Ώρα για «αποτοξίνωση»
Του συνεργάτου μας, Θανάση Νικολαΐδη
ΞΑΝΑ τα ίδια, μια απ’ τα ίδια. Συζητητές με το κομματικό ταμπελάκι, καμαρωτοί για την…προώθηση της «ιδεολογίας», αποτελεσματικοί διεκπεραιωτές της άγρας ψήφων, προσεχτικοί μη κάνουν τη γκάφα. Ξέρεις από πριν τι θα πουν, προδικάζεις τη θέση τους έχοντας διαβάσει τη σκέψη τους απ’ το παρελθόν της κομματικής φανατίλας και του ξεπεσμού. Απ’ τα πράσινα καφενεία και τους γαλάζιους συνδικαλιστές, τους κόκκινους τους ροζ-σύνολο παρδαλό, γελοίο που όριζε τα βήματα του πολίτη και τις επιλογές του πολιτικού.
ΤΑ κόμματα ανθίστανται. Οι πιστοί επιμένουν. «Ο δικός μου, ο δικός σου, οι δικοί μας». Τα έγχρωμα καφενεία που δεν άσπρισαν. Με τους έξω να τρυπώνουν κατά βολική επιλογή τους δηλώνοντας «ανεξάρτητοι». Όρος πολυφορεμένος από κατεξοχήν κομματικούς, που θεωρούν τον ψηφοφόρο «μύωπα», που δεν μπορεί να διακρίνει προθέσεις τυλιγμένες στην υποκρισία. Και πέρα απ’ τους «πράσινους, ροζ και γαλάζιους»; Είχαμε (και έχουμε) της (λεγομένης) αριστεράς τα παλικάρια (και τις νιες) με τα συνθήματα πάνω απ’ το μπόι τους, αλλά με τη σέσουλα το «δυτικό» χρήμα στη φαρδιά τους τσέπη.
ΛΕΣ να έφτασε η ώρα για…αποτοξίνωση; Περιορισμό και μερική κατάργηση των κομμάτων στις γνωστές δομές και λειτουργία τους; Δεν το βλέπουμε, στην Ελλάδα όπου το κόμμα εισχωρούσε στους συλλόγους…γονέων και κηδεμόνων, στις συνελεύσεις για τα κοινόχρηστα της πολυκατοικίας.
ΚΑΤΙ σχεδιάζεται και περιμένουμε το «τεστ». Σύντομα εκλογές ΟΤΑ και ενιαίο ψηφοδέλτιο, για επιλογή προσώπων μέσα από διαφορετικά κόμματα και «ιδεολογίες». Και δεν θα είναι μόνο η πρακτική διευκόλυνση του ψηφοφόρου για πολυσυλλεκτικότητα. Είναι και το μήνυμα πως πρέπει και οφείλουν να συνεργάζονται. Κόμματα, πολιτικοί και παρατάξεις. Οι πολιτικοί μας κάθε επιπέδου. Οι μόνιμα «μαλωμένοι» κοκορομαχούντες και σιωπηρά συνεργαζόμενοι για το κοινό τους συμφέρον. Για τα προνόμια που γέννησαν δυσαρεστημένους που πήραν των ομματιών τους εκλογικά και δείχνουν τα δόντια τους απ’ την αντίπερα όχθη.
ΕΙΔΑΜΕ την κατάντια μας απ’ τον κομματισμό που γεννάει διχόνοια, καιρός για σύζευξη, συναινέσεις και συνεργασία. Να σώσουμε την Ελλάδα κι έχουμε καιρό για τσακωμούς από εκείνους τους αιώνιους της φυλής, με τα καλά και τα άσχημά της.
Του συνεργάτου μας, Θανάση Νικολαΐδη
ΞΑΝΑ τα ίδια, μια απ’ τα ίδια. Συζητητές με το κομματικό ταμπελάκι, καμαρωτοί για την…προώθηση της «ιδεολογίας», αποτελεσματικοί διεκπεραιωτές της άγρας ψήφων, προσεχτικοί μη κάνουν τη γκάφα. Ξέρεις από πριν τι θα πουν, προδικάζεις τη θέση τους έχοντας διαβάσει τη σκέψη τους απ’ το παρελθόν της κομματικής φανατίλας και του ξεπεσμού. Απ’ τα πράσινα καφενεία και τους γαλάζιους συνδικαλιστές, τους κόκκινους τους ροζ-σύνολο παρδαλό, γελοίο που όριζε τα βήματα του πολίτη και τις επιλογές του πολιτικού.
ΤΑ κόμματα ανθίστανται. Οι πιστοί επιμένουν. «Ο δικός μου, ο δικός σου, οι δικοί μας». Τα έγχρωμα καφενεία που δεν άσπρισαν. Με τους έξω να τρυπώνουν κατά βολική επιλογή τους δηλώνοντας «ανεξάρτητοι». Όρος πολυφορεμένος από κατεξοχήν κομματικούς, που θεωρούν τον ψηφοφόρο «μύωπα», που δεν μπορεί να διακρίνει προθέσεις τυλιγμένες στην υποκρισία. Και πέρα απ’ τους «πράσινους, ροζ και γαλάζιους»; Είχαμε (και έχουμε) της (λεγομένης) αριστεράς τα παλικάρια (και τις νιες) με τα συνθήματα πάνω απ’ το μπόι τους, αλλά με τη σέσουλα το «δυτικό» χρήμα στη φαρδιά τους τσέπη.
ΛΕΣ να έφτασε η ώρα για…αποτοξίνωση; Περιορισμό και μερική κατάργηση των κομμάτων στις γνωστές δομές και λειτουργία τους; Δεν το βλέπουμε, στην Ελλάδα όπου το κόμμα εισχωρούσε στους συλλόγους…γονέων και κηδεμόνων, στις συνελεύσεις για τα κοινόχρηστα της πολυκατοικίας.
ΚΑΤΙ σχεδιάζεται και περιμένουμε το «τεστ». Σύντομα εκλογές ΟΤΑ και ενιαίο ψηφοδέλτιο, για επιλογή προσώπων μέσα από διαφορετικά κόμματα και «ιδεολογίες». Και δεν θα είναι μόνο η πρακτική διευκόλυνση του ψηφοφόρου για πολυσυλλεκτικότητα. Είναι και το μήνυμα πως πρέπει και οφείλουν να συνεργάζονται. Κόμματα, πολιτικοί και παρατάξεις. Οι πολιτικοί μας κάθε επιπέδου. Οι μόνιμα «μαλωμένοι» κοκορομαχούντες και σιωπηρά συνεργαζόμενοι για το κοινό τους συμφέρον. Για τα προνόμια που γέννησαν δυσαρεστημένους που πήραν των ομματιών τους εκλογικά και δείχνουν τα δόντια τους απ’ την αντίπερα όχθη.
ΕΙΔΑΜΕ την κατάντια μας απ’ τον κομματισμό που γεννάει διχόνοια, καιρός για σύζευξη, συναινέσεις και συνεργασία. Να σώσουμε την Ελλάδα κι έχουμε καιρό για τσακωμούς από εκείνους τους αιώνιους της φυλής, με τα καλά και τα άσχημά της.
