Οι διαχρονικές σχέσεις της οικογένειας Παπανδρέου με τον Λίβυο δικτάτορα και η ανεπιβεβαίωτη αποκάλυψη του μάγειρα που ενέπλεξε τον ΣαρκοζίΜπορεί ο Μουαμάρ Καντάφι να είχε άδοξο τέλος στις 20 Οκτωβρίου του 2011, αλλά η οικογένεια Παπανδρέου και δη ο Γιώργος Παπανδρέου τα βράδια δεν κοιμούνται ήσυχοι. Ειδικά, μάλιστα, μετά την απρόσμενη εξέλιξη με την κράτηση του πρώην προέδρου της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί και την εντολή δικαστικής έρευνας για παράνομη χρηματοδότηση των δύο εκλογικών εκστρατειών του -το 2007 από τον Καντάφι-, ο πρώην πρωθυπουργός βλέπει εφιάλτες. Και τούτο διότι η σχέση που είχε αναπτυχθεί αρχικά από τον Ανδρέα Παπανδρέου και συνεχίστηκε από την επόμενη γενιά μόνο αγγελικά πλασμένη δεν ήταν.
Από τις καταγγελίες του μάγειρα του Καντάφι για χρηματισμό του πρώην πρωθυπουργού μέχρι τις υποσχέσεις για επενδύσεις 200.000.000 δολαρίων στην Ελλάδα, αλλά και την παροχή νερού στη Λιβύη μέσω ΕΥΔΑΠ, δημιουργήθηκε εύλογα μια δαιδαλώδης ίντριγκα, της οποίας τα μονοπάτια ξεκινούν από τη δεκαετία του ’70 με πρωταγωνιστή τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ και φτάνουν μέχρι σήμερα, που ακόμη δεν έχουν όλα έρθει στο φως της δημοσιότητας...
Ο Γιώργος Παπανδρέου είχε κι αυτός πολλές επαφές με τον αιμοσταγή δικτάτορα της Λιβύης, επωφελούμενος φυσικά από τη σχέση που είχε δημιουργήσει ο πατέρας του αλλά και λόγω της κοινής ιδεολογία τους, του σοσιαλισμού. Αποτυπωμένη παραμένει εξάλλου η φράση που είχε πει από το 1977 ο Ανδρέας Παπανδρέου για το καθεστώς: «Δεν είναι στρατιωτική δικτατορία. Το αντίθετο. Πρόκειται για μια διακυβέρνηση του Δήμου στα πρότυπα της Αρχαίας Ελλάδας». Της ίδιας πεποίθησης και ο Γιώργος, ανέπτυξε από νωρίς φιλίες με τον Μουαμάρ Καντάφι, ο οποίος τον Ιούνιο του 2010, λίγους μόλις μήνες ύστερα από τις εκλογές του 2009, τον υποδέχτηκε στη σκηνή του στην Τρίπολη. Μαζί του ήταν τότε οι έμπιστοι υπουργοί του Χάρης Παμπούκης, Γιώργος Πεταλωτής και Δημήτρης Δρούτσας, με τον Καντάφι να ρωτά αμέσως για την υγεία της μητέρας του Μαργαρίτας, αποδεικνύοντας τις διαχρονικά στενές σχέσεις των δύο.
Τότε, μάλιστα, οι δύο άνδρες συμφώνησαν η κυβέρνηση της Λιβύης να δώσει το δυσθεώρητο ποσό των 200.000.000 δολαρίων για επενδύσεις. Χρήματα τα οποία επρόκειτο να αξιοποιηθούν για την υποβρύχια σύνδεση Λιβύης - Ελλάδας, με πόντιση οπτικών ινών στη Μεσόγειο που θα διευκόλυνε τις τηλεπικοινωνίες, για αποκρατικοποιήσεις, για κοινές επιχειρηματικές δράσεις και συνεργασίες στον τουριστικό τομέα με επίκεντρο την Κρήτη, λόγω εγγύτητας. Και η λίστα δεν τελειώνει εδώ, ωστόσο τα ποσά ουδέποτε έφτασαν σε ελληνικό έδαφος.
