Με εκπληκτική επιπολαιότητα, αν δεν πρόκειται για κάτι χειρότερο, ο πρώην βουλευτής και υπουργός Θ. Πάγκαλος δήλωσε σήμερα δημοσίως ότι η ΕΥΠ «είχε καταφέρει να παρακολουθεί όχι μόνο τον αμερικανό πρέσβη στην Αθήνα, αλλά και τον αμερικανό πρέσβη στην Άγκυρα», κατά την περίοδο που ήταν υπουργός Εξωτερικών (σημ. πρόκειται για την περίοδο 1996-1998 που έληξε με την παραίτησή του λόγω του φιάσκου Οτσαλάν).
Μάλιστα, μιλώντας στο ραδιοσταθμό ΒΗΜΑ FM, ο κ. Πάγκαλος διευκρίνισε και τεχνικές λεπτομέρειες (!), λέγοντας ότι η ΕΥΠ «παρακολουθούσε με μηχανήματα και αντέγραφε σε μαγνητοταινίες τις δύο πρεσβείες, της Άγκυρας και της Αθήνας». Προσέθεσε ότι γνώση του θέματος είχαν ο πρωθυπουργός, ο υπουργός Εξωτερικών, ο υπουργός Άμυνας και ο αρμόδιος για την ΕΥΠ υπουργός.
Στα σημερινά ΜΜΕ η διήγηση του κ. Πάγκαλου μεταδίδεται με όλες τις γραφικές λεπτομέρειές της (το πρωινό κουλούρι κλπ.) - εμείς αρνούμαστε να τις αναπαραγάγουμε. Πρέπει επιτέλους σε αυτό τον τόπο να ξεχωρίσουμε τα σοβαρά θέματα από τον χαβαλέ. Και όσοι άσκησαν υψίστης σημασίας δημόσια αξιώματα πρέπει να αρχίσουν να σοβαρεύονται, τουλάχιστον όταν αναφέρονται στα θέματα της αρμοδιότητός τους δημοσίως. Αλλιώς πρέπει να υφίστανται τις κυρώσεις του νόμου.
Ο κ. Πάγκαλος έχει διανύσει μια μεγάλη πολιτική διαδρομή, με λίγες επιτυχίες και αρκετές παταγώδεις αποτυχίες. Περίοπτη θέση στη διαδρομή αυτή έχουν οπωσδήποτε, η συμμετοχή του στο χειρισμό της κρίσης των Ιμίων (κυρίως με παρουσία σε τηλεοπτικά πλατώ και με εκκλήσεις προς τον άνεμο να παρασύρει τη σημαία) και ο ρόλος του ως "μεγάλου τραγουδιστή" στην τραγωδία που οδήγησε τον Α. Οτσαλάν στην Τουρκία. Από το 2012 παραμένει εκτός Βουλής, αφού το Μάιο του 2012 αποφάσισε (μάλλον σοφά...) να μην εκτεθεί στη λαϊκή ψήφο.
Παρ' όλα αυτά ο κ. Πάγκαλος παραμένει τακτικός θαμώνας των ΜΜΕ, καθώς η πνευματώδης ευφράδειά του και η ροπή του προς τον εντυπωσιασμό θεωρείται πως ανεβάζουν τις ακροαματικότητες. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ο κ. Πάγκαλος φαίνεται να έχει αποκτήσει κάποιου είδους "ακαταλόγιστο" για όσα λέει: "εντάξει μωρέ, έτσι είναι ο Πάγκαλος". Όμως αυτό το ακαταλόγιστο έχει και όρια, και τα έσχατα όρια είναι τα εθνικά απόρρητα. Δεν μπορεί αυτά να τίθενται σε κίνδυνο, επειδή ο κ. Πάγκαλος νοστάλγησε τη δημοσιότητα. Από ασυλλόγιστες (;) αποκαλύψεις τέτοιου τύπου μπορούν να κινδυνέψουν ζωές και καριέρες εμπλεκομένων προσώπων (η περίπτωση του Στηβ Λάλας δεν είναι και τόσο μακρινή) ή να ακυρωθούν τα αποτελέσματα των κόπων τους και των κινδύνων που διέτρεξαν.
Και δεν θέλουμε καν να σκεφτούμε το ενδεχόμενο, η παρέμβαση του κ. Πάγκαλου να μην ήταν ασυλλόγιστη, αλλά υπολογισμένη. Ούτε θέλουμε να πιστέψουμε ότι ήταν ένα επικοινωνιακό πυροτέχνημα με στόχο να "εξισορροπήσει" την αποκάλυψη του περιοδικού Spiegel περί υποδομών παρακολούθησης στην αμερικανική πρεσβεία...
Πάντως ασχέτως των κινήτρων του κ. Πάγκαλου, ο Ποινικός Κώδικας είναι σαφής: "Όποιος με πρόθεσή του και παράνομα παραδίδει ή αφήνει να περιέλθουν στην κατοχή ή τη γνώση άλλου έγγραφα, σχέδια ή άλλα πράγματα ή ειδήσεις που τα συμφέροντα της πολιτείας ή των συμμάχων της επιβάλλουν να τηρηθούν απόρρητα απεάντι σε ξένη κυβέρνηση, τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι δέκα ετών" (άρθρο 146).
