Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Αλλά το πρόβλημα του χειρισμού εκ μέρους ενός πρώην υπουργού (και των ποινικών ευθυνών που απορρέουν από αυτόν) είναι ένα πράγμα και ο χειρισμός αυτής καθεαυτής της Λίστας Λαγκάρντ, είναι άλλο – και πολύ σοβαρότερο για τα δεδομένα της χειμαζόμενης χώρας μας και ενός λαού που καλείται συνεχώς να πληρώνει το ένα χαράτσι πάνω στ’ άλλο, για να καλύπτει, προφανώς, τα κλεμμένα.
Την ίδια ώρα, κατά έναν εντελώς σχιζοφρενικό τρόπο, άλλοι εκ των πρωταγωνιστών του σκανδάλου παραπέμπονται από την Δικαιοσύνη και ασκείται εναντίον τους ποινική δίωξη (Διώτης – Καπελέρης) και άλλοι επιβραβεύονται με θέσεις στον κρατικό – τραπεζικό μηχανισμό (Πλασκοβίτης).
Και στο μεταξύ, περί αυτής καθεαυτής της Λίστας Λαγκάρντ, ούτε λόγος.
Ούτε φωνή, ούτε ακρόαση.
Ποιοι ερευνώνται, ποιοι βρέθηκαν, πού τα είχαν βρει τα λεφτά και τα κατέθεσαν στην (συνεχώς ελεγχόμενη για ξέπλυμα) ξένη τράπεζα, τι χρωστάνε, αν πρόκειται να ασκηθούν διώξεις για φοροδιαφυγή εναντίον τους – ή έστω εναντίον κάποιων εξ αυτών – αν καταθέτες ήσαν οι ίδιοι ή είχαν χρησιμοποιήσει τους αχυρανθρώπους τους… μηδέν εις το πηλίκον.
Διότι, αν δεν κάνω λάθος, μέσα σε διακόσιες μέρες μπορούσαν να είχαν ελεγχθεί όλοι – με ρυθμό δέκα ονομάτων την ημέρα.
Αλλά η λογική που έχει επικρατήσει, είναι αυτή που οδήγησε χθες κατά τις συζητήσεις με τους δημάρχους, σύμβουλο του υπουργού των Οικονομικών αλαζονικά να δηλώσει (όπως φέρεται να δήλωσε) πως δεν συνομιλεί με… Ταλιμπάν της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Διότι ο κ. Παπακωνσταντίνου έφυγε μεν, αλλά οι δικοί του «Ταλιμπάν» παραμένουν στο υπουργείο των Οικονομικών.
Τελικά, μήπως να δικάσουμε την κ. Λαγκάρντ που μας έδωσε τη Λίστα;
Αν και, όπως τα βλέπω τα πράγματα να προχωρούν με ρυθμό χελώνας, ταχύτερα θα ολοκληρωθεί στη Γαλλία η υπόθεση Λαγκάρντ – Ταπί (του Γάλλου επιχειρηματία που κατηγορείται για προς όφελός του ρύθμιση δικαστικής διένεξης που είχε με το γαλλικό κράτος, όταν η κ. Λαγκάρντ ήταν υπουργός των Οικονομικών), παρά η διερεύνηση και απόδοση ευθυνών για την λίστα που η Λαγκάρντ παρέδωσε στην Ελλάδα και της οποίας η τύχη συνεχίζει να αγνοείται.
Υπενθυμίζω ότι ο Ταπί ετέθη υπό κράτηση, αφέθηκε υπό όρους ελεύθερος (λόγω υγείας και ηλικίας) και αναμένει να δικαστεί, ενώ πριν από έναν μήνα, υπό κράτηση τέθηκε και ο Στεφάν Ρισάρ, πρώην διευθυντής του γραφείου της Κριστίν Λαγκάρντ και η ίδια η επικεφαλής του ΔΝΤ και πρώην υπουργός πηγαινοέρχεται και καταθέτει ξανά και ξανά ενώπιον του γαλλικού Ειδικού Δικαστηρίου.
Υπενθυμίζω επίσης ότι πριν από δύο μήνες, η ισπανική Δικαιοσύνη αρνήθηκε να εκδώσει στην Ελβετία τον πρώην υπεύθυνο συστημάτων πληροφορικής στην τράπεζα HSBC, Ερβέ Φαλσιανί, στον οποίο οφείλεται η υποκλοπή (και) της Λίστας Λαγκάρντ.
Σύμφωνα με την ισπανική Δικαιοσύνη, οι πράξεις που αποδίδονται στον Φαλσιανί (κλοπή τραπεζικών αρχείων που επέτρεψαν να εντοπιστούν χιλιάδες φοροφυγάδες) δεν διώκονται στην Ισπανία, καθώς στη χώρα αυτή δεν υπάρχει «ειδική ποινική προστασία του τραπεζικού απορρήτου ως τέτοιου».
Μάλιστα, η Ισπανίδα εισαγγελέας Ντολόρες Ντελγκάντο, σημείωσε με νόημα ότι τα αρχεία που προσκόμισε ο Φαλσιανί, αποκάλυψαν φορολογική απάτη συνολικού ύψους 200 δις ευρώ σε όλη την Ευρώπη.
Αλλά προφανώς η Ελλάδα ανήκει στην Ευρώπη μόνο όταν πρόκειται να ζητήσει δάνεια ή να εφαρμόσει μνημόνια…
