του συνεργάτου μας Οδυσσέως Πάτση
Οπωσδήποτε θα επισκεφθώ το φεστιβάλ του Σεπτεμβρίου εδώ στα Ιωάννινα όπου, όπως λέει και ο τίτλος που προαναφέρθηκε μαζί με τους ζωντανούς νεκρούς θα είναι και οι εις το «κομμουνιστικόν παράδεισον» αποδημήσαντες. Το γεγονός ότι εμείς βλέπουμε κενές θέσεις δεν οφείλεται στο ότι , δήθεν, δεν υπάρχει συμμετοχή αλλά επειδή είναι κατειλημμένες από τον Ζαχαριάδη, τον Βελουχιώτη, τον Πλουμπίδη, τον Φλωράκη, τον Μπελογιάννη και άλλους «αθάνατους θρύλλους» του κομμουνιστικού κινήματος.
Θέλω , να δω από κοντά την πιο «γερασμένη» νεολαία της χώρας, που έχει το ίδιο ακριβώς DNA, λες και είναι προϊόν κλωνοποίησης, ενός γερασμένου κόμματος που όταν οι Έλληνες έχυναν το αίμα τους και θυσιάζονταν χωρίς φειδώ πολεμώντας τους Γερμανούς εδώ στην Ήπειρο, προφύλασσε τις δυνάμεις του για τον τελικό σκοπό του και όποτε ενεργούσε, ενεργούσε με την λογική του μικρομπακάλη μετρώντας κέρδη και ζημιές διότι « η στρατηγική ενός μίζερου σποραδικού ανταρτοπολέμου χαράχτηκε από τον ίδιο τον Στάλιν» μας πληροφορεί ο «στρατηγός» του ΕΛΑΣ Δημήτρης Βλαντάς.
Να παρακολουθήσω νέους χωρίς πολιτιστική, γλωσσική και εθνική συνείδηση, που νομίζουν ότι η Ιστορία της Ελλάδος ξεκινά το 1918 με την ίδρυση του ΚΚΕ.
Πάντα χωρίς ανάταση και έξαρση, εκφράζοντας ό,τι πιο επαρχιώτικο έβγαλε αυτός ο τόπος, γιατί το κόμμα τους συμπυκνώνει όλη την νεοελληνική παραμορφωμένη μετριότητα.
Γερασμένους νέους, άβουλους, μια αποπνικτική νεανική μετριότητα με ξεσπάσματα βίαιης αντικοινωνικής συμπεριφοράς απόρροια κομπλεξικού και, κυρίως, σαδομαζοχιστικού ψυχισμού.
Θέλω , να δω από κοντά την πιο «γερασμένη» νεολαία της χώρας, που έχει το ίδιο ακριβώς DNA, λες και είναι προϊόν κλωνοποίησης, ενός γερασμένου κόμματος που όταν οι Έλληνες έχυναν το αίμα τους και θυσιάζονταν χωρίς φειδώ πολεμώντας τους Γερμανούς εδώ στην Ήπειρο, προφύλασσε τις δυνάμεις του για τον τελικό σκοπό του και όποτε ενεργούσε, ενεργούσε με την λογική του μικρομπακάλη μετρώντας κέρδη και ζημιές διότι « η στρατηγική ενός μίζερου σποραδικού ανταρτοπολέμου χαράχτηκε από τον ίδιο τον Στάλιν» μας πληροφορεί ο «στρατηγός» του ΕΛΑΣ Δημήτρης Βλαντάς.
Να παρακολουθήσω νέους χωρίς πολιτιστική, γλωσσική και εθνική συνείδηση, που νομίζουν ότι η Ιστορία της Ελλάδος ξεκινά το 1918 με την ίδρυση του ΚΚΕ.
Πάντα χωρίς ανάταση και έξαρση, εκφράζοντας ό,τι πιο επαρχιώτικο έβγαλε αυτός ο τόπος, γιατί το κόμμα τους συμπυκνώνει όλη την νεοελληνική παραμορφωμένη μετριότητα.
Γερασμένους νέους, άβουλους, μια αποπνικτική νεανική μετριότητα με ξεσπάσματα βίαιης αντικοινωνικής συμπεριφοράς απόρροια κομπλεξικού και, κυρίως, σαδομαζοχιστικού ψυχισμού.
Νέους που διαβάζουν ακόμη Ρίτσο, που δεν άντεχε να μην διαφωνήσει (Εδώ) με την επιλογή του Χάρου να μας στερήσει τον «παγκόσμιο εκείνον πατέρα», «αγωνιστή της πλέριας δημοκρατίας» τον Στάλιν.
Τόσο «προοδευτικούς» όσο οι πατεράδες και παππούδες τους που είχαν θέσει απαράβατο σκοπό της ζωής τους την τήρηση των 21 όρων του Λένιν που διατυπώθηκαν στην Τρίτη Κομμουνιστική Διεθνή (Εδώ).
Τόσο υπερήφανους και ελεύθερους, σαν τους πατεράδες και τους παππούδες τους που, όταν το 1949 τους πήγαιναν, τους αντάρτες αλλά και τα παιδάκια του παιδομαζώματος, σαν φθηνούς βιομηχανικούς εργάτες στα σκλαβοπάζαρα του Ουζμπεκιστάν όπου η Σοβιετική Ένωση είχε μεταφέρει την βαριά της βιομηχανία, αυτοί δόξαζαν τον πατερούλη Στάλιν (αρχιστράτηγος του ΕΛΑΣ Γ. Βοντίτσιος - Γούσιας ).
