Σάββα Καλεντερίδη
Η πατρίδα μας είναι αντιμέτωπη πλέον με ένα τραγικό αδιέξοδο, σε μια περίοδο όπου υπάρχουν σοβαρές γεωπολιτικές ανακατατάξεις στα βόρεια, στα νότια και τα ανατολικά μας. Οσον αφορά τον Βορρά, ο αλβανικός παράγοντας ακολουθεί μια πορεία ενοποίησης, που δημιουργεί νέα δεδομένα, αν και όχι ιδιαίτερα ανησυχητικά για την πατρίδα μας. Στη μεγαλύτερη εικόνα η Ρωσία στην ουσία δέχεται επίθεση σε όλα τα μέτωπα, με στόχο να στηθεί ένας γεωπολιτικός βρόχος που θα την αποκλείσει από τη Βαλτική, την Αδριατική, το Αιγαίο και τη Μεσόγειο, ακόμα και από τον Εύξεινο Πόντο.
Η κατάσταση αυτή δημιουργεί σκηνικό ενός ιδιότυπου ψυχρού πολέμου, που, σύμφωνα με τα στοιχεία που έρχονται καθημερινά στο φως της δημοσιότητας, όπως αύξηση των διηπειρωτικών πυρηνικών κεφαλών από πλευράς της Ρωσίας, πρόθεση των ΗΠΑ να αυξήσουν την παρουσία στρατιωτικών δυνάμεων στην Ευρώπη κ.λπ., η κατάσταση αναμένεται να οξυνθεί το προσεχές διάστημα.
Οσον αφορά τον Νότο, η κατάσταση στη Λιβύη επιδεινώνεται, με το χειρότερο σενάριο για την πατρίδα μας σε ένα μέρος της λυβικής επικράτειας ή στο σύνολό της να επικρατήσουν ισλαμιστές που θα υπακούν στις εντολές της Αγκυρας, κάτι που θα συνιστά γεωπολιτική περικύκλωση της Ελλάδας, με τραγικές συνέπειες στο ζήτημα των θαλάσσιων ζωνών. Να υπενθυμίσουμε την υφιστάμενη ναυτική βάση του τουρκικού πολεμικού ναυτικού στην Αλβανία και τις πολύ καλές σχέσεις σε πολιτικό αλλά και στρατιωτικό επίπεδο της Τουρκίας με την Αλβανία.
Στα νοτιοανατολικά η κατάσταση προς στιγμήν είναι καλή, αφού είναι σε εξέλιξη διεργασίες και επαφές που κινούνται σε δύο άξονες. Ο ένας αυτός της Αθήνας - Λευκωσίας - Καΐρου και ο άλλος ο Αθήνας - Λευκωσίας - Ισραήλ. Και στις δύο περιπτώσεις εξυπηρετούνται τα συμφέροντα της Κύπρου και της Ελλάδας, πάντα υπό την προϋπόθεση ότι οι όποιες συμφωνίες υπογράφηκαν ή θα υπογραφούν έχουν εξεταστεί σε όλες τους τις λεπτομέρειες και τα διαλαμβανόμενα σ' αυτές συνάδουν και εξυπηρετούν τα εθνικά και τα στρατηγικά συμφέροντα του Ελληνισμού.
Τέλος, στα ανατολικά οι εξελίξεις είναι τόσο σοβαρές, που, όπως γράψαμε και σε προηγούμενο άρθρο μας, έχουν τέτοια δυναμική, που είναι σε θέση να αποτελέσουν την αντίστροφη διαδικασία, που ξεκίνησε το 1071 στο Ματζικέρτ, κορυφώθηκε με την Αλωση της Πόλης και της Τραπεζούντας, το 1453 και το 1461 αντιστοίχως, και «ολοκληρώθηκε» με τη γενοκτονία των χριστιανών της Ανατολής και την εθνοκάθαρση του Ελληνισμού της Πόλης, της Ιμβρου και της Τενέδου, που είναι σε εξέλιξη.
Ομως, ενώ στον περίγυρό μας τρέχουν τόσο σοβαρές εξελίξεις, από τις οποίες η πατρίδα μας θα μπορούσε να επωφεληθεί, να διασφαλίσει την κυριαρχία και τα νόμιμα δικαιώματά της στις θαλάσσιες ζώνες και να καταστεί στην κυριολεξία μια περιφερειακή υπερδύναμη, η Ελλάδα βυθίζεται σε ένα τέλμα, που με βάση τη λογική μοιάζει με μια παγίδα από την οποία είναι σχεδόν αδύνατον να ξεφύγει χωρίς να υποστεί σοβαρές καταστροφές.
Θα λέγαμε ότι η κατάσταση στην οποία έχει βρεθεί η πατρίδα μας αποτελεί τον ορισμό του αδιεξόδου, με το πολιτικό σύστημα όχι μόνο να αποδεικνύεται κατώτερο των περιστάσεων αλλά να λειτουργεί ως παράγοντας και συστατικό του αδιεξόδου και ως επιταχυντής της καταστροφής της πατρίδας και του έθνους.
Πολιτικοί αγράμματοι, απαίδευτοι, ανάγωγοι, ανεύθυνοι και λαϊκιστές, που δεν έχουν ιδρώσει ούτε καν για τον ίδιο τους τον εαυτό, πόσο μάλλον για την κοινωνία και την πατρίδα, τη στιγμή που καλούνται να διαχειριστούν μία από τις σοβαρότερες κρίσεις της σύγχρονης Ιστορίας της πατρίδα μας, διαπράττουν το ένα λάθος μετά το άλλο, επιδεινώνοντας μέρα με τη μέρα την κατάσταση αυτής της ιστορικής χώρας.
Το τραγικό δε της όλης κατάστασης είναι ότι δεν υπάρχει σχεδόν ούτε ένας να υψώσει το πολιτικό και το ηθικό του ανάστημα, να εμπνεύσει τους πολίτες, που παρακολουθούν άναυδοι τις εξελίξεις και την πορεία προς την καταστροφή, και να πει σε αυτά τα μειράκια και στους νάνους της πολιτικής «ως εδώ και μη παρέκει».
Μακάρι η κρίση να στείλει στον σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας αυτό το πολιτικό σύστημα με τους πολιτικούς που το απαρτίζουν και η κρίση να γεννήσει μια νέα γενιά πολιτικών, που, αντί να παρασιτοζωούν εις βάρος της κοινωνίας, του έθνους και της πατρίδας, να αφιερώνουν την ζωή και το είναι τους σ' αυτήν. Είθε...
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "δημοκρατία"
