Χωρίς(;) προοπτική
Του συνεργάτου μας, Θανάση Νικολαΐδη
ΟΥΔΕΙΣ αναμάρτητος και περιμένουμε.
Κατά τα έργα (και «έργα» του) έκαστος και οι κλάδοι κατά σινάφι. Και τι να μας
σερβίρουν πέρα απ’ την αγωνία της (επαν)εκλογή τους; Πώς να το χειριστούν τα
κανάλια των καναλαρχών της διαπλοκής;
ΠΟΛΛΑ τα αποσιωπούν, άλλα τα
προβάλλουν κατά κόρον, ξεθυμαίνουμε και η ταχυδακτυλουργία πέρασε. Κι ύστερα;
Με το στόμα ξεχασμένα ανοιχτό. Ποιος και τι έκλεψε, τι μας «χρωστάει»;
Εξαφάνισαν από μπροστά μας τους δράστες με τις χειροπέδες, τους μάντρωσαν στο
κελί τους κι εμείς περιμένουμε.
Ενημέρωση για την πορεία των διαδικασιών και πληροφόρηση για τυχόν «επιστροφές». Για τόνωση και κουράγιο. Δεν τις βλέπουμε και η ανεργία κάνει θραύση. Άρμεξαν προλετάριους και οι μεγαλοκλέφτες τσουγκρίζουν τα ποτήρια, σε κλωβό ασφαλείας. Κι αν τους αγριέψεις, θα σε παραπέμψουν στην παγκοσμιοποίηση κι ίσως σου κουνήσουν το μαντήλι φεύγοντας για τα…ξένα.
Ενημέρωση για την πορεία των διαδικασιών και πληροφόρηση για τυχόν «επιστροφές». Για τόνωση και κουράγιο. Δεν τις βλέπουμε και η ανεργία κάνει θραύση. Άρμεξαν προλετάριους και οι μεγαλοκλέφτες τσουγκρίζουν τα ποτήρια, σε κλωβό ασφαλείας. Κι αν τους αγριέψεις, θα σε παραπέμψουν στην παγκοσμιοποίηση κι ίσως σου κουνήσουν το μαντήλι φεύγοντας για τα…ξένα.
ΤΙ, λοιπόν, χρειάζεται (ο λεγόμενος
λαός, με τις αμαρτίες του κι αυτός κατά τάξη και άτομο); Προοπτική! Πώς; Με την
υπόδειξη του…καλύτερου δημάρχου για την πόλη και του πιο δραστήριου
περιφερειάρχη; Μήπως με τους αριθμούς που ευημερούν και κάποιους συνανθρώπους
μας να λιμοκτονούν;
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ και τακτικά, οφείλουν να
μας δίνουν αναφορά. Για το σκάνδαλο της ημέρας, αλλά και για τις «επιστροφές».
Δεν ξεχνάμε, και το Ταμείο περιμένει. Επειγόμαστε κι αυτοί μετράνε ψήφους, πριν
τους βάλουν στο καλάθι. Να πέσουν στο τραπέζι τα κλεμμένα και τότε να
καμαρώνουν για επιτυχίες και πλεονάσματα.
ΔΕΝ τους βλέπεις για τι αγωνιούν,
τι τους απασχολεί και τι (υπερ)ψηφίζουν; Τσιμουδιά για τη μείωση του αριθμού
τους οι εθνοπατέρες μας, για αποκαλύψεις, διορισμούς «ημετέρων» και υπογραφές.
Άχνα για τους «εργαζόμενους» της Βουλής με τους ηγεμονικούς μισθούς και τα
εφάπαξ. Ούτε αράδα κομματικής ανακοίνωσης για το όργιο της φαρμακευτικής
δαπάνης που μας βούλιαξε.
ΤΑ ψηφαλάκια τους κατά κόμμα και
υποψήφιο κι ας ακροβατεί η Ελλάδα στο χείλος του γκρεμού. Τα «επιστρεφόμενα»
αθέατα στον σκοτεινό ορίζοντα και το πάρτι συνεχίζεται. Όσο μπορούν, όσοι
μπορούν, εκεί που τους παίρνει.
ΖΗΤΑΜΕ, λοιπό, λογαριασμό απ’ τους
«Άρχοντες», μας οφείλουν εξηγήσεις.
