας.
Αν συνυπολογίσουμε και την – από καιρό – επιβεβλημένη αλλαγή ηγεσία στο κόμμα της Συγγρού, όλ’ αυτά βοήθησαν τη Νέα Δημοκρατία να διεκδικεί με αξιώσεις την πρώτη θέση στις προσεχείς εκλογές.
Ρίχνοντας μια ματιά στο μετεκλογικό σκηνικό, όπως αυτό έχει διαμορφωθεί από το δημοψήφισμα και μετά, θα παρατηρήσουμε ορισμένες πολιτικές εξελίξεις, οι οποίες μας οδηγούν σε ανάλογα συμπεράσματα.
Η Ελλάδα βιώνει για πολλοστή φορά, το γνωστό μεταπολιτευτικό θέατρο σκιών. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αποδείχτηκε δυστυχώς φυσική συνέχεια εκείνης των Σαμαροβενιζέλων. Απλά η νέα κυβέρνηση αποδείχτηκε – πολύ καλύτερη – στην επικοινωνία και στον τρόπο που προπαγανδίζει τα σκληρά, αντιλαϊκά και υφεσιακά μέτρα, που υπέγραψε. Για παράδειγμα η τρόικα «βαπτίστηκε» σε θεσμούς και το νέο μνημόνιο, σε νέο πακέτο στήριξης. Συνακόλουθα και το κόψιμο συντάξεων θα «βαπτιστεί» σε εξυγίανση του ασφαλιστικού συστήματος και το ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ των δημόσιων οργανισμών σε μεταρρυθμίσεις. Όλ’ αυτά συνθέτουν ένα ιδιότυπο déjà vu.. Τα έχουμε ξανακούσει περίπου με την ίδια ρητορική από τον Αντώνη Σαμαρά. Γνωρίζω πολύ καλά, πως αυτό δεν έχει ξαναγραφτεί, αλλά μια προσεκτική ανάγνωση των όσων γίνονται τον τελευταίο καιρό, μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως ο Σαμαράς υπήρξε σανίδα σωτηρίας για τον Τσίπρα. Όσο καιρό έμενε στην καρέκλα του αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας, υπήρξε το καλύτερο άλλοθι και πολιτικός κυματοθραύστης για τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ. Μόλις έφυγε ο Σαμαράς από αρχηγός της ΝΔ άρχισε η τσαλάκωμα του αρχηγικού προφίλ του Αλέξη Τσίπρα.
Τρεις διαδοχικές κυβερνήσεις (Παπανδρέου, Παπαδήμου, Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη) προσπάθησαν να πείσουν με κάθε είδους προπαγάνδα εκφοβισμού τον Ελληνικό Λαό, ότι πρέπει να υποταχθεί στις απαιτήσεις των διεθνών τοκογλύφων. Μέχρι που ήρθε στην εξουσία η νέα συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, εκμεταλλευόμενη το κύμα της λαϊκής οργής και απόγνωσης, υποσχόμενη διαγραφή ολόκληρου του μνημονιακού καθεστώτος και εξαναγκασμό των δανειστών σε υποταγή στις απαιτήσεις της νωπής λαϊκής εντολής. Μόνο που οι προεκλογικές εξαγγελίες των Τσιπροκαμμένων αποδεικνύονται επαναστατική γυμναστική, σαν κι αυτή στην οποία επιδίδεται εδώ και 20 χρόνια τα βαθιά συστημικό ΚΚΕ.
Το σόου του «αντιμνημονιακού» ΣΥΡΙΖΑ τελείωσε πρόωρα… Το νέο μνημόνιο είναι εδώ... Πιο σκληρό από ποτέ…. Το πόσο σκληρό είναι… θα το βιώσουμε μετά τον Οκτώβρη, που θα παρθούν τα νέα αντιλαϊκά μέτρα, «φιλολαϊκής επικοινωνίας»… Δυστυχώς η κυβέρνηση αποδείχτηκε ένα πιστό αντίγραφο της προηγούμενης. Και ο πρωθυπουργός ένα ΚΑΚΕΚΤΥΠΟ του προηγούμενου. Όπως ο Σαμαράς, πριν γίνει πρωθυπουργός, σήκωνε το λάβαρο του αντιμνημονιακού αγώνα στα Ζάππεια, έτσι και ο Τσίπρας θα έσκιζε με ένα νόμο τα μνημόνια… Η μετεκλογική κωλοτούμπα και των δύο, αποδείχτηκε ολόιδια και μοιραία για τον Ελληνικό λαό…
Δυστυχώς οι Έλληνες αποδεικνυόμαστε, ένας λαός με κοντή μνήμη, που δεν παραδειγματιζόμαστε ποτέ από τα λάθη μας. Σαν «κυρίαρχος» λαός την πρώτη φορά (αριστερά) φέραμε την «Ελπίδα», την δεύτερη φορά βροντοφωνάξαμε ΟΧΙ στις εξωτερικές και ντόπιες δυνάμεις που «μάχονταν» τον νεαρό αλλά χαρισματικό ηγέτη μας και ήθελαν την υποταγή του, τώρα την τρίτη, τι ακριβώς καλούμαστε να κάνουμε; Ποιος είναι ο κακός ο λύκος στην προεδρευόμενη τηλεοπτική χρεοκοπία της Ελλάδος;
