Ε Π Ι Κ Α Ι Ρ Ο Τ Η Τ Α

Εμείς και οι…ξένοι (μέρος 1^ο)

Του Θανάση Νικολαΐδη
ΤΟ πέρασαν  για «παγκοσμιοποίηση» και είχαν  τον σκοπό τους. Τα μακρινά και  απρόσιτα κέντρα αποφάσεων. Όταν μείναν’  μόνοι κι αφέντες, απαλλαγμένοι απ’  την κομουνιστική…έγνοια.  Εκεί, λοιπόν, στα ανήλιαγα γραφεία των ασώματων κεφαλών, αποφάσισαν χωρίς να ρωτήσουν τους λαούς. Ανάμιξη λαών, θρησκειών και κουλτούρας κι ας χάσει ο καθένας (λαός) την ιστορία του. «Όπως…Αμερική». Με το  μακρύκαννο να εξολοθρεύει Ινδιάνους και να αφανίζει πολιτισμούς.

ΓΙΑ να πουλήσουν τα μεταλλαγμένα (τους) σε διευρυμένη (παγκόσμια) αγορά. Μην έχουν να κάνουν κατά απείθαρχο (λαό) μεμονωμένα και «ενοχοποιούνται» οι (ΝΑΤΟικές τους) βόμβες.
ΚΑΙ πλάκωσαν (μετά την «κατάρρευση») ξένοι στην Ευρώπη (διάβαζε Βαλκάνια και εννοούμε…Ελλάδα). 
Ξένοι που τους καλοτυχίζαμε για την «σοσιαλιστική τους πορεία προς τον κομουνισμό», και το’ σκασαν απ’ τον προθάλαμο του «παραδείσου». Μόλις οσμίστηκαν διάλυση και πριν προλάβουν ν’ αρπάξουν κάτιτις από εκείνα που τ’ άρπαξαν άλλοι.
 Τέως «ιδεολόγοι», που...αγοράζουν πανάκριβες βίλες στην Ελλάδα. Πώς; Με τα αποταμιευμένα υπό καθεστώς…ισότητας και δημοκρατίας! 

ΚΑΤΕΡΡΕΥΣΑΝ τα καθεστώτα τους «αμερικανική φροντίδι»  και μας ήρθαν ματζίρηδες μόνιμοι, τραχείς και ανυποχώρητοι. Συγγενείς  και κολλητοί γνήσιων πόντιων  που τους ανοίξαμε, νωρίτερα, τα σύνορα και την αγκαλιά μας. Ελληνοπόντιοι  με ψήγματα ελληνικής ιστορίας ανάκατοι με ρωσορώσους. Απ’ τις «δημοκρατίες» τους και χωρίς στάλα φιλελληνισμού μέσα τους.
 Σε μιαν Ελλάδα μισοδιαλυμένη που την αποτέλειωσαν.

ΚΟΠΙΑΣΕ για  ένα τεστ…ελληνικότητας και συναισθημάτων  τους για τη χώρα που τους συνταξιοδότησε και τους φιλοξενεί. Πλησίασε παρέες σε στέκια με το χαρτάκι και τη «φιάλη» δίπλα, στήσε αυτί για ποντιακή-αρχαιοελληνική λέξη. 
Ρώτησέ τους σχετικά και θα εισπράξεις κουβέντες …νοσταλγικές του τύπου «εκεί περνούσαμε καλά, υπήρχαν δουλειές…» (εδώ, βέβαια, υπάρχει…σύνταξη χωρίς ένσημα εκ μεταφοράς) και πάμε παρακάτω.

ΓΙΑ την Ελλάδα που τους τρέφει και τους φιλοξενεί; 
Ούτε κουβέντα συμπάθειας, κοιτώντας  με μισό μάτι.
 Όλα τους…βρωμάνε-κι ας τη βρωμίζουν με το σκουπιδαριό τους (πάνω στο δικό μας). Κι έγινε η «δημοκρατία» των χωρών τους ελληνική ασυδοσία, προσαρμοσμένη στα ήθη και την πρακτική μας 

(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ).