του Αριστοτέλη Βασιλάκη
Η θρυλική - πλέον - ομιλία Βενιζέλου στην Βουλή αποτέλεσε ένα «επικολυρικό» ρέκβιεμ της διαχρονικής ΠΑΣΟΚικής μεταπολιτευτικής απάτης, που συνοδεύτηκε από μπόλικους κιτσάτους τουρκοβλαχομπαρόκ κλακαδορισμούς στο διαδίκτυο.
Και δεν αναφέρομαι φυσικά, στα εκατομμύρια Έλληνες που πίστεψαν στα διαχρονικά παραμύθια της πράσινης συμμορίας που διέλυσε την Ελλάδα. Άλλωστε σε ανάλογη νιρβανική φάση βρίσκονται και τα θύματα της γαλάζιας απάτης. Αναφέρομαι ασφαλώς στην «ελίτ» της Χαριλάου Τρικούπη, η οποία με τη νοοτροπία «σουλεϊμάν του αμετροεπή» εξακολουθεί να μπολιάζει την κοινωνία με τόνους «αρρώστιας» και σαπίλας, που στόχο έχουν την δημιουργία εμφυλιοπολεμικού κλίματος, ώστε στη λογική – του διαίρει και βασίλευε – όλοι αυτοί με την «τρελάρα» τους, να εξακολουθούν να γεμίζουν την κοιλάρα τους…
Απίστευτο πανηγύρι – λοιπόν – από τους γαλαζοπράσινους νεοφιλελέδες για την «τουρκομπαρόκ» αποχαιρετιστήρια αρχηγική ομιλία Βενιζέλου στη Βουλή... Πρώτος και – χειρότερος – κλακαδόρος του Βενιζέλου, ο γνωστός – καταχραστής – της γαλάζιας φιλοξενίας και πρωταγωνιστής της Σαμαρικής σαπουνόπερας, Άδωνις Γεωργιάδης, της Ευγενίας, σε σκηνοθεσία του Θέμου του κομιστή.
Και ειλικρινά αναρωτιέμαι… Αφού τόσο πολύ «αγάπησαν» εκεί στην Πολιτική Άνοιξη της Συγγρού τον Βενιζέλο, τώρα που έφυγε από αρχηγός του ΠΑΣΟΚ και παραδίδει τα κλειδιά του χρεοκοπημένου κόμματος, στον επόμενο, γιατί δεν τον κάνουν μεταγραφή, στο νέο σχήμα που ετοιμάζουν; Αναμφίβολα ο Μπένι – ΔΕΝ μπαίνει με πράξη νομοθετικού περιεχομένου στην στενή – είναι απείρως πιο χαρισματικός από τον Σαμαρά. Τώρα που ψάχνουν αρχηγό, η περίπτωση του Βενιζέλου για νέος αρχηγός, είναι εξόχως αντιπροσωπευτική της σημερινής Νέας Δημοκρατίας. Ανθελληνική, αλαζονική, με νεοφιλελεύθερες εμμονές και με δυνατότητα τζογαδόρικων μεταγραφών, όπως αυτές του Χρυσοχοΐδη, του Σγουρού, ακόμα και του Λοβέρδου, αν ο πλέον αποτυχημένος μνημονιακός υπουργός δεν καταφέρει να γίνει αρχηγός στο διαλυμένο απόκομμα της Χαριλάου Τρικούπη!!!
Αν η Νέα Δημοκρατία – έστω και με άλλο όνομα – καταφέρει να κάνει τον Βενιζέλο, αρχηγό της και με μια ενδεχόμενη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ, αν τελικά ο Τσίπρας ενδώσει στις πιέσεις των Δραγασάκη και Παπαδημούλη για υπογραφή νέου Μνημονίου, βλέπω τον Βενιζέλο – μέχρι και – πρωθυπουργό. Κανονικό πρωθυπουργό εννοώ και όχι σκιώδη, όπως ήταν επί θητείας πρωθυπουργεύοντος Αντωνίου Σαμαρά.
