Μόνο ένας βαθύς γνώστης της ιστορίας θα μπορούσε να προβεί σε μία τέτοια ανάλυση!
Ελπίζουμε την Κυριακή ο Μέσι να τους στείλει ...φανερό μήνυμα...
Το κρυφό μήνυμα που έστειλε στον κόσμο η νέα φανέλα της Γερμανίας ...πηγη
Είναι δυνατόν μία μικρή αλλαγή στην εμφάνιση και τα εθνικά χρώματα ενός αντιπροσωπευτικού εθνικού συγκροτήματος όπως αυτού της Γερμανίας να περνάει μηνύματα αναφορικά με θέματα πέραν της «στρογγυλής θεάς» και του ποδοσφαίρου;
Του Δρ. Γεωργίου Κ. Φίλη
Η απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα είναι θετική. Πριν προχωρήσουμε σε μία ενδιαφέρουσα ελπίζουμε επισήμανση, να ξεκαθαρίσουμε πως τα λόγια είναι λίγα για να περιγράψει το επίτευγμα των «πάντσερ» του Γιόακιμ Λεμπ, αναφορικά με τη διαχείριση της επιχείρησης «Βραζιλία».
Με το Blitzkrieg που εκτυλίχτηκε μεταξύ του 20ου και 30ου λεπτού οι Γερμανοί κατάφεραν να στείλουν τη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική αυτοκρατορία που γνώρισε ο πλανήτης στην εποχή του λίθου και σίγουρα να της δημιουργήσουν ένα τέτοιο ψυχολογικό τραύμα που είναι σίγουρο πως οι Βραζιλιάνοι δεν πρόκειται να ξεπεράσουν ούτε σε έναν αιώνα από σήμερα ακόμα και εάν πάρουν το επόμενο παγκόσμιο κύπελλο.
Φυσικά, ο αγώνας με την Αργεντινή δεν πρόκειται να είναι ο ίδιος, διότι η παρέα του Μέσι είναι σίγουρο πως θα λειτουργήσει πιο ορθολογικά και λιγότερο συναισθηματικά από τους Βραζιλιάνους, οι οποίοι διαλύθηκαν από την πίεση της έδρας, τα λάθη τους, αλλά και την ανωτερότητα του αντιπάλου.
Είναι όμως επίσης σίγουρο, πως εάν αληθεύουν οι πληροφορίες που θέλουν οι Γερμανοί να προετοιμάζονταν για το παιχνίδι με τη Βραζιλία εδώ και δύο χρόνια αφού είχαν… αναθέσει μελέτη αναφορικά με τον τρόπο παιχνιδιού της Σελεσάο σε πανεπιστημιακή ερευνητική ομάδα της χώρας τους, είναι εξίσου σίγουρο πως θα έχουν κάνει το ίδιο και με τους εκτιμώμενους αντιπάλους τους στον τελικό, μεταξύ των οποίων και η Αργεντινή.
Άρα, το κατά πόσον η επιστήμη, η οργάνωση και η μεθοδικότητα, θα υπερισχύσει του πάθους, της φινέτσας και της ορμητικότητας θα φανεί σε λίγα 24ωρα.
Κλείνουμε την παρένθεση, φεύγουμε από το ποδόσφαιρο και περνάμε στην σφαίρα της πολιτικής, γυρνώντας στο αρχικό ερώτημα της ανάλυσής μας. Τα χρώματα της εμφάνισης που χρησιμοποιεί η εθνική Γερμανίας στην διοργάνωση οδηγεί στην εξής παρατήρηση: Τα χρώματα της εμφάνισης της ομάδας στο τουρνουά είναι τρία, το κόκκινο, το μαύρο και το άσπρο. Στη συγκεκριμένη εμφάνιση λείπει το κίτρινο.
Αυτό εκ πρώτης όψεως κρίνεται ως περίεργο αφού η τρίχρωμη σημαία της Γερμανίας αποτελείται από μαύρο-κόκκινο και κίτρινο, κρίνεται όμως και ως επουσιώδες και χωρίς κανένα ενδιαφέρον, αφού κάποιος θα ρωτούσε «και τι έγινε που οι Γερμανοί δεν έχουν βάλει το κίτρινο στην εμφάνισή τους;». Ο περισσότερος κόσμος μπορεί να βρει το θέμα όντως αδιάφορο αλλά ας προχωρήσουμε στη συλλογιστική μας και ίσως τελικά το θέμα να μην είναι τόσο απλό και «επουσιώδες» όσο κάποιος νομίζει:
Πρώτον, η εθνική Γερμανίας από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά χρησιμοποιεί ως κύριες εμφανίσεις λιτές εμφανίσεις σε άσπρο-μαύρο, είτε εμφανίσεις σε άσπρο-μαύρο αλλά με στοιχεία της σημαίας της δηλαδή μοτίβα σε μαύρο-κόκκινο-κίτρινο. Η δεύτερη εμφάνιση έχει αποχρώσεις του πράσινου ενώ στις περισσότερες εξ αυτών χρησιμοποιείται και κάποιο μοτίβο στα χρώματα της σημαίας.