Μήπως ήρθε η ώρα να κινηθεί κάποιος εισαγγελέας;
http://www.enkripto.com/
Μάλιστα, μιλώντας στο ραδιοσταθμό ΒΗΜΑ FM, ο κ. Πάγκαλος διευκρίνισε και τεχνικές λεπτομέρειες (!), λέγοντας ότι η ΕΥΠ «παρακολουθούσε με μηχανήματα και αντέγραφε σε μαγνητοταινίες τις δύο πρεσβείες, της Άγκυρας και της Αθήνας». Προσέθεσε ότι γνώση του θέματος είχαν ο πρωθυπουργός, ο υπουργός Εξωτερικών, ο υπουργός Άμυνας και ο αρμόδιος για την ΕΥΠ υπουργός.
Στα σημερινά ΜΜΕ η διήγηση του κ. Πάγκαλου μεταδίδεται με όλες τις γραφικές λεπτομέρειές της (το πρωινό κουλούρι κλπ.) - εμείς αρνούμαστε να τις αναπαραγάγουμε. Πρέπει επιτέλους σε αυτό τον τόπο να ξεχωρίσουμε τα σοβαρά θέματα από τον χαβαλέ. Και όσοι άσκησαν υψίστης σημασίας δημόσια αξιώματα πρέπει να αρχίσουν να σοβαρεύονται, τουλάχιστον όταν αναφέρονται στα θέματα της αρμοδιότητός τους δημοσίως. Αλλιώς πρέπει να υφίστανται τις κυρώσεις του νόμου.
Ο κ. Πάγκαλος έχει διανύσει μια μεγάλη πολιτική διαδρομή, με λίγες επιτυχίες και αρκετές παταγώδεις αποτυχίες. Περίοπτη θέση στη διαδρομή αυτή έχουν οπωσδήποτε, η συμμετοχή του στο χειρισμό της κρίσης των Ιμίων (κυρίως με παρουσία σε τηλεοπτικά πλατώ και με εκκλήσεις προς τον άνεμο να παρασύρει τη σημαία) και ο ρόλος του ως "μεγάλου τραγουδιστή" στην τραγωδία που οδήγησε τον Α. Οτσαλάν στην Τουρκία. Από το 2012 παραμένει εκτός Βουλής, αφού το Μάιο του 2012 αποφάσισε (μάλλον σοφά...) να μην εκτεθεί στη λαϊκή ψήφο.
Παρ' όλα αυτά ο κ. Πάγκαλος παραμένει τακτικός θαμώνας των ΜΜΕ, καθώς η πνευματώδης ευφράδειά του και η ροπή του προς τον εντυπωσιασμό θεωρείται πως ανεβάζουν τις ακροαματικότητες. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ο κ. Πάγκαλος φαίνεται να έχει αποκτήσει κάποιου είδους "ακαταλόγιστο" για όσα λέει: "εντάξει μωρέ, έτσι είναι ο Πάγκαλος". Όμως αυτό το ακαταλόγιστο έχει και όρια, και τα έσχατα όρια είναι τα εθνικά απόρρητα. Δεν μπορεί αυτά να τίθενται σε κίνδυνο, επειδή ο κ. Πάγκαλος νοστάλγησε τη δημοσιότητα. Από ασυλλόγιστες (;) αποκαλύψεις τέτοιου τύπου μπορούν να κινδυνέψουν ζωές και καριέρες εμπλεκομένων προσώπων (η περίπτωση του Στηβ Λάλας δεν είναι και τόσο μακρινή) ή να ακυρωθούν τα αποτελέσματα των κόπων τους και των κινδύνων που διέτρεξαν.
Και δεν θέλουμε καν να σκεφτούμε το ενδεχόμενο, η παρέμβαση του κ. Πάγκαλου να μην ήταν ασυλλόγιστη, αλλά υπολογισμένη. Ούτε θέλουμε να πιστέψουμε ότι ήταν ένα επικοινωνιακό πυροτέχνημα με στόχο να "εξισορροπήσει" την αποκάλυψη του περιοδικού Spiegel περί υποδομών παρακολούθησης στην αμερικανική πρεσβεία...
Πάντως ασχέτως των κινήτρων του κ. Πάγκαλου, ο Ποινικός Κώδικας είναι σαφής: "Όποιος με πρόθεσή του και παράνομα παραδίδει ή αφήνει να περιέλθουν στην κατοχή ή τη γνώση άλλου έγγραφα, σχέδια ή άλλα πράγματα ή ειδήσεις που τα συμφέροντα της πολιτείας ή των συμμάχων της επιβάλλουν να τηρηθούν απόρρητα απεάντι σε ξένη κυβέρνηση, τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι δέκα ετών" (άρθρο 146).
Μήπως ήρθε η ώρα να κινηθεί κάποιος εισαγγελέας;
http://www.enkripto.com/