Μια τέτοια εξέλιξη θα βόλευε τους πάντες… Και την Μέρκελ και τον Σόιμπλε και τον Γιούνγκερ και τον Σούλτς και τον Ποροσένκο, πολύ δε περισσότερο τον Ερντογάν, ο οποίος εγκλωβισμένος στον νεοοθωμανικό μεγαλοϊδεατισμό του, αναζητεί ευκαιρία, εξαγωγής της Τουρκικής πολιτικής κρίσης στο Αιγαίο…
Ακόμα και ο «αυτοκόλλητος» του Βενιζέλου, «σοσιαλιστής» με εθνικιστικές – ημιμαφιόζικες επεκτατικές τάσεις και επεκτάσεις, Αλβανός πρωθυπουργός Έντι Ράμα, θα κάνει τα πάντα, για να γίνει ξανά πρωθυπουργός ο Βαγγέλης. Μέχρι που θα σηκώσει την σημαία της μεγάλης Αλβανίας στην Ομόνοια και θα μιλήσει – εκ νέου – για Τσαμουριά. Έχετε καμία αμφιβολία γι’ αυτό; ΟΙ σημαίες που πήρε ο αέρας στα Ίμια, αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Άλλωστε τα στερνά τιμούν τα πρώτα… Και με την καλή και με την κακή έννοια…
Από κοντά και ο λάτρης του Κεμάλ, του «Λακ ντε Ρος» και του «προλεταριάτου της διαφορετικότητας», δημαρχεύων Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης.
Για να μην μιλήσω για την διαπλοκή και τα δημοσιογραφικά φερέφωνα της… Όλοι αυτοί έχουν δείξει τον ξεκάθαρο έρωτα τους, στην ρητορική και αντισυνταγματική δεινότητα του «Μπένι». Για να φανταστείτε, ακόμα και τα 3 αδέρφια Παπανδρέου, ωχριούν μπροστά στον Βενιζέλο, σε συστημική – διεθνή και εγχώρια – στήριξη…
Πάρτι θα στήσουν όλοι αυτοί, αν τελικά ο Βαγγέλης ο Μεγαλοπρεπής, καταφέρει να επιστρέψει στην εγχώρια πολιτική σκηνή. Δικαιωμένος και πιο δυνατός από ποτέ.
Άλλωστε η ρητορική δεινότητα, σε προτεκτοράτα – τύπου Ελλάδας – θα πρέπει να πληρώνεται… Και μάλιστα πανάκριβα… Άλλωστε τον λογαριασμό, τον πληρώνουν τα γνωστά υποζύγια… Οι ιθαγενείς που κρατάνε τα καθρεφτάκια της φυσικής και εθνικής τους εξαθλίωσης.
Πέρα από όλα τ’ άλλα, για να κλείσω με την σημερινή «Βενιζελιάδα», η προσωρινή απόσυρση του Βενιζέλου από το προσκήνιο, δείχνει κάτι… Το συγκεκριμένο «προϊόν», την δουλειά του, την έχει φέρει εις πέρας και με το παραπάνω στην συγκεκριμένη φάση. Πολλές φορές τα πολιτικά προϊόντα αποσύρονται, για να μην καίγονται εντελώς και εμφανίζονται – σαν απομηχανής θεοί – κάποια άλλη στιγμή, που θα τα χρειαστούν. Κλασικό παράδειγμα ο Σαμαράς. Πίστευε ποτέ κανείς μετά την ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ του 1993, πως αυτός ο άνθρωπος θα γινόταν ποτέ πρωθυπουργός και μάλιστα με την σημαία της Νέας Δημοκρατίας; Και όμως έγινε… Γιατί να μην γίνει κάτι ανάλογο με τον Βενιζέλο; Άλλωστε η ρητορική του δεινότητα είναι σπάνια, ακόμα και σε παγκόσμιο επίπεδο… Και σε συνδυασμό με τις καλές υπηρεσίες που προσφέρει, κάποια στιγμή θα πρέπει να επιβραβευτεί…
akropolipress.gr