Οπως, επίσης, ποτέ δεν έφτασε και το νερό που υποσχόταν ο κ. Παπανδρέου στη Λιβύη. «Μόλις πάρουμε το πράσινο φως για τη χρηματοδότηση, η ΕΥΔΑΠ είναι έτοιμη να μεταφέρει με πέντε ειδικά διαμορφωμένα τάνκερ 170.000 κυβικά νερού κάθε δέκα μέρες στην Τρίπολη, με στόχο την κάλυψη του 50% των αναγκών του λιβυκού λαού σε πόσιμο νερό» υποσχόταν ο πρώην πρωθυπουργός. Οι κακές γλώσσες πάντως σε αυτή την ιστορία εμπλέκουν και άλλο μέλος της οικογένειας Παπανδρέου, που εκείνη την εποχή φημολογούνταν ότι διατηρούσε ισχυρά ερείσματα στην περιοχή.
Τα χρήματα μπορεί ποτέ να μην έφτασαν, οι επενδύσεις να μην έγιναν, όμως ο Γιώργος Παπανδρέου παρέμεινε πιστός μέχρι τέλους. Εξάλλου, λίγο πριν από την πτώση του καθεστώτος, ο ίδιος φιγούραρε ως μέλος του ιδρύματος - ΜΚΟ του Καντάφι με τον τίτλο Gaddafi International Charity and Development Foundation (GICDF). Οπως είχε αποκαλύψει τότε η «δημοκρατία», ο κ. Παπανδρέου ανανέωνε το βιογραφικό του στη σελίδα των «επίλεκτων μελών» του Δ.Σ. του Ιδρύματος Καντάφι (4 Απριλίου 2010) και τον Δεκέμβριο (14-15), ενώ λίγες εβδομάδες πριν από το ξέσπασμα του λαού της Λιβύης κατά του Καντάφι ετοιμαζόταν να συμμετάσχει ως μέλος του Δ.Σ. του ιδρύματος στην ετήσια συνεδρίασή του στο Λονδίνο. «Ο Ελληνας πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου δεν παρευρέθηκε γιατί ήταν απασχολημένος με τα επίσημα καθήκοντά του» ανέφερε χαρακτηριστικά η ιστοσελίδα του ιδρύματος. Στη συζήτηση που είχε γίνει στη Βουλή με αφορμή τις αποκαλύψεις, ξεσηκώθηκε θύελλα αντιδράσεων στην αίθουσα όταν ο τότε πρωθυπουργός, απαντώντας στις αιτιάσεις της αντιπολίτευσης, ισχυριζόταν: «Φυσικά, είχαμε σχέσεις με τον κ. Καντάφι, και εγώ συναντήθηκα μαζί του. Τότε όμως ήταν μια ηγεσία που δεν είχε κάνει τέτοιες βιαιοπραγίες. Ποτέ δεν συμμετείχα στο Ιδρυμα Καντάφι. Εγώ δεν είχα δώσει τη συγκατάθεσή μου. Είχαν βάλει το όνομά μου. Εκτός και αν θεωρείτε αξιόπιστο το site του κ. Καντάφι και δεν πιστεύετε εμένα». Λίγα λεπτά αργότερα ο Γ. Καρατζαφέρης κατέθετε σχετικό δημοσίευμα από το site του κ. Καντάφι, το οποίο «χαιρέτιζε τη συμμετοχή του Γ. Παπανδρέου» από το 2009 και πρόσθετε: «Η δικαιολογία για το Ιδρυμα Καντάφι ήταν κατώτερη της νοημοσύνης σας. Εδώ χαιρετίζουν τη συμμετοχή σας από τον Ιούνιο του 2009. Δύο χρόνια τώρα δεν μπορούσατε να παραιτηθείτε;»
Οι αποκαλύψεις πύκνωναν σταδιακά, μέχρι που τελικά ο προσωπικός μάγειρας του Μουαμάρ Καντάφι Μιόντραγκ Τζόρτζεβιτς ισχυρίστηκε κάτι που φυσικά ουδέποτε μέχρι σήμερα επιβεβαιώθηκε. Δεχόμενος ο μάγειρας ερώτηση για το εάν το καθεστώς έχει βοηθήσει Ευρωπαίους ηγέτες, έσκασε η βόμβα! Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, «ο Καντάφι το 2005 έδωσε 20.000.000 δολάρια στον πρώην Ελληνα πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου προκειμένου αυτός να κατασκευάσει τουριστικό θέρετρο στη Βεγγάζη». Η είδηση, όπως ήταν αναμενόμενο, έκανε τον γύρο της Ελλάδας, αλλά θεωρήθηκε μύθος, από τη στιγμή που προερχόταν από τα χείλη κάποιου που ισχυριζόταν ότι ήταν ένας απλός μάγειρας. Ο ίδιος, πάντως, για την ιστορία είχε εμπλέξει και τον Γάλλο Νικολά Σαρκοζί.
