Η θλιβερή κατάσταση της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας είναι γνωστή. Η εγκατάλειψή της από το Κράτος, είναι πλήρης. Υπ’ αυτές τις συνθήκες, η σύναψη συμβάσεων της τάξεως των 200 εκατ. ευρώ, κατά το 2012, βάσει ενός προχείρου υπολογισμού (βλέπε ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ ALMANAC 2012-2013, Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία Ημερολόγιο 2012) αντιπροσωπεύει αξιέπαινη επίδοση, η οποία αποδεικνύει τις δυνατότητες που υπάρχουν. Το ίδιο επιβεβαιώνει και η πρόσφατη αποκάλυψη ότι μεγάλη αμερικανική εταιρεία επιζητεί την ανάθεση συμβάσεως στην ΕΑΣ ΑΒΕΕ, ύψους 180 εκατ. $ περίπου για πυρομαχικά, πλην όμως η εξωφρενική κατάσταση που έχει προκαλέσει η ίδια η κυβέρνηση στην διοίκησή της, δεν επιτρέπει την σχετική υπογραφή... Για μια κυβέρνηση κι ένα Κράτος, που υποτίθεται ότι παλεύει με νύχια και με δόντια να φέρει την ανάπτυξη, δεν υπάρχουν σχόλια.
Ο τραγέλαφος με την ΕΑΣ είναι χαρακτηριστικός. Στις 14 Μαρτίου 2012 μόλις, ανέλαβε καθήκοντα Προέδρου ΔΣ & Διευθύνοντος Συμβούλου ο κ. Κωνσταντίνος Πιλάλης. Επιδεικνύοντας μοναδική δραστηριότητα, σε εύλογο χρονικό διάστημα εκτίμησε την κατάσταση, κατέστρωσε τους άξονες αναπτυξιακής πολιτικής κι επιδόθηκε στο κυνήγι συμβάσεων στο εξωτερικό. Οι διεθνείς επαφές, άρχισαν να αποδίδουν. Η ΕΑΣ ΑΒΕΕ έθεσε σοβαρή υποψηφιότητα σε μεγάλους διαγωνισμούς ξένων κρατών. Η προαναφερθείσα περίπτωση, που την έχει φέρει ένα βήμα προ της υπογραφής συμβάσεως με την αμερικανική ΑΤΚ, είναι καρπός αυτής ακριβώς της δραστηριότητος. Δίχως να συντρέχει σοβαρός λόγος, στις 21 Φεβρουαρίου 2013, ανακοινώθηκε ο ορισμός νέου Διευθύνοντος Συμβούλου και στις 2 Μαρτίου 2013 νέου Προέδρου, συγγενή συνεργάτη του πρωθυπουργού. Τα νέα πρόσωπα, παραμένουν σε διπλανά γραφεία εδώ και μήνες, δίχως έργο, αφού ακόμη δεν έχει εγκριθεί η τοποθέτησή τους από την Βουλή. Και υπογραφή συμβάσεως δεν γίνεται. Η ίδια η κυβέρνηση, φρενάρει την πορεία της ΕΑΣ ΑΒΕΕ.
Σε μια χώρα που από την δεκαετία του 1980 αποβιομηχανοποιήθηκε ραγδαίως, η Αμυντική Βιομηχανία αντιπροσωπεύει τον τελευταίο πυρήνα «βαρειάς βιομηχανίας», με εφαρμογές υψηλής τεχνολογίας, που απασχολεί επιστημονικό προσωπικό υψηλού επιπέδου. Σε μία πτωχευμένη χώρα, με καλπάζουσα ανεργεία και σοβαρή μεταναστευτική διαρροή νέων ανθρώπων με σπουδές επιπέδου, η ενίσχυση της Αμυντικής Βιομηχανίας θα εξασφάλιζε ροή δημοσίων εσόδων σε εύλογο χρονικό διάστημα. Σε βραχυπρόθεσμο πλαίσιο, μία συνεπής πολιτική στηρίξεως της Αμυντικής Βιομηχανίας, μπορεί να αποφέρει κύκλο εργασιών αρκετών εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, με ανάλογη ανταπόδωση στα δημόσια ταμεία.
Με επικεφαλής τον υπουργό Εθνικής Αμύνης Π. Παναγιωτόπουλος, στο ΥΠΕΘΑ και τις υπηρεσίες του, εξακολουθούν να συγκεντρώνονται ακατάλληλα πολιτικά πρόσωπα, δίχως βούληση. Οι εκκλήσεις εκπροσώπων της Αμυντικής Βιομηχανίας, για αξιοποίηση της σχετικής νομοθεσίας, δεν συγκίνησαν κανέναν.
Αντί η κυβέρνηση να βασίζει τις ελπίδες της στις επενδύσεις ξένων και στις αποκρατικοποιήσεις, ώστε να ρεύσει «ζεστό χρήμα» στα ταμεία του Κράτους, θα μπορούσε να «βάλει μπρος» άμεσα την ακινητοποιημένη ατμομηχανή της Αμυντικής Βιομηχανίας. Ο σχεδιασμός για την ανάπτυξη, πρέπει να είναι απλός, στοιχειωδώς λογικός και να δίνει έμφαση στις εθνικές δυνατότητες, αντί να βασίζεται στις διαθέσεις ξένων. Η Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία είναι ένα εθνικό κεφάλαιο που έχει απαξιωθεί. Μπορεί όμως, ακόμη και τώρα, να αναγεννηθεί και να συντελέσει στην ανάκαμψη του τόπου.
*Ο Σάββας Δ. Βλάσσης είναι εκδότης του περιοδικού ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ
enkripto
