Ποιος είναι ο πρόεδρος του Πατριωτικού Μετώπου

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

1. Γεννήθηκε στο χωριό Μάνδαλο του Νομού Πέλλας το 1954 και είναι πατέρας τριών παιδιών. Κατάγεται από την πλευρά της μητέρας του, Ευμορφίας Ασσαρίδου/Δεμερτζίδου από το Άργος (ή Αργοσλού, η πόλη των Αργιτών δηλαδή κατά τους Τούρκους) της Νεοκαισάριας (Πόντος)και από την πλευρά του πατέρα του, από τα ελληνικά χωριά της Μεγάλης Ελλάδας (Απουλία, Νότια Ιταλία) από την πλευρά του παππού του Σταύρου Βιτάλη και από τη Ρούμελη, από την πλευρά της γιαγιάς του Παρασκευής Μαχά (Αμυγδαλιά Δωρίδος).

Ο παππούς του, Βασίλης Δεμερτζίδης, Πόντιος Αντάρτης, απαγχονίστηκε από τους Τούρκους στη Σαμψούντα το 1919, αρνούμενος να αλλάξει την πίστη του.

Το επίθετο Βιτάλης, προέρχεται από τον Μανιάτη προπάππου του (Καπετάν Ζήσης από τον Άγιο Νικόλαο της Μάνης), ο οποίος διέφυγε από τις σφαγές των Τούρκων τον 18ο αιώνα και μαζί με την οικογένειά του, πέρασε στην Νότια Ιταλία, στην περιοχή των Ελληνόφωνων χωριών της Απουλίας και μετονομάσθηκε από Ζήσης σε Βιτάλης.

2. Σπουδές: Εξατάξιο Γυμνάσιο στα Γιαννιτσά του Ν. Πέλλας, Δημόσιο Πανεπιστήμιο της Πόλης της Νέας Υόρκης, (CUNY), (Διεθνείς Σχέσεις Major, Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης Minor) (1979-1983), ειδίκευση το Georgetown της Ουάσιγκτον στη Λατινική Αμερική με προσομοίωση (simulation) στον Οργανισμό Αμερικανικών Κρατών (Organization of the American States) (1984), στη θέση του Β' Γραμματέα της Πρεσβείας του Μεξικό..

3. Εργασία - Πνευματικό έργο.

• Εργάσθηκε από την μεταπολίτευση έως το 1986, ως δημοσιογράφος, συντάκτης, αρχισυντάκτης, και διευθυντής, στον τύπο και στα ΜΜΕ. Συγκεκριμένα: 1975-1978, συντάκτης στα περιοδικά "Ταχυδρόμος" και " Επίκαιρα". 1979-1982, Υπεύθυνος Σύνταξης της Εφημερίδας "Πρωϊνή της Νέας Υόρκης" στο ομογενειακό ρεπορτάζ. 1983, πολιτικός αναλυτής-ρεπορτάζ, στο National Greek TV Show, του καναλιού 47 της Νέας Υόρκης, 1984, αρχισυντάκτης της εφημερίδας "Ομογενειακά Επίκαιρα". 1984, απεσταλμένος της εφημερίδας "Ελευθεροτυπία" σε διεθνείς δημοσιογραφικές αποστολές και συνεργάτης στην παραγωγή τηλεοπτικών παραγωγών της ΕΤ1. 1985-1986, συνεργάτης της εφημερίδας "Έθνος" και του περιοδικού "Εικόνες". 1992, Διευθυντής του τηλεοπτικού σταθμού "Πέλλα TV".1993, Διευθυντής του Ραδιοφωνικού Σταθμού της ΤΕΔΚ Ν. Πέλλας (Τοπική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων). 2006, παραγωγός τηλεοπτικής εκπομπής για τους αγρότες, στον τηλεοπτικό σταθμό "Τηλεάστυ".

• Συνέγραψε 2 ποιητικές συλλογές (1983, "Δεκατρία απλά ποιήματα", 2009, "Δώδεκα απλά ποιήματα"), ένα θεατρικό μονόπρακτο (1982, "Το Υπόγειο") και (2003), πολιτικοεπιστημονικό πόνημα, με τίτλο, «Πατριωτικό Μέτωπο τώρα, μια ελληνική πρόταση για Έλληνες».

• Παραγωγός σε δύο δίωρα ντοκιμαντέρ (2005, "Επιστροφή στην Ιθάκη", για λογαριασμό του "Κέντρου Μαύρης Θάλασσας" της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης, με θέμα τα ελληνικά χωριά της Τσάλκας της Γεωργίας, 2005, "Άγιον ΄Ορος, το Περιβόλι της Παναγίας", για λογαριασμό Αγιορειτών Μοναχών, με θέμα τις 20 Μονές του Αγίου Όρους).

• Από το 1987 και μέχρι σήμερα, είναι κατά κύριο και μοναδικό επάγγελμα αγρότης, παραγωγός βιομηχανικών αγροτικών προϊόντων.

4. Κοινωνική-πολιτική παρουσία:

• 1973, τραυματίζεται και συλλαμβάνεται στα γεγονότα του Πολυτεχνείου.

• 1974, σμηνίτης, παρουσιάζεται στον Διοικητή της 112 Π.Μ. και αιτείται να αποσταλεί εθελοντής στην Κύπρο. Ο Διοικητής του, αρνείται το αίτημα.

• 1975 - 1979, συμμετέχει σε δράσεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και δημοσιογραφεί σε διάφορα μικρά και μεγάλα έντυπα. Δραστηριοποιείται στις μεγάλες κινητοποιήσεις της περιόδου.

• 1976, συμμετέχει στους αγώνες του Πολισάριο για την απελευθέρωση της Δυτικής Σαχάρας. Οργανώνει αποστολή φαρμάκων στους Σαχραούι.

• 1980, επισκέπτεται τη Νικαράγουα και συμμετέχει στο κίνημα των Σαντινίστας FSLN.

• 1981, στο Ελ Σαλβαδόρ, συμμετέχει στο Λαϊκό Μέτωπο FMLN κατά του δικτάτορα Ναπολεόν Ντουάρτε.

• 1982, πρωτοστατεί στην οργάνωση των Ελλήνων Μικροπωλητών της Νέας Υόρκης (Manhattan Food Vendors Association) από τη θέση του Εκτελεστικού Γραμματέα του Σωματείου των. Με παρέμβασή του στο Σώμα Εσωτερικών Υποθέσεων της Αστυνομίας της Νέας Υόρκης (I.A.D.N.Y.P.D.) , ένα ολόκληρο αστυνομικό τμήμα της Αστυνομίας του Μανχάταν (N.Y.P.D, 17th Precinct), "ξηλώνεται", για τους εκβιασμούς για "μιζάρισμα", από τους Έλληνες μικροπωλητές. (Σχετική αναφορά στην εφημερίδα N.Y. Times). Παράλληλα, με προσφυγή που οργανώνει, στο Ανώτατο Δικαστήριο της Νέας Υόρκης (New York Supreme Court), καταργείται η τακτική της αντισυνταγματικής "μη ισόνομης μεταχείρισης" των Ελλήνων μικροπωλητώv, από την Αστυνομία της Νέας Υόρκης.

• 1983, βραβεύεται από την Δημοτική Αρχή της Πόλης της Νέας Υόρκης, για την κοινωνική προσφορά του στην ελληνική Παροικία της Αστόρια. (9 Απριλίου1983).

• 1986, κατατάσσεται μόνιμα στον Λαϊκό Στρατό των Σαντινίστας στη Νικαράγουα ( Ejercito de Luce Irregular). Συμμετέχει στην Διεθνή Ταξιαρχία (Brigada Internationalista), στην Πολιτοφυλακή του FSLN, και εργάζεται ως άμισθος εθελοντής πάντα, στις cooperativas (Λαϊκούς Αγροτικούς Συνεταιρισμούς).