Το ραντεβού (το 1984) στην Ελούντα παρόντος του Παπούλια
Κοινή συνισταμένη όλων αυτών ήταν (πάντα) ο σοσιαλισμός. Ο σοσιαλισμός, ο οποίος έφερε κοντά την οικογένεια Παπανδρέου και τον Μουαμάρ Καντάφι αρκετές δεκαετίες πριν. Οταν ακόμα ο Καντάφι ήταν νέος και ο Ανδρέας αρχηγός του τρίτου σε δύναμη κοινοβουλευτικού κόμματος. Τη συνάντηση του 1977 στα Καμένα Βούρλα ακολούθησε ακόμα μία τον Σεπτέμβριο του 1984 -ως πρωθυπουργός ο Ανδρέας Παπανδρέου- στη Λιβύη. «Στον μεγάλο ηγέτη και ελευθερωτή, στη μεγάλη φυσιογνωμία της δύσκολης εποχής μας» ανέφερε το δώρο που του χάρισε ο Α. Παπανδρέου, επισφραγίζοντας προφανώς τα κοινά ιδεώδη τους.
Επόμενο ραντεβού των δύο ήταν την ίδια χρονιά στην Ελούντα, όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου έκανε τον «διαμεσολαβητή» στην παύση των εχθροπραξιών ανάμεσα στη Λιβύη και στη Γαλλία. Δίπλα του μάλιστα στεκόταν ο επιστήθιος φίλος του (έμπιστος για τη διαχείριση απόρρητων -και άγνωστων έως σήμερα- θεμάτων) και νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας, ο οποίος διατηρούσε και αυτός πολύ καλές σχέσεις με το καθεστώς Καντάφι. Είχε, άλλωστε, επιφορτιστεί με το χαρτοφυλάκιο του υπουργείου Εξωτερικών. Με ακραίες σοσιαλιστικές θέσεις, θιασώτης του Καντάφι, ο κ. Παπούλιας χρησιμοποιούνταν συχνά από τον Παπανδρέου για διάφορες «μυστικές αποστολές» στο εξωτερικό, τις οποίες έφερνε εις πέρας και με το παραπάνω.
Αλέξανδρος Διαμάντης
δημοκρατία
Ο Γιώργος Παπανδρέου είχε κι αυτός πολλές επαφές με τον αιμοσταγή δικτάτορα της Λιβύης, επωφελούμενος φυσικά από τη σχέση που είχε δημιουργήσει ο πατέρας του αλλά και λόγω της κοινής ιδεολογία τους, του σοσιαλισμού. Αποτυπωμένη παραμένει εξάλλου η φράση που είχε πει από το 1977 ο Ανδρέας Παπανδρέου για το καθεστώς: «Δεν είναι στρατιωτική δικτατορία. Το αντίθετο. Πρόκειται για μια διακυβέρνηση του Δήμου στα πρότυπα της Αρχαίας Ελλάδας». Της ίδιας πεποίθησης και ο Γιώργος, ανέπτυξε από νωρίς φιλίες με τον Μουαμάρ Καντάφι, ο οποίος τον Ιούνιο του 2010, λίγους μόλις μήνες ύστερα από τις εκλογές του 2009, τον υποδέχτηκε στη σκηνή του στην Τρίπολη. Μαζί του ήταν τότε οι έμπιστοι υπουργοί του Χάρης Παμπούκης, Γιώργος Πεταλωτής και Δημήτρης Δρούτσας, με τον Καντάφι να ρωτά αμέσως για την υγεία της μητέρας του Μαργαρίτας, αποδεικνύοντας τις διαχρονικά στενές σχέσεις των δύο.
