Εστιατόρια, γήπεδα, κάμπινγκ, μπαράκια και πλήθος κόσμου να καταφτάνει από κάθε γωνιά της Θεσσαλονίκης και όλης της Ελλάδας. Το κάμπινγκ της Αγίας Τριάδας έζησε ένδοξες στιγμές πριν βιώσει την απόλυτη εγκατάλειψη.
Ρεπορτάζ: Χριστίνα Φωτεινάκη
Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Μιχαηλίδης
Το κάμπινγκ του ΕΟΤ που βρίσκεται στην παραλία της Αγίας Τριάδας κάποτε υπήρξε σημείο συνάντησης για τους Θεσσαλονικείς, που προτιμούσαν να κάνουν το μπάνιο τους εκεί και όχι στις πιο μακρινές παραλίες της Χαλκιδικής.
Η "καλή" κοινωνία της πόλης έδινε ραντεβού εκεί για να απολαύσει τον ήλιο και τη θάλασσα, ενώ τουρίστες από όλο τον κόσμο έστηναν εκεί τις σκηνές τους για τις καλοκαιρινές τους διακοπές. Δεν είναι τυχαίο ότι ο συγκεκριμένος χώρος επιλέχθηκε για τα γυρίσματα της ταινίας "Κάτι να καίει", στην οποία πρωταγωνιστούσαν η Ρένα Βλαχοπούλου, ο Ντίνος Ηλιόπουλος και ο Κώστας Βουτσάς.
Το ένδοξο παρελθόν και το ζοφερό παρόν
Ο Γιάννης Κανονάς, σύμβουλος του δημοτικού διαμερίσματος Περαίας μίλησε στο seleo για τις ένδοξες εποχές του κάμπινγκ αλλά και τη σταδιακή παρακμή του. "Το κάμπινγκ άρχισε να φτιάχνεται τη δεκαετία του 1960.
Έγινε η πρώτη υποχρεωτική απαλλοτρίωση και μέχρι το 1968 είχαν γίνει άλλες δύο που οδήγησαν το κάμπινγκ στην έκταση που κατέχει μέχρι και σήμερα. Ήταν πολύ ωραίο μέρος, η θάλασσα ήταν καθαρή, η παραλία μεγάλη, ήταν το θέρετρο των πλουσίων. Πλήρωνες εισιτήριο για να μπεις, υπήρχε εστιατόριο, ειδικός χώρος για να αφήνεις τα ρούχα σου, μπαράκια, παιχνίδια, τσουλήθρες, ενώ υπήρχε και σκάλα για να δένει το καραβάκι που έφερνε κόσμο από τη Θεσσαλονίκη στην συγκεκριμένη παραλία. Το κάμπινγκ ήταν πολύ γνωστό για την ομορφιά του και τις ανέσεις που παρείχε. Εκτός από τους Θεσσαλονικείς, ερχόντουσαν και πολλοί τουρίστες από διάφορα μέρη για να στήσουν τις σκηνές τους. Μερικοί δεν ξέρουν ότι έχει κλείσει και έρχονται ακόμα και σήμερα και το ψάχνουν. Η παρακμή ήρθε σταδιακά με τη μόλυνση του Θερμαϊκού κόλπου. Η θάλασσα μολύνθηκε και έτσι σιγά σιγά και ο κόσμος σταμάτησε να έρχεται".
Η απόλυτη εικόνα εγκατάλειψης
Αγριόχορτα, σκουριασμένα κάγκελα, ετοιμόρροπα δοκάρια, παρατημένα μαγαζιά που κάποτε γέμιζαν με κόσμο, μια άδεια πισίνα στη μέση της παλιάς ντίσκο που λειτουργούσε μέσα στο κάμπινγκ. Η σημερινή εικόνα ενός χώρου που κάποτε έσφιζε από ζωή, προκαλεί θλίψη ακόμα και σε αυτούς που δεν το είχαν γνωρίσει στις παλιές του δόξες.
Παρόλο που το κάμπινγκ έχει κλείσει εδώ και 15 χρόνια και ο χώρος είναι επικίνδυνος για τους περαστικούς, η πόρτα είναι ανοιχτή με αποτέλεσμα όποιος το επιθυμεί να μπορεί να επισκεφτεί την παραλία και τις ετοιμόρροπες εγκαταστάσεις του κάμπινγκ με κίνδυνο ανα πάσα στιγμή να υποχωρήσει κάποιος τοίχος ή κάποιο δοκάρι και να προκαλέσει τραυματισμούς.
Ο κ. Κώστας, κάτοικος της περιοχής αφηψά τους κινδύνους και συνεχίζει να επισκέπτεται την παραλία για να απολαύσει το μπάνιο του. "Μένω χρόνια στην περιοχή και συνεχίζω να έρχομαι γιατί μου αρέσει η ησυχία και η θάλασσα. Κανείς δεν κάνει τίποτα για το κάμπιγνκ, το έχουν εγκαταλείψει. Μπορεί να πέσει κανένα ταβάνι και να μας πλακώσει καμιά μέρα".
seleo.gr