• 1987, επιστρέφει στον τόπο καταγωγής του Μάνδαλο Ν. Πέλλας, αφού εγκαταλείπει οριστικά την επαγγελματική δημοσιογραφική του καριέρα, στα "μεγάλα" ΜΜΕ και τον αθηναϊκό Τύπο.

• 1988, εκλέγεται Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου και Πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου της Κοινότητας Μανδάλου. Οργανώνει τις περισσότερες από τις αγροτικές κινητοποιήσεις μέχρι το 1990 (για τα προβλήματα των καπνοπαραγωγών και των ροδακινοπαραγωγών), συγκροτώντας την Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα των Αγροτικών Συλλόγων του Νομού Πέλλας.

• 1989, συμμετέχει στον Ενιαίο Συνασπισμό της Αριστεράς, ως μέλος της τριμελούς Γραμματείας της Νομαρχιακής Επιτροπής Νομού Πέλλας. Παραιτείται μετά από πολύμηνη προσπάθεια για συνένωση των προοδευτικών δυνάμεων.

• 1990, εκλέγεται σύμβουλος στην Κοινότητα Μανδάλου και Αντιπρόεδρος της. Με παρέμβασή του στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, ξεμπλοκάρονται οι κατασχέσεις από ιδιώτες των ΟΤΑ, οι οποίες ίσχυαν μέχρι τότε.

• 1991, ως Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου των Ποντίων της Κοινότητάς του, οργανώνει επίσκεψη στον Πόντο (Άργος Νεοκαισάρειας), από τον οποίο φέρνει χώμα και νερό, για να σκορπιστεί στους τάφους των Ποντίων προσφύγων.

• 1994, επισκέπτεται τη Σερβία ως μέλος ανθρωπιστικής αποστολής, Δημάρχων του Νομού Πέλλας. Αμέσως μετά την ολοκλήρωση της αποστολής, επιστρέφει και πάλι στη Σερβία, οργανώνοντας την Πατριωτική Οργάνωση «Ρήγας Φεραίος» με έδρα το Σαράγιεβο.Συντονίζει αγώνες κατά των ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων, πρωτοστατώντας  παράλληλα στην οργάνωση του Σώματος Ελλήνων Εθελοντών Μαχητών (Грчка добровољачка гарда), ως τμήματος του Τακτικού Στρατού της Σερβικής Δημοκρατίας (Voiska Republika Srpska), με έδρα τη Βλασένιτσα της Σερβικής Δημοκρατίας. (Βλ. http://infognomonpolitics.blogspot.com/2009/07/blog-post_7770.html καιhttp://www.antibaro.gr/node/532 ).

• 1995, διορίζεται σύμβουλος της Προεδρίας της Σερβικής Δημοκρατίας και με σύμφωνη γνώμη των ελληνικών πολιτειακών και πολιτικών αρχών, ορίζεται ως liaison (Διπλωματικός Σύνδεσμος) μεταξύ Ελλάδας και Σερβικής Δημοκρατίας, σε επίπεδο κορυφής. Στο πλαίσιο αυτής του της ιδιότητας, πραγματοποιεί αλλεπάλληλες συναντήσεις, με τις πολιτικές και πολιτειακές ηγεσίες Ελλάδας και Σερβίας, για θέματα που αφορούν τις δύο χώρες.

•  Την ίδια χρονιά, του απονέμεται ο βαθμός του Ταγματάρχη Καταδρομών κατ’ Απονομή ως επικεφαλή της Ελληνικής Εθελοντικής Φρουράς, Τάγματος του Τακτικού Στρατού της Σερβικής Δημοκρατίας. Ο βαθμός αυτός, κατόπιν ρητής του δήλωσης προς το Γενικό Επιτελείο είναι άμισθος και χωρίς κανενός είδους οικονομική απολαβή.