Δεύτερον, εμφάνιση σε αποχρώσεις μαύρο-κόκκινο-άσπρο έχουμε να δούμε από τη Γερμανία από το Παγκόσμιο Κύπελλο της Γαλλίας το 1938.
Τρίτον, η εμφάνιση μαύρο-κόκκινο-κίτρινο αντιστοιχεί στη σημαία της Γερμανίας όπως έχει αυτή υιοθετηθεί από το 1949, αλλά και όπως είχε αυτή χρησιμοποιηθεί την περίοδο 1919-1933 δηλαδή την περίοδο της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης.
Με άλλα λόγια, η συγκεκριμένη σημαία συμβολίζει μία ηττημένη και κατεστραμμένη χώρα, η οποία αναγκάστηκε να υιοθετήσει άλλη σημαία από αυτή πού είχε αρχικά. Δεν είναι τυχαίο πως η συγκεκριμένη σημαία υιοθετήθηκε μετά από τους μεγάλους Παγκοσμίους Πολέμους.
Δεν είναι τυχαίο επίσης πως η σημαία αυτή πρωτοεμφανίστηκε την ταραγμένη δεκαετία του 1840 όπου ολόκληρη η Ευρώπη συγκλονιζόταν από «αστικές» και «σοσιαλιστικές» επαναστάσεις, όπως αυτή του Βερολίνου του 1848. Οι επαναστάτες από κάθε τάξη και με διαφορετική εν πολλοίς ατζέντα προσπάθησαν να αλλάξουν την καθεστηκυία τάξη της εποχής τους, κάτι το οποίο έλαβε χώρα σε ολόκληρη την Ευρώπη, η σημαία υπό την οποία έλαβαν χώρα τα γεγονότα αυτά στην πόλη αυτή της Γερμανικής Συνομοσπονδίας είναι η σημερινή σημαία της Γερμανίας.
Τέταρτον, η σημαία της αυτοκρατορικής Γερμανίας (1871-1918) ήταν η τρίχρωμη μαύρη-άσπρη-κόκκινη σημαία, η οποία αποκαταστάθηκε τα πρώτα χρόνια της ναζιστικής εξουσίας (1933-1935), πριν φυσικά δώσει τη θέση της στα σύμβολα του Ναζισμού.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: H
εμφάνιση της εθνικής ομάδας της Γερμανίας σε αυτό το παγκόσμιο κύπελλο,
με το να απορρίπτει το κίτρινο χρώμα και να επικεντρώνεται στην
τρίχρωμο συνδυασμό μαύρο-άσπρο-κόκκινο, φαίνεται να προσομοιάζει τη
σημαία του αυτοκρατορικού, ένδοξου, εξωστρεφούς παρελθόντος και να
αποστρέφεται τη σημαία περιόδων οι οποίες έχουν να κάνουν με την ήττα,
την ταπείνωση και την εσωστρέφεια.
Η αυτοκρατορική εμφάνιση σε αυτό το τουρνουά, με τη «τεσσάρα» στην Πορτογαλία, την ήττα της Γαλλίας και φυσικά την «εφτάρα» στη Βραζιλία, φαίνεται να ακολουθεί και την αλλαγή στα χρώματα της φανέλας.
Όμως, η αλλαγή προς το «αυτοκρατορικό» της Γερμανίας δεν εντοπίζεται μόνο στο ποδόσφαιρο. Η νότια Ευρώπη και ειδικά ο ελληνισμός σε Ελλάδα και Κύπρο έχει νιώσει με τον πλέον οδυνηρό τρόπο την μεταβολή που συντελείται τα τελευταία χρόνια στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δηλαδή τη μετάβαση από μία Ευρωπαϊκή Γερμανία σε μία Γερμανική Ευρώπη.
Σε κάθε περίπτωση, κρίνεται ως εντυπωσιακή η χρονική συγκυρία κατά την οποία η Γερμανία υιοθετεί τα αυτοκρατορικά χρώματα στην ομάδα της, ενώ σε πολιτικό επίπεδο, η «μπάλα» που παίζει στις Βρυξέλλες δεν φαίνεται να έχει αντίπαλο με τις «εφτάρες» να πέφτουν βροχή ακόμα και σε πρώην πρωταθλητές Ευρώπης…
Κατά τα άλλα, αναμένουμε έναν συναρπαστικό τελικό στον οποίο η σύγκρουση όπως έχει αναφερθεί σε προηγούμενη ανάρτηση δεν είναι μόνο αθλητική. Σε κάθε περίπτωση, ο αθλητισμός ποτέ δεν υπήρξε απεξαρτημένος από ατζέντες πολιτικής προπαγάνδας, φυλετικής ανωτερότητας και εθνικής υπερηφάνειας.
