Προετοίμασαν (και οι εκπαιδευτικοί) το έδαφος…
Του Θανάση Νικολαΐδη
ΗΤΑΝ «απελευθερωτικός» ο στρατός των Ελλήνων της Ιωνίας-δεν ήταν στρατός κατοχής. Ωστόσο, μερικές αναίτιες μαχαιριές σε ανύποπτους Τούρκους, απ’ τις πρώτες ώρες, ξεκίνησαν το λιθαράκι της αντεκδίκησης, για να καταλήξουν στον «συνωστισμό» (κάποιοι την ψήφισαν αυτήν την κυρία) της Σμύρνης. Κι αν ο «περίεργος» και ασυμπάθητος Στεργιάδης προειδοποιούσε τους (κάποιους) παλληκαράδες μας πως «αυτά πληρώνονται», δεν έπιασε η παραίνεσή του, δεν μέτρησε ο λόγος του.
ΠΑΜΕ στα προβοκατόρικα των «προκαταρκτικών» της εισβολής του Αττίλα στην Κύπρο; Παλιός αγνωνιστής της ΕΟΚΑ (μου) εκμυστηρεύτηκε πως κάποια τομάρια (ελληνοκυπρίων) ξεκοίλιαζαν ακόμα μικρά παιδιά (τουρκόπουλα). Για να στρωθεί το κλίμα και να «φτιαχτούν» οι Τούρκοι για την εισβολή.
ΠΟΥ τα θυμηθήκαμε; Για μιαν αντιστοιχία κι ας είναι τα ποσά ανόμοια. Μεταφορά της εμπόλεμης περιόδου στην ειρηνική, προ της κρίσης.
ΜΙΛΑΜΕ για τους λειτουργούς της εκπαίδευσης, που άθελά τους(;) προετοίμασαν το έδαφος για τα σημερινά «δεινά» τους (συμπτύξεις σχολείων, ωράριο…). Δεν το πρόσεξαν (έγκαιρα) πως δίπλα τους οργίαζαν «λειτουργοί» της μαθητεμπορίας. «Δεν ξέρει» ο Πρόεδρος της ΟΛΜΕ πόσοι εκπαιδευτικοί απέχουν απ’ την τάξη και «εργάζονται» αποσπασμένοι σε γραφεία και μόνο από πίεση (του δημοσιογράφου) το παραδέχεται, το μετριάζει και το «μαλακώνει». Δεν επεσήμανε κόλπα και κολπάκια εκπαιδευτικών της λούφας, που «προσβάλλουν» τους δουλευταράδες και αναιρούν την προσφορά τους.
ΤΑ επισημαίναμε, προειδοποιούσαμε. Την καθηγήτρια με το (ψεύτικο χαρτί) για δήθεν ψυχολογικά προβλήματα κι άντε να αποδείξεις την…αλητεία της υπογραφής του γιατρού (αλλού, σε κράτος των «κουτόφραγκων» θα’ χαν πάει και οι δυο τους φυλακή). Την άλλη που κατάφερε να μειώσει το ωράριό της στις οκτώ (8) ώρες τη βδομάδα (χωρίς λόγο και αιτία) επικαλούμενη τη διπλανή της που έκανε 12. Κι ο άλλος που έκανε το διδακτορικό του «ωσεί παρών» στην τάξη;
ΗΡΘΕ η ώρα και πληρώνουμε. Δεν τα προέβλεψαν ως «προμηθείς» και τρέχουν «απειλώντας». Με κινητοποιήσεις στις «Πανελλαδικές», λες και η κοινωνία δεν ψυλλιάστηκε για λουφαδόρους ανάμεσα σε ικανούς και εργατικούς.
ΚΙ αν η πατρίδα μας (ανέκαθεν) ήθελε τον δάσκαλο φτωχό και ουραγό στις απαιτήσεις του, εμείς τον θέλουμε χορτάτο, αλλά να «σμιλεύει ψυχές». Κόντρα στις απαιτήσεις των καιρών μας και το πνεύμα της εποχής. Αυτό είναι ΔΑΣΚΑΛΟΣ.