• Συμμετέχει μαζί με τον Κυβερνήτη του Σερβικού Σαράγιεβο και μετέπειτα Πρόεδρο της Σερβικής Δημοκρατίας Μίρκο Σάροβιτς, στις διαπραγματεύσεις με την UNPROFOR (Δύναμη του ΟΗΕ), έχοντας απέναντι τους εκπροσώπους των ΝΑΤΟικών δυνάμεων, καθώς και τον Γάλλο Στρατηγό Μοριγιόν σε κατευθείαν συνεννόηση με τον Πρόεδρο της Γαλλίας Σιράκ, για την υλοποίηση της συνθήκης του Dayton και την παράδοση του Σερβικού τμήματος της πόλης του Σαράγεβο, στις Νατοϊκές δυνάμεις. Διαφοροποιείται από την γραμμή Μιλόσεβιτς και αρνείται να συναινέσει στην παράδοση της Σερβικής συνοικίας Γκρμπαβίτσα, στην Βοσνιο-Κροατική Ομοσπονδία. Ως κεντρικός ομιλητής στη μεγάλη συγκέντρωση των κατοίκων του Σερβικού Σαράγιεβο, τους καλεί να αντισταθούν με ότι μέσον διαθέτουν.

• 1996, αμέσως μετά τα Ίμια, σε επίσημη συνάντηση με το ελληνικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας, ως Διπλωματικός Σύνδεσμος των δύο χωρών, μεταφέρει πρόταση της Προεδρίας της Σερβικής Δημοκρατίας και του Γενικού Επιτελείου του Σερβικού Στρατού, για αποστολή Ταξιαρχίας Σέρβων Εθελοντών, αποτελούμενη από αξιωματικούς, υπαξιωματικούς και καταδρομείς,  στο πλευρό του Ελληνικού Στρατού. Η πολιτική ηγεσία του ΥΕΘΑ, δεν κάνει αποδεκτή την πρόταση.

• Την ίδια χρονιά, (12/6/1995) αποστρατεύεται με τον βαθμό του Αντισυνταγματάρχη, αρνούμενος ν' αποδεχθεί την πρόταση του Αρχηγείου του Στρατού της Σερβικής Δημοκρατίας, να ονομασθεί τακτικός αξιωματικός, με τον βαθμό του Συνταγματάρχη, αφού παρακολουθήσει σχετική σχολή Ανώτερων Αξιωματικών, καθώς δεν επιθυμούσε να υπηρετήσει με τακτικούς όρους και σε οποιοδήποτε στρατιωτικό σώμα, πέραν εκείνου, των Ελλήνων Εθελοντών.

• 1997, ως διπλωματικός σύνδεσμος μεταξύ των δύο χωρών, Ελλάδας-Σερβίας, μεσολαβεί για την ανάπτυξη ελληνικών επιχειρήσεων στη Σερβική Δημοκρατία.

• 1998, διορίζεται Γενικός Πρόξενος της Βοσνίας Ερζεγοβίνης στη Θεσσαλονίκη, μετά από πρόταση του Προέδρου της Σερβικής Δημοκρατίας, Μίρκο Σάροβιτς. Δεν αποδέχεται τελικά το διορισμό του, δεδομένου ότι, αυτός συνεπάγεται και άρση της ελληνικής του υπηκοότητας.

• 1999, συμμετέχει στην οργάνωση της αντιαεροπορικής άμυνας  στο Βελιγράδι, οργανώνοντας μαζί με άλλους εμπειροπόλεμους Σερβοβόσνιους εθελοντές, την ηθική, υλική και τεχνική υποστήριξη των πολιτών της πρωτεύουσας της Σερβίας στα καταφύγια αλλά και στις κινητοποιήσεις στους ανοιχτούς χώρους, κατά των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών.

