Τι πρέπει να κάνουν οι Ένοπλες Δυνάμεις μετά το νέο μνημόνιο ώστε να επιβιώσουν;Αν και βρισκόμαστε ακόμα στο μάτι του κυκλώνα, με τον κίνδυνο του Grexit και της εξόδου από την Ευρωπαική Ένωση να είναι υπαρκτός, μπορούμε να κάνουμε ορισμένες διαπιστώσεις για το μέλλον των Ενόπλων Δυνάμεων και να θέσουμε το πλαίσιο εντός του οποίου οφείλουν να κινηθούν άμεσα.
Η πραγματικότητα είναι αμείλικτη.
Το νέο μνημόνιο, που αναμένεται να υπογράψει η ελληνική κυβέρνηση, φέρνει νέες περικοπές. Για το τρέχον οικονομικό έτος προβλέπεται μείωση στις δαπάνες κατά 100 εκατ. ευρώ, ενώ για το 2016 οι δαπάνες προβλέπεται να μειωθούν ακόμα 200 εκατ. ευρώ. Το νέο μνημόνιο προβλέπει επίσης και νέο μισθολόγιο για τους μισθοδοτούμενους από το κράτος, γεγονός που αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο για περικοπές και στα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων. Ας μην λησμονήσουμε εδώ και ενδεχόμενες κρυφές μειώσεις εισοδημάτων καθώς προβλέπεται ρητά ο περιορισμός των οδοιπορικών εξόδων, τα οποία αποτελούν για αρκετά στελέχη μία πρόσθετη πηγή εισοδήματος.
Παράλληλα το νέο μνημόνιο προβλέπει και αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα, γεγονός που αυξάνει την πιθανότητα για δυσμενείς παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό των στρατιωτικών. Γίνεται σαφές ότι δεδομένων των νέων περικοπών στους προυπολογισμούς των τριών Γενικών Επιτελείων, θα πρέπει να αλλάξει σταδιακά και το πλαίσιο λειτουργίας των Ενόπλων Δυνάμεων, με σκοπό να διατηρηθεί η ισχύς τους σε υψηλό επίπεδο
. Αν και η αναλυτική καταγραφή του νέου πλαισίου δεν μπορεί να γίνει στα πλαίσια ενός μόνο άρθρου, αξίζει να το σκιαγραφήσουμε. Οι αλλαγές είναι αυτονόητες, θα οδηγήσουν σε εξοικονόμηση πόρων προς όφελος της μισθοδοσίας του προσωπικού και αφορούν, μεταξύ άλλων, στην εισαγωγή ενός νέου συστήματος προμηθειών με κατάργηση των αμαρτωλών «τριμελών επιτροπών», την εισαγωγή της στοχοθεσίας, την αξιολόγηση με αντικειμενικά κριτήρια, τον εξορθολογισμό στη λειτουργία των στρατιωτικών νοσοκομείων ώστε να μην κλείσουν (όπως κάποιοι επιθυμούν), την εφαρμογή του διπλογραφικού συστήματος λογιστικής (γιατί έχει καθυστερήσει άραγε τόσο;), το κλείσιμο μονάδων που δεν έχουν στρατηγική σημασία παρά μόνο αποτελούν αποθήκες κομματικών μεταθέσεων, την καταπολέμηση της πολιτικής διαφθοράς ή όπως αλλιώς αποκαλείται «βυσματικές μεταθέσεις» και «βυσματικές προαγωγές», την κατάρτιση μακροχρόνιων προγραμμάτων προϋπολογισμού. Για κάθε μία από αυτές τις αλλαγές θα αναφερθούμε σε μελλοντικά άρθρα. Οι Έλληνες έχουμε αποδείξει ότι όταν θέλουμε, τα καταφέρνουμε.
Οι καταστάσεις που βιώνουμε είναι εξαιρετικά επώδυνες. Οι Ένοπλες Δυνάμεις της πατρίδας μας, δηλαδή οι εγγυητές της ασφάλειας και της εθνικής μας ανεξαρτησίας, οφείλουν να διασφαλίσουν ότι θα συνεχίσουν να λειτουργούν σε υψηλό επίπεδο. Για να γίνει όμως αυτό με μειωμένους πόρους, πρέπει να πάρουν τις σωστές αποφάσεις, πριν να είναι πολύ αργά. Ο φαύλος κύκλος της αδράνειας πρέπει να σπάσει. Οι στυλοβάτες των Ενόπλων Δυνάμεων, δηλαδή το ανθρώπινο δυναμικό, το επιθυμεί. Η ηγεσία οφείλει να πράξει το ίδιο.
