Του Πάνου Χατζηγεωργιάδη
Τομεάρχη πολιτισμού και υπ. Ευρωβουλευτή για το ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ
Μέλους ένωσης πνευματικών δημιουργών Αγγλίας
Λογοτέχνη και Δημοσιογράφου
Αποτελεί πλέον γεγονός πέρα απο κάθε αμφισβήτηση, πως οι συνεχείς μετακινήσεις πληθυσμών απο άλλες ηπείρους στην ευρωπαική επί δεκαετίες τώρα, έχουν επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό την εθνική και κοινωνική σύσταση των δυτικών κοινωνιών, με αποτέλεσμα οι γηγενείς πληθυσμοί να υφίστανται κάθε μορφής κοινωνικές, οικονομικές και κάθε είδους άλλες πιέσεις.
Η λαθρομετανάστευση διαμέσου της οποίας επιτυγχάνεται κυρίως ετούτη η αθρόα και βίαιη μετακίνηση, είναι πλέον γεγονός πως απασχολεί και θα συνεχίσει με εντονότερους ρυθμούς να απασχολεί την Ευρωπαική ατζέντα, μεγάλης μερίδας του πολιτικού κόσμου όσον αφορά την Ευρώπη αλλά και θα γεννά φαινόμενα ξενοφοβίας και αυτό οχι αναίτια δυστυχώς ή ευτυχώς.
Το εν λόγω οικονομικοκοινωνικό φαινόμενο, σε ορισμένες χώρες της Ευρώπης και ανάμεσα τους την χώρα μας που μας αφορά πρωτίστως, έχει πλέον λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, κάτι που κάνει την προσπάθεια φύλαξης των συνόρων πρακτικά αδύνατη και περιορίζει τις αρχές σε ρόλο "διαμετακομιστή" εξαθλιωμένων αλλά και εκ των πραγμάτων μη δυνατόν να ελεγχθούν ως προς το ποιόν τους μαζών, κάτι που ως είναι φυσικό έχει μόνον αρνητικό αντίκτυπο στην τοπική κοινωνία.
Στα απόνερα της εξέλιξης αυτού του δυναμικού φαινομένου για όλη την Ευρωπαική ήπειρο και μια απο τις πλέον σημαντικές συνέπειες πέρα απο την βραχυπρόθεσμη και μέσοβραχυπρόθεσμη επιβάρυνση σε οικονομικό, υγειονομικό και άλλα επίππεδα, είναι σαφώς και η αλλοίωση σε εθνοκοινωνικό αλλά και πολιτισμικό επίππεδο των λαών και των κοινωνιών της δύσης πόσο μάλλον οταν αυτή η αλλοίωση αφορά αμιγώς εθνικά κράτη όπως πριν απο μερικές δεκαετίες υπήρξε η χώρα μας.
Πέρα λοιπόν απο το κίνημα του ευρωσκεπτικισμού για αυτήν την Ευρώπη με τις υπάρχουσες οικονομικοπολιτικοκοινωνικές δομές (η οποία προσπαθεί εδώ και πολλές δεκαετίες να μετεξελιχθεί απο χαλαρή ένωση εθνικών κρατών σε κρατικό μόρφωμα χωρίς όμως να το καταφέρνει με επιτυχία) που τείνει να εξελιχθεί σε κίνημα ευρωαρνητισμού, αναπτύσονται και άλλου είδους προβληματισμοί σε δεύτερο και τρίτο επίππεδο σε πολλές απο τις χώρες οι οποίες υφίστανται άμεσα τις επιπτώσεις μιάς χωρίς προηγούμενο εισβολής κυρίως και αυτό ίσως οχι αναίτια απο χώρες του ισλαμικού κόσμου και αυτοί δεν είναι άλλοι απο την καταφανή προσπάθεια ισλαμοποίησης της Ευρωπαικής ηπείρου.