• Την ίδια χρονιά, (08.01.1999) του απονέμεται από τον Πρόεδρο της Σερβικής Δημοκρατίας, το ανώτατο μετάλλιο του Σερβικού Έθνους, ο Μεγαλόσταυρος Α’ Τάξεως , ενώ παράλληλα, ονομάζεται κατ' Απονομή Υποστράτηγος του Σερβικού Στρατού, ως διατελέσας επικεφαλής του Σώματος Ελλήνων Εθελοντών Μαχητών.

• Επίσης την ίδια χρονιά, (Μάρτιος 1999), οργανώνει στη Θεσσαλονίκη, με έδρα τα γραφεία του Γηπέδου του ΠΑΟΚ, νέο Σώμα Ελλήνων Εθελοντών Μαχητών, αποτελούμενο από 250  Έλληνες Αξιωματικούς, Υπαξιωματικούς και Οπλίτες εν αποστρατεία και εφέδρους,  το οποίο και θέτει στη διάθεση της κυβέρνησης της Σερβίας και των Σερβικών Ενόπλων Δυνάμεων. (Βλ. ανταπόκριση του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων κ.α. ΜΜΕ. Βλ. http://en.wikipedia.org/wiki/Greek%E2%80%93Serbian_relations).

• 2000, οργώνει τον μακεδονικό κάμπο, οργανώνοντας τους αγρότες της Κεντρικής Μακεδονίας, σε ενιαίο συνδικάτο ( Συνδικάτο Αγροτών Πέλλας-Ημαθίας, «Μαρίνος Αντύπας»). Βρίσκεται αντιμέτωπος με την εκτεταμένη διαφθορά, που σχετίζεται κυρίως με τις  παράνομες υπεξαιρέσεις αγροτικών κοινοτικών κονδυλίων από τα οργανωμένα κομματικά συμφέροντα. Διώκεται συνεχώς και δέχεται αλλεπάλληλες μηνύσεις τόσο από τις αστυνομικές αρχές όσο και από την Ένωση Κονσερβοποιών Ελλάδος.

• 2001, συμμετέχει μαζί με τον αείμνηστο Γιάννη Πατάκη, στη συγκρότηση της Παναγροτικής Αγωνιστικής Συσπείρωσης (ΠΑΣΥ) και εκλέγεται μέλος της γραμματείας της. Μετά από πολύμηνη οργανωτική-συνδικαλιστική δράση, αποχωρεί από την θέση του στη Γραμματεία, αρνούμενος την μετατροπή της ΠΑΣΥ, σε κομματικό όργανο. (Εφημερίδα Ριζοσπάστης, Κυριακή 10 Ιουνίου, 2001, βλ.http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=822754&publDate= ).

• 2002, στις Νομαρχιακές εκλογές σε Πέλλα και Ημαθία, πρωτοστατεί στην συγκρότηση, δύο καθαρά αγροτικών ψηφοδελτίων, απέναντι σε όλα τα κόμματα, καλώντας τους αγροτικούς πληθυσμούς της Κεντρικής Μακεδονίας να αντιληφθούν, την επιτακτική ανάγκη απεγκλωβισμού της πρωτογενούς παραγωγής από το κομματικό σύστημα, με δεδομένο τον σχεδιασμό της καταστροφής τους, από GATT, ΚΑΠ, AGENDA 2000. (Βλ. http://www.ypes.gr/ekloges/content/gr/elec_data/2002nom_res.asp?nomoi=38).

• 2003, με την από 24/3/2003 επίσημη επιστολή του στην Ιρακινή Κυβέρνηση, θέτει το Σώμα Ελλήνων Εθελοντών Μαχητών, στη διάθεση του Ιρακινού Λαού, κατά της αμερικανικής εισβολής στο Ιράκ. Παράλληλα, οργανώνει αποστολή φαρμακευτικού υλικού στον Ιρακινό Λαό.