Τότε, μάλιστα, οι δύο άνδρες συμφώνησαν η κυβέρνηση της Λιβύης να δώσει το δυσθεώρητο ποσό των 200.000.000 δολαρίων για επενδύσεις. Χρήματα τα οποία επρόκειτο να αξιοποιηθούν για την υποβρύχια σύνδεση Λιβύης - Ελλάδας, με πόντιση οπτικών ινών στη Μεσόγειο που θα διευκόλυνε τις τηλεπικοινωνίες, για αποκρατικοποιήσεις, για κοινές επιχειρηματικές δράσεις και συνεργασίες στον τουριστικό τομέα με επίκεντρο την Κρήτη, λόγω εγγύτητας. Και η λίστα δεν τελειώνει εδώ, ωστόσο τα ποσά ουδέποτε έφτασαν σε ελληνικό έδαφος.
Οπως, επίσης, ποτέ δεν έφτασε και το νερό που υποσχόταν ο κ. Παπανδρέου στη Λιβύη. «Μόλις πάρουμε το πράσινο φως για τη χρηματοδότηση, η ΕΥΔΑΠ είναι έτοιμη να μεταφέρει με πέντε ειδικά διαμορφωμένα τάνκερ 170.000 κυβικά νερού κάθε δέκα μέρες στην Τρίπολη, με στόχο την κάλυψη του 50% των αναγκών του λιβυκού λαού σε πόσιμο νερό» υποσχόταν ο πρώην πρωθυπουργός. Οι κακές γλώσσες πάντως σε αυτή την ιστορία εμπλέκουν και άλλο μέλος της οικογένειας Παπανδρέου, που εκείνη την εποχή φημολογούνταν ότι διατηρούσε ισχυρά ερείσματα στην περιοχή.
Τα χρήματα μπορεί ποτέ να μην έφτασαν, οι επενδύσεις να μην έγιναν, όμως ο Γιώργος Παπανδρέου παρέμεινε πιστός μέχρι τέλους. Εξάλλου, λίγο πριν από την πτώση του καθεστώτος, ο ίδιος φιγούραρε ως μέλος του ιδρύματος - ΜΚΟ του Καντάφι με τον τίτλο Gaddafi International Charity and Development Foundation (GICDF). Οπως είχε αποκαλύψει τότε η «δημοκρατία», ο κ. Παπανδρέου ανανέωνε το βιογραφικό του στη σελίδα των «επίλεκτων μελών» του Δ.Σ. του Ιδρύματος Καντάφι (4 Απριλίου 2010) και τον Δεκέμβριο (14-15), ενώ λίγες εβδομάδες πριν από το ξέσπασμα του λαού της Λιβύης κατά του Καντάφι ετοιμαζόταν να συμμετάσχει ως μέλος του Δ.Σ. του ιδρύματος στην ετήσια συνεδρίασή του στο Λονδίνο. «Ο Ελληνας πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου δεν παρευρέθηκε γιατί ήταν απασχολημένος με τα επίσημα καθήκοντά του» ανέφερε χαρακτηριστικά η ιστοσελίδα του ιδρύματος. Στη συζήτηση που είχε γίνει στη Βουλή με αφορμή τις αποκαλύψεις, ξεσηκώθηκε θύελλα αντιδράσεων στην αίθουσα όταν ο τότε πρωθυπουργός, απαντώντας στις αιτιάσεις της αντιπολίτευσης, ισχυριζόταν: «Φυσικά, είχαμε σχέσεις με τον κ. Καντάφι, και εγώ συναντήθηκα μαζί του. Τότε όμως ήταν μια ηγεσία που δεν είχε κάνει τέτοιες βιαιοπραγίες. Ποτέ δεν συμμετείχα στο Ιδρυμα Καντάφι. Εγώ δεν είχα δώσει τη συγκατάθεσή μου. Είχαν βάλει το όνομά μου. Εκτός και αν θεωρείτε αξιόπιστο το site του κ. Καντάφι και δεν πιστεύετε εμένα». Λίγα λεπτά αργότερα ο Γ. Καρατζαφέρης κατέθετε σχετικό δημοσίευμα από το site του κ. Καντάφι, το οποίο «χαιρέτιζε τη συμμετοχή του Γ. Παπανδρέου» από το 2009 και πρόσθετε: «Η δικαιολογία για το Ιδρυμα Καντάφι ήταν κατώτερη της νοημοσύνης σας. Εδώ χαιρετίζουν τη συμμετοχή σας από τον Ιούνιο του 2009. Δύο χρόνια τώρα δεν μπορούσατε να παραιτηθείτε;»