Το ζήτημα αυτό οφείλει και αναγκαστικώς θα μας απασχολήσει εντονότερα τα αμέσως επόμενα χρόνια και δεκαετίες διότι για την ώρα βρίσκεται εν πλήρη εξελίξη και ενδεχομένως οι ακριβείς διαστάσεις του δεν μας είναι πλήρως αντιληπτές, ενώ ο βίαιος ελέω φτωχοποιημένων μαζών μετοικισμός εκατομμυρίων ανθρώπων οι οποίοι εκ των πραγμάτων δεν έχουν τίποτα κοινό με τον ευρωπαικό πολιτισμό και η εισβολή του ισλάμ σε μια Ελλάδα αλλά και μια Ευρώπη που δείχνουν ανέτοιμες κοινωνικά αλλά και πολιτισμικά να απορροφήσουν τους πληθυσμούς αυτούς και να τους αφομοιώσουν, πάντα θα δημιουργεί τον ορατό κίνδυνο για εν δυνάμει θύλακες τοπικής αλλά και γενικότερης έντασης.
Ζούμε σε μια πρό τετελεσμένων κατάσταση, όπου τα πολυδιαφημισμένα "ανθρώπινα δικαιώματα" υπερβαίνουν το καλό του συνόλου, ενός συνόλου το οποίο μετασχηματίζεται με γοργούς ρυθμούς σε κάτι εντελώς διαφορετικό απο οτι γνωρίσαμε και τούτο πραγματοποιείται με τρόπο εντελώς "άκομψο", ζούμε την εποχή του κακώς εννοούμενου "ανθρωποκεντρισμού της νέας εποχής" ο οποίος καμία σχέση δεν έχει με τον ανθρωποκεντρισμό της αναγέννησης μερικούς αιώνες πιο πριν στην Ευρώπη και κάτι τέτοιο οφείλει να μας προβληματίσει γόνιμα πέρα απο τα πρόσκαιρα ξενοφοβικά φαινόμενα συνήθως πρός άγραν ψήφων, οφείλουμε να διερευνήσουμε νέους τρόπους αντιμετώπισης πάντα μέσα απο ένα νέο νομικό πλαίσιο των φαινομένων αυτών όπου θα ταλανίσουν τις επερχόμενες γενιές, το ζήτημα της ισλαμοποίησης της Ευρώπης οφείλει να τεθεί εκ νέου στις πραγματικές του διαστάσεις και να ανασχεθεί άμεσα, στην αντίθετη περίπτωση σε λίγα χρόνια θα μιλάμε για μία μόνον κατ όνομα Ευρωπαικη ήπειρο αλλά και μία κατ όνομα Ελλάδα που ως είναι φυσικό οφείλει να μας αφορά πρωτίστως.
Εμείς στο ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ με σταθερότητα εδώ και πολύ καιρό σε αντίθεση με το σύνολο του πολιτικού κόσμου το οποίο ασχολείται κατά το δοκούν και τις περιστάσεις με το εν λόγω ζωτικής σημασίας ζήτημα αυτό, πέρα απο τους προβληματισμούς που αναπτύσονται σε μία αρθρογραφία, εμπράκτως είπαμε το δικό μας "ΟΧΙ" σττην επισημοποίηση της εισβολής μέσω της ανέγερσης ισλαμικού τεμένους σε χώρο μάλιστα του δημοσίου στην περιοχή του Βοτανικού ή όπου αλλού με την συνεχή παρουσία στελεχών μας στις κινητοποιήσεις των κατοίκων αλλά και άλλων φορέων καθώς και την αμέριστη συμπαράσταση στον δίκαιο αγώνα τους, διότι κάτι τέτοιο θα σημάνει την παγίωση μιάς κατάστασης προφανώς δυσχερούς για την χώρα, η οποία ζεί μία πραγματικότητα συνεχούς υποβάθμισης, θυσία στον βωμό της ευρώπης του μεγάλου κεφαλαίου.
http://www.iperalitheias.blogspot.gr/
