του Ν. Λυγερού
Είναι γνωστό σε όλους ότι οι γέφυρες έχουν τουλάχιστον μια τακτική αξία αν δεν είναι στρατηγική.
Αυτή η ιδιότητα οφείλεται στο γεγονός ότι η γέφυρα είναι σημείο του χώρου, όπου υπάρχει συμπυκνωμένος χρόνος.
Χρειάστηκε χρόνος μεγάλος για να χτιστεί με απώτερο στόχο το κέρδος του χρόνου που αποφεύγουμε λόγω της γέφυρας.
Με αυτό τον τρόπο η γέφυρα είναι το συμπληρωματικό ενός κλειδιού στην κρυπτογραφία, το οποίο έχει την ιδιότητα να παράγεται εύκολα και να σπάζεται δύσκολα.
Με άλλα λόγια το κλειδί προστατεύει για ένα χρονικό διάστημα που είναι πάντα πεπερασμένο, αλλά πάντα πολύ μεγαλύτερο από το χρονικό διάστημα που απαιτεί η κατασκευή του.
Έτσι η γέφυρα ως συμπληρωματικό στοιχείο απαιτεί ελάχιστο κόστος για την καταστροφή της σε σχέση με την δημιουργία της.
Η καταστροφή της αποτελεί λοιπόν ένα στρατηγικό κλειδί που εξοπλίζει τους πιο αδύναμους σε φάση αντίστασης, όταν υπάρχει πλαίσιο κατοχής.
Δεν είναι τυχαίο που αποτελεί μια ειδικότητα του μηχανικού, αφού πολλές γνώσεις είναι απαραίτητες για μια ορθολογική καταστροφή.
Μάλιστα σε αυτό το επίπεδο είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε αυτά τα στοιχεία σε περίπτωση άμυνας για την καταστροφή των δικών μας, αφού οι γέφυρες μπορούν σε αυτήν την περίπτωση να δημιουργήσουν εμπόδια στην εισβολή των εχθρών και γενικότερα των κατοχικών δυνάμεων.
Αυτή η μεθοδολογία χρησιμοποιήθηκε από τους Έλληνες σε στρατηγικές γέφυρες, οι οποίες έγιναν ιστορικές από τότε.
Πρέπει λοιπόν, σε κάθε περίπτωση στον στρατηγικό σχεδιασμό να συμπεριλαμβάνουμε τις γέφυρες και για την φάση της αντίστασης και για την φάση αντεπίθεσης με επίγνωση του κόστους όχι μόνο της στιγμής αλλά και της επόμενης αφού η διατήρηση ή η καταστροφή της γέφυρας αλλάζει ριζικά τα δεδομένα της περιοχής σε τακτικό επίπεδο, αφού συστέλλει ή διαστέλλει το χρόνο με εκθετικό τρόπο.
Κατά συνέπεια υπάρχει πλαίσιο και για επιπτώσεις σε στρατηγικό επίπεδο, όταν η περιοχή αποτελεί μια θέση κλειδί για τον γενικότερο αγώνα.
Η γέφυρα είναι μια μάχη χρόνου, όπου έχει επιπτώσεις στο πόλεμο του χώρου.