Οι αποκαλύψεις πύκνωναν σταδιακά, μέχρι που τελικά ο προσωπικός μάγειρας του Μουαμάρ Καντάφι Μιόντραγκ Τζόρτζεβιτς ισχυρίστηκε κάτι που φυσικά ουδέποτε μέχρι σήμερα επιβεβαιώθηκε. Δεχόμενος ο μάγειρας ερώτηση για το εάν το καθεστώς έχει βοηθήσει Ευρωπαίους ηγέτες, έσκασε η βόμβα! Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, «ο Καντάφι το 2005 έδωσε 20.000.000 δολάρια στον πρώην Ελληνα πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου προκειμένου αυτός να κατασκευάσει τουριστικό θέρετρο στη Βεγγάζη». Η είδηση, όπως ήταν αναμενόμενο, έκανε τον γύρο της Ελλάδας, αλλά θεωρήθηκε μύθος, από τη στιγμή που προερχόταν από τα χείλη κάποιου που ισχυριζόταν ότι ήταν ένας απλός μάγειρας. Ο ίδιος, πάντως, για την ιστορία είχε εμπλέξει και τον Γάλλο Νικολά Σαρκοζί.
Το ραντεβού (το 1984) στην Ελούντα παρόντος του Παπούλια
Κοινή συνισταμένη όλων αυτών ήταν (πάντα) ο σοσιαλισμός. Ο σοσιαλισμός, ο οποίος έφερε κοντά την οικογένεια Παπανδρέου και τον Μουαμάρ Καντάφι αρκετές δεκαετίες πριν. Οταν ακόμα ο Καντάφι ήταν νέος και ο Ανδρέας αρχηγός του τρίτου σε δύναμη κοινοβουλευτικού κόμματος. Τη συνάντηση του 1977 στα Καμένα Βούρλα ακολούθησε ακόμα μία τον Σεπτέμβριο του 1984 -ως πρωθυπουργός ο Ανδρέας Παπανδρέου- στη Λιβύη. «Στον μεγάλο ηγέτη και ελευθερωτή, στη μεγάλη φυσιογνωμία της δύσκολης εποχής μας» ανέφερε το δώρο που του χάρισε ο Α. Παπανδρέου, επισφραγίζοντας προφανώς τα κοινά ιδεώδη τους.
Επόμενο ραντεβού των δύο ήταν την ίδια χρονιά στην Ελούντα, όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου έκανε τον «διαμεσολαβητή» στην παύση των εχθροπραξιών ανάμεσα στη Λιβύη και στη Γαλλία. Δίπλα του μάλιστα στεκόταν ο επιστήθιος φίλος του (έμπιστος για τη διαχείριση απόρρητων -και άγνωστων έως σήμερα- θεμάτων) και νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας, ο οποίος διατηρούσε και αυτός πολύ καλές σχέσεις με το καθεστώς Καντάφι. Είχε, άλλωστε, επιφορτιστεί με το χαρτοφυλάκιο του υπουργείου Εξωτερικών. Με ακραίες σοσιαλιστικές θέσεις, θιασώτης του Καντάφι, ο κ. Παπούλιας χρησιμοποιούνταν συχνά από τον Παπανδρέου για διάφορες «μυστικές αποστολές» στο εξωτερικό, τις οποίες έφερνε εις πέρας και με το παραπάνω.
Αλέξανδρος Διαμάντης
δημοκρατία
