Του Κυριάκου Διαμαντόπουλου
Το μοναστήρι της ‘’Κυράς των Αγγέλων’’ βρίσκεται στο χωριό Ριγλάδες στη νότια πλευρά του νησιού της Κέρκυρας.
Η ιστορία της γυναικείας μονής χάνεται στους αιώνες.
Η ιστορία της γυναικείας μονής χάνεται στους αιώνες.
Όπως μου είπε η μοναδική μοναχή που ζει στο μοναστήρι, η γερόντισσα Αθανασία, πριν από αιώνες η μονή ήταν ανδρώα.
Το 1629 που η Κέρκυρα είχε πληγεί από τη φοβερή θανατηφόρα λοιμική νόσο της πανώλης, το μοναστήρι μετατράπηκε σε νοσοκομείο για την εξυπηρέτηση των ασθενών.
Ο Άγιος Σπυρίδωνας όμως, δεν άφησε το νησί του να υποφέρει και με Θαύμα του το 1630 θεράπευσε την ασθένεια και οι κάτοικοι του νησιού σώθηκαν. (Η ανάμνηση αυτού του συγκλονιστικού Θαύματος εορτάζεται στις 11 Αυγούστου)
Οι κάτοικοι της περιοχής φοβούμενοι ότι στο μοναστήρι θα υπάρχουν μικρόβια, αποφάσισαν να το κάψουν... έτσι και έγινε! Το μόνο που σώθηκε από τη φωτιά, ήταν το καμπαναριό.
Το περιστατικό με τη πάροδο του χρόνου ξεχάστηκε από τους ανθρώπους, όχι όμως και από το Θεό.
‘’Η ΑΝΑΣΤΗΛΩΣΗ’’
‘’Σκεύος Εκλογής’’ από το Θεό για το περιστατικό που θα σας αναφέρω ήταν η 10χρονη Αναστασία.
Η 10χρονη λοιπόν Αναστασία, καταγόταν από το χωριό που βρισκέται το μοναστήρι και ζούσε με την οικογένειά της...
Οι γονείς της κοντά στο μοναστήρι είχαν χωράφια με ελιές... αρκετές φορές η Αναστασία όταν περνούσε από τα ερείπια της μονής έβλεπε μία φιγούρα να προσεύχεται κοντά στο καμπαναριό και αναρωτιόταν ποιος ή ποια μπορεί να είναι αυτή η φιγούρα που προσεύχεται εκεί..
Η απάντηση στο ερώτημα ήρθε από μόνη της... ή μάλλον από την ίδια την Παναγία!
Μία μέρα, άκουσε μία φωνή που τη καλούσε:
‘’Αναστασία, δεν είναι κρίμα να είμαι θαμμένη εγώ εδώ μέσα; Θέλω να φτιάξεις το μοναστήρι μου’’.
Η Αναστασία τρόμαξε και δεν είπε σε κανέναν τίποτα.
Μετά από αρκετές τέτοιες Θείες φανερώσεις, η 10χρονη Αναστασία αποφάσισε να μιλήσει για αυτό το περιστατικό στην μητέρα της, γιατί τρομοκρατήθηκε μετά από τη τελευταία εμφάνιση της Παναγίας, διότι την προειδοποίησε ότι θα ‘’πέσει’’ αρρώστια στο χωριό.
(Αρκετοί άνθρωποι είχαν πεθάνει ξαφνικά εκείνη τη περίοδο)
Όταν η Αναστασία είπε αυτά που συνέβαιναν τόσο καιρό στην μητέρα της, αυτή της εξομολογήθηκε ότι όταν ήταν κι αυτή μικρή είχε παρόμοια εμπειρία.
Η Αναστασία, θα μπορούσε κανείς να πει, ότι δεν έβρισκε ησυχία και το μυαλό της ήταν συνεχώς στο μοναστήρι και στις Θείες φανερώσεις που έζησε...
Έτσι, μετά από 4 χρόνια και σε ηλικία 14 ετών, μίλησε στους πάντες και έτσι πήραν την απόφαση να χτίσουν τη μονή.
Όσο διήρκησε η αναστήλωση του μοναστηριού η Αναστασία δεν έφυγε από εκεί ούτε λεπτό... εγκαταστάθηκε στη κουφάλα ενός δέντρου, που σήμερα ονομάζεται ‘’Αγιοκούφαλο’’... Το Αγιοκούφαλο της ανυπόδητης* ασκήτριας Αναστασίας Βλάχου.
Αργότερα, όταν το μοναστήρι ήταν έτοιμο, η Αναστασία πλέον ως μοναχή και ανακαινίστρια εγκαταστάθηκε στο μοναστήρι της ‘’Κυράς των Αγγέλων’’.
Η μοναχή Αναστασία είχε βίο ασκητικό, μακριά από κάθε τι εγκόσμιο, έζησε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού και τις επιταγές του Ευαγγελίου.
Εκοιμήθη σε ηλικία 60 ετών στις 22 Σεπτεμβρίου το 1979.
Υπάρχει και μία λαϊκή παράδοση που λέει ότι αν έχεις βαθιά πίστη και πάρεις 3 πέτρες από τον τάφος της ασκήτριας Αναστασίας και κάνεις 3 ευχές και πραγματοποιηθούν τότε επιστρέφεις τις πέτρες στον τάφο.
Στο Μοναστήρι φυλάσσεται και η Θαυματουργή εικόνα της ‘’Κυράς των Αγγέλων’’
*Η ασκήτρια Αναστασία Βλάχου ονομάζεται ανυπόδητη, διότι ήταν πάντα ξυπόλητη, όπως θα δείτε και στη φωτογραφία παρακάτω.
υ
ο