Τόσο «ιδεαλιστές» σαν τους πατεράδες και τους παππούδες τους που έκρυβαν τα φορτία με τις χρυσές λίρες που έριχναν οι Άγγλοι για την αντίσταση για να τα βρουν με την λήξη του πολέμου και έτσι λύνεται και η απορία για το πώς πλούτισαν ξαφνικά «αγωνιστές» του ΕΑΜ και του κομμουνιστικού στρατού Ελλάδος ή τα παιδιά τους τόσο σύντομα με τον επαναπατρισμό τους και έγιναν μεγαλοεπιχειρηματίες, εργοστασιάρχες, κάτοχοι ΜΜΕ, πρόεδροι μεγάλων αθλητικών σωματείων και γενικά άνθρωποι με επιρροή και καπιταλιστική συμπεριφορά και διασυνδέσεις με την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Τόσο φιλοτομαριστές και δειλοί, γνήσιοι συνεχιστές των ΕΠΟΝιτών, που δεν βλέπουν ότι η χώρα τελεί και πάλι υπό γερμανική κατοχή ώστε να σηκώσουν το λάβαρο της αντίστασης που, ας πούμε ότι, σήκωσαν το 1946 εναντίον των «Αγγλοαμερικανών καταχτητών» οι πρόγονοί τους. Αλλά εκείνοι στηρίζονταν στους γείτονες και τον Στάλιν. Ετούτοι οι φουκαράδες που να στηριχθούν άραγε;
Όλοι μας λοιπόν στα προφεστιβάλ και στο φεστιβάλ της ΚΝΕ για να δούμε αυτούς τους φανατικούς κομμουνιστές νέους που σε λίγα χρόνια θα μεταλλαχθούν σε νέους Παπαχελάδες, Κύρτσους, Τσίμες, Αλογοσκούφηδες, Δαμανάκηδες και όποιους άλλους θυμηθείτε εσείς «υπηρέτες δύο αφεντάδων» που ακολούθησαν αυτή την λαμπρή και χωρίς(;) να αποσκοπεί σε προσωπικά οφέλη πορεία με την ενηλικίωσή τους.
Όλοι στα φεστιβάλ της ΚΝΕ. Λιγότερο θα μας στοιχίσει από μια επιθεώρηση και θα γελάσουμε....
Οδυσσεύς Πάτσης, «Ήπειρος, η πατρίδα μας»
Τόσο «προοδευτικούς» όσο οι πατεράδες και παππούδες τους που είχαν θέσει απαράβατο σκοπό της ζωής τους την τήρηση των 21 όρων του Λένιν που διατυπώθηκαν στην Τρίτη Κομμουνιστική Διεθνή (Εδώ).
Τόσο υπερήφανους και ελεύθερους, σαν τους πατεράδες και τους παππούδες τους που, όταν το 1949 τους πήγαιναν, τους αντάρτες αλλά και τα παιδάκια του παιδομαζώματος, σαν φθηνούς βιομηχανικούς εργάτες στα σκλαβοπάζαρα του Ουζμπεκιστάν όπου η Σοβιετική Ένωση είχε μεταφέρει την βαριά της βιομηχανία, αυτοί δόξαζαν τον πατερούλη Στάλιν (αρχιστράτηγος του ΕΛΑΣ Γ. Βοντίτσιος - Γούσιας ).
Τόσο «ιδεαλιστές» σαν τους πατεράδες και τους παππούδες τους που έκρυβαν τα φορτία με τις χρυσές λίρες που έριχναν οι Άγγλοι για την αντίσταση για να τα βρουν με την λήξη του πολέμου και έτσι λύνεται και η απορία για το πώς πλούτισαν ξαφνικά «αγωνιστές» του ΕΑΜ και του κομμουνιστικού στρατού Ελλάδος ή τα παιδιά τους τόσο σύντομα με τον επαναπατρισμό τους και έγιναν μεγαλοεπιχειρηματίες, εργοστασιάρχες, κάτοχοι ΜΜΕ, πρόεδροι μεγάλων αθλητικών σωματείων και γενικά άνθρωποι με επιρροή και καπιταλιστική συμπεριφορά και διασυνδέσεις με την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Τόσο φιλοτομαριστές και δειλοί, γνήσιοι συνεχιστές των ΕΠΟΝιτών, που δεν βλέπουν ότι η χώρα τελεί και πάλι υπό γερμανική κατοχή ώστε να σηκώσουν το λάβαρο της αντίστασης που, ας πούμε ότι, σήκωσαν το 1946 εναντίον των «Αγγλοαμερικανών καταχτητών» οι πρόγονοί τους. Αλλά εκείνοι στηρίζονταν στους γείτονες και τον Στάλιν. Ετούτοι οι φουκαράδες που να στηριχθούν άραγε;
Όλοι μας λοιπόν στα προφεστιβάλ και στο φεστιβάλ της ΚΝΕ για να δούμε αυτούς τους φανατικούς κομμουνιστές νέους που σε λίγα χρόνια θα μεταλλαχθούν σε νέους Παπαχελάδες, Κύρτσους, Τσίμες, Αλογοσκούφηδες, Δαμανάκηδες και όποιους άλλους θυμηθείτε εσείς «υπηρέτες δύο αφεντάδων» που ακολούθησαν αυτή την λαμπρή και χωρίς(;) να αποσκοπεί σε προσωπικά οφέλη πορεία με την ενηλικίωσή τους.
Όλοι στα φεστιβάλ της ΚΝΕ. Λιγότερο θα μας στοιχίσει από μια επιθεώρηση και θα γελάσουμε....
Οδυσσεύς Πάτσης, «Ήπειρος, η πατρίδα μας»
