"Το NATO δεν πρόκειται να στείλει στρατό σε περίπτωση ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία", υποστηρίζει ο Γιαν Τέχαου από τη δεξαμενή σκέψης Carnegie Europe. Ο χρόνος δουλεύει σε βάρος της ουκρανικής συνοχής.
O πόλεμος νεύρων με την ομάδα παρατηρητών του ΟΑΣΕ που βρίσκεται στα χέρια ρωσώφωνων αυτονομιστών συνεχίζεται και σήμερα. Εκπρόσωποι του Οργανισμού επρόκειτο να μεταβούν στην ανατολική Ουκρανία για να διαπραγματευτούν την απελευθέρωσή τους, ενώ την ίδια ώρα σε εξέλιξη βρίσκεται τηλεφωνική διπλωματία χωρών της Δύσης με τη Μόσχα για να χρησιμοποιήσει τις διαύλους επικοινωνίας που διαθέτει με τους ρωσώφωνους. "Αδιανόητη στρατιωτική απάντηση του Νάτο"
Το σκηνικό έντασης κλιμακώνεται σε τέτοιο βαθμό που οι γειτονικές της Ουκρανίας χώρες φοβούνται ότι το ενδεχόμενο θερμού επεισοδίου με την εισβολή ρωσικού στρατού στην Ουκρανία δεν απέχει χρονικά και πολύ. Σε αυτήν την περίπτωση πώς θα αντιδρούσε το Νάτο; «Το Νάτο θα καταδίκαζε απερίφραστα το γεγονός, αλλά όποιος πιστεύει ότι θα υπεράσπιζε στρατιωτικά την Ουκρανία κάνει λάθος», υποστηρίζει ο Γιαν Τέχαου, επικεφαλής της δεξαμενής σκέψης Carnegie Europe με έδρα τις Βρυξέλλες. «Δεν νομίζω ότι υπάρχει νατοϊκή χώρα πρόθυμη να αποστείλει στρατό στη χώρα. Άρα, στρατιωτική απάντηση δεν αναμένεται και ο Βλάντιμιρ Πούτιν το γνωρίζει αυτό πολύ καλά», σημειώνει. Ο γερμανός εμπειρογνώμων υπενθυμίζει, ότι το Νάτο προσπαθεί να διασκεδάσει τους φόβους των χωρών αυτών, είτε ενισχύοντας τη στρατιωτική της παρουσία, είτε με στρατιωτικές ασκήσεις, αλλά στρατιωτική αντίδραση κατά της Μόσχας δεν πρόκειται να υπάρξει, σε περίπτωση που η Ρωσία εισβάλει στην Ουκρανία. Ρήξη ΗΠΑ με ΕΕ;
Η συμφωνία της Γενεύης για την αποκλιμάκωση της κρίσης ήταν για τον Γιαν Τέχαου ένα παιγνίδι με τον χρόνο για τη Μόσχα, που το χρησιμοποίησε με πολύ έξυπνο τρόπο ως δικαιολογία για τη δική της πολιτική κατηγορώντας την κυβέρνηση του Κιέβου ότι εκείνη δεν τηρεί τα συμφωνηθέντα. Σε ότι αφορά τις οικονομικές κυρώσεις, για τις οποίες πιέζουν οι ΗΠΑ, ο γερμανός ειδικός πιστεύει ότι δεν πρόκειται να επιβληθούν, η Ευρώπη δεν τις θέλει και η Γερμανία δεν τις θέλεις ακόμη κι αν η Ρωσία εισβάλει στην Ουκρανία. «Οι ΗΠΑ επιμένουν για οικονομικές κυρώσεις, η Ευρώπη όχι και προτιμά διπλωματικές προσπάθειες και ήπιες κυρώσεις», υπογραμμίζει. «Εδώ δεν προδιαγράφεται μόνο διαίρεση ανάμεσα στην Ευρώπη, αλλά και ανάμεσα στις ΗΠΑ και την ΕΕ. Κι αυτό δεν προοιωνίζεται κάτι το θετικό, εάν το ζητούμενο είναι μια ενωμένη και ισχυρή στάση έναντι της Ρωσίας». Ο Γιεν Τέχαου θεωρεί ότι ο χρόνος εργάζεται σε βάρος της Ουκρανίας και της συνοχής της. «Εάν διαμελιστεί θα ήταν καταστροφικό χτύπημα για ολόκληρο τον ευρωπαϊκό μηχανισμό ειρήνης μετά τον Ψυχρό Πόλεμο».
ΠΗΓΗ: DW
Nina Haase/Ειρήνη Αναστασοπούλου
Υπεύθ. Σύνταξης Σπύρος Μοσκόβου
