Αν εκτραχυνθεί ακόμη περισσότερο η κατάσταση με το ισλαμικό κράτος και
ξαφνικά ένα βράδυ οι τηλεοράσεις προβάλλουν ένα βίντεο από κάπου στην
Αττική ή οπουδήποτε στη χώρα με έναν Έλληνα όμηρο δεμένο χειροπόδαρα,
στα χέρια σκληρών τζιχαντιστών, τι θα επακολουθήσει;
Η ερώτηση δεν είναι δική μου, την έκανε ο Στρατής Μαζίδης εδώ,
όμως με έβαλε σε τρομερές ολονύχτιες σκέψεις. Ο λαός βέβαια έχει ένα
φοβερό ρητό για τη νύχτα (ναι αυτό που όποιος νύχτα περπατεί λάσπες
και.... πατεί) και γι΄αυτό το άφησα για να "κάψω" τον εγκέφαλο μου,
σήμερα το πρωί.
Είδατε εαν δεν έχει δουλειά τι κάνει ο άνθρωπος; Τέλος πάντων το
ερώτημα το έθεσα και στο φατσοβιβλίο και στο τουίτερ αλλά και σε
προσωπικά pm, ειδικά φίλων και γνωστών που έχουν τις ίδιες ανησυχίες για
το που πάει αυτή η χώρα, ειδικά τις τελευταίες ημέρες.
Χωρίς να θέλω να τρομάξω κανέναν σας και με μοναδικό σκοπό την ψυχική
προετοιμασία για καταστάσεις, που ο Θεός να βάλει έστω και το νυχάκι του
να μπας και γλυτώσουμε, έβγαλα τα παρακάτω αυθαίρετα συμπεράσματα:
α) Όλοι σκεφθήκατε τα όπλα (από φλόμπερ και καραμπίνες μέχρι και
καλάσνικοφ άκουσα). Δυστυχώς για εσάς οι περισσότεροι που αγοράζεται
όπλα (κυρίως κυνηγετικά για τους νόμιμους) και σας αρέσει να το παίζετε
κομάντο έχετε κάνει δύο τραγικά λάθη.
Πρώτον και βασικότερον τα
πυρομαχικά σας είναι για σπουργίτια άντε και καμιά φάσα. Τα πυρομαχικά
που μπορούν να προσβάλουν ανθρώπους είναι τα μονόβολα, αλλά με μικρή
απόσταση βολής (δραστικό βεληνεκές).
Το δεύτερο μειονέκτημα σας είναι
ότι δεν είστε και ούτε πρόκειται να γίνεται σε ένα βράδυ συναισθηματικά
έτοιμοι για αυτή τη δουλειά. Δεν είστε συναισθηματικά έτοιμοι να
σκοτώσετε, δεν έχετε την συναισθηματική εκπαίδευση για να χειριστείτε
σωστά την κατάσταση!
Ο στρατός που πήγατε πριν αρκετά χρόνια σας άφησε
μόνον εμπειρίες για συζητήσεις και τίποτα άλλο (και ένα απλό τέστ για
επιβεβαίωση
είναι να θυμηθείτε πόσοι πύροι βγαίνουν για να λυθεί το
G3).
είναι να θυμηθείτε πόσοι πύροι βγαίνουν για να λυθεί το
G3).
β)Ας πούμε ότι βρήκατε τα όπλα. Και πάλι μειονεκτείτε. Μια συντονισμένη
επίθεση χρειάζεται μια τακτική ομάδα. Ακόμα και η αστυνομία όταν έχει
διαδηλωτές (δλδ μια συντονισμένη "επίθεση" χρησιμοποιεί μια ολιγομελή
τακτική ομάδα, τα ΜΑΤ για να τους περιορίσει). Τακτική ομάδα σημαίνει
συνεκπαίδευση, συμπόρευση και το κυριότερο κοινοί στόχοι και
εμπιστοσύνη.
γ)Τα καλύτερο ήταν ότι μερικοί δεν τους πάει ούτε καν στο μυαλό ένα
τέτοιο σενάριο. Έβαλαν τα γέλια. "Ρε στην Ελλάδα δεν γίνονται αυτά".
Έτσι έλεγα και εγώ μέχρι που ένας συνσπουδαστής μου από το παρελθόν,
γύρισε άρον άρον πέρυσι από τη Συρία και μου είπε για το χωριό των
χριστιανών που σταύρωσαν τους άνδρες και λεηλάτησαν τις εκκλησίες. Και
αυτοί σίγουροι ήταν...
δ)Την ίδια ώρα θυμήθηκα έναν τρελό? που έτυχε να διαβάσω πριν τρία χρόνια και μιλούσε για ένα Σχέδιο. Το Σχέδιο Αχιλλέας που έδινε συμβουλές για την αυτοργάνωση στους χώρους εργασίας, στη γειτονιά. Στη δημιουργία συμμαχιών, στην αποθήκευση τροφίμων και φαρμάκων, για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τυχόν τέτοιες καταστάσεις.
Καταλήγοντας γιατί κουράστηκα και να γράφω. ΑΝ, ΛΕΩ ΑΝ, ποτέ μας τύχει
τέτοιο κακό, ΚΑΘΙΣΤΕ ΣΠΙΤΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΕΑΝ ΛΙΜΟΚΤΟΝΕΙΤΕ!!! Συνεργαστείτε
με τους γείτονες, τους συγγενείς, τους φίλους. Πάντως μην το παίξετε
ήρωες.
Εάν το παίξετε στρατιώτες ή χωροφύλακες μόνο πρόβλημα θα δημιουργήσετε σε εσάς και τους γύρω σας.
Τα παραπάνω δεν ισχύουν για τους φίλους στα χωριά και ξέρουν αυτοί γιατί!!!
Ζαχαρίας ο Μυτιληνιός
Πηγή
