Η είδηση που μεταδίδεται από νωρίς το πρωί για τον θάνατο του επικίνδυνου κακοποιού, Μάριαν Κόλα, βάζει τέλος στη δραστηριότητα ενός ακόμα κοινωνικού παρασίτου που απασχόλησε την ελληνική κοινωνία επί μακρόν, μαζί με την περιβόητη συμμορία.
Δυστυχώς, αργήσαμε μερικά χρόνια ως πολιτεία να κάνουμε το αυτονόητο και αναλωθήκαμε στο να ακούμε αυτούς τους θρασύτατους, ασχέτως εθνικότητας, για τη δράση μιλάμε, να απειλούν ότι θα κάνουν το ένα ή το άλλο κι εμείς συνεχίζαμε να επικαλούμαστε τον νόμο και το ανύπαρκτο και ανερμάτιστο σωφρονιστικό μας σύστημα.
Όσο κι αν πειράζει τους κατ’ επάγγελμα «ευαίσθητους», δυστυχώς, το τονίζουμε, σε τέτοιες περιπτώσεις, οι οργανωμένες κοινωνίες δεν έχουν άλλον τρόπο άμυνας από τη θανάσιμη βία.
Εάν είχε υπάρξει άλλη αντιμετώπιση από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 και όχι τη γνωστή χαζοχαρούμενη εξαιτίας των κακώς νοουμένων ευαισθησιών ορισμένων με δυσανάλογα μεγάλη επιρροή στην ελληνική κοινωνία, παρότι μειοψηφία, η κατάσταση θα ήταν εντελώς διαφορετική σήμερα.
Το μήνυμα θα είχε περάσει εξαρχής και όλοι θα γνώριζαν την τύχη τους, χωρίς περιθώριο παρανοήσεων.