• Την ίδια χρονιά, με την υπ’ αριθμ. 63/2003 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Έδεσσας, οργανώνει σε σωματείο τους Έλληνες καφετεριούχους-καφετζήδες των παραμεθορίων χωριών, πόλεων και κωμοπόλεων, κατά της επέλασης των "ιδιωτικών εταιριών προστασίας πνευματικών δικαιωμάτων", οι οποίες με υπέρογκες εισφορές, μηνύσεις και αγωγές, καταστρέφουν τους μικροεπαγκελματίες της φτωχής περιφέρειας, οδηγώντας τους στο κλείσιμο των καταστημάτων τους. Πραγματοποιεί μεγάλες κινητοποιήσεις και συναντήσεις με τους αρμόδιους Υπουργούς, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Η δράση του Σωματείου, συνεχίζεται μέχρι σήμερα, απέναντι στις ιδιωτικές εταιρίες «προστασίας πνευματικών δικαιωμάτων», ΑΕΠΙ, ΕΡΑΤΩ, ΑΠΟΛΛΩΝ, GRAMMY.

• 2004, Ιανουάριος, συναντιέται με τον επίτροπο Γεωργίας της ΕΕ στις Βρυξέλες επικεφαλής αντιπροσωπείας προέδρων Αγροτικών Συνεταιρισμών της Πέλλας και της Ημαθίας και καταγγέλλει σε πολυσέλιδη και τεκμηριωμένη του έκθεση, την κλοπή των κοινοτικών πόρων με χιλιάδες πλαστές υπογραφές, από τους κομματικούς παράγοντες των Νομών Πέλλας και Ημαθίας. Ο βοηθός Επίτροπος κ. Kummer, του απαντάει ξεκάθαρα πως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, είναι γνώστης των καταχρήσεων των κοινοτικών πόρων αλλά δεν μπορεί να κάνει τίποτε.

• 2005, αρνείται να πληρώσει τα δικαστικά έξοδα (230 ευρώ) σε καταδίκη για την συνδικαλιστική του δράση ως Προέδρου του Συνδικάτου των Αγροτών των δύο Νομών από το Εφετείο Θεσσαλονίκης, μετά από μήνυση της Ένωσης Κονσερβοποιών Ελλάδος. Φυλακίζεται στις φυλακές των Διαβατών. Δηλώνει «πολιτικός κρατούμενος» και αρνείται να παραλάβει την προβλεπόμενη ημερήσια χρηματική αποζημίωση. Στην δίκη του, μάρτυρες κατηγορίας μαζί με τους Βιομήχανους, ήταν ανώτατα αγροτοσυνεταιριστικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, των Νομών Πέλλας και Ημαθίας.

• 2006, οργώνει την ελληνική περιφέρεια από τη μία άκρη της Ελλάδας ως την άλλη, εξηγώντας στους Έλληνες αγρότες, τις προτάσεις του για την απομάκρυνση των μεσαζόντων από την πρωτογενή παραγωγή, με τη δημιουργία Δημοπρατηρίου Αγροτικών Προϊόντων. Μια πολύχρονη προσπάθεια, η οποία δεν τελεσφόρησε, δεδομένης της στήριξης των μεσαζόντων, από το πελατειακό κομματικό σύστημα.

• Την δεκαετία 2000-2010 παράλληλα με τις άλλες δραστηριότητές του, συμμετέχει σε όλες τις προσπάθειες συγκρότησης πατριωτικού πολιτικού χώρου και μάλιστα από επιτελικές θέσεις, (Πολιτική Άνοιξη (υποψήφιος βουλευτής) , ΛΑΟΣ (τομεάρχης αγροτικών), Δημοκρατική Αναγέννηση (εκπρόσωπος Τύπου).  Αποχωρεί από όλες μετά από πολυετή συμμετοχή και δράση, πλήρως απογοητευμένος από τους "επαγγελματίες πατριώτες" πολιτικούς.

• 2009, οργανώνει 2 επιτυχείς αποστολές για την απελευθέρωση του Σκοπιανού φιλέλληνα Βάσκο Γκλιγκορίεβιτς, από τις φυλακές και τα ψυχιατρεία του Γκρουέφσκυ. (Βλ. http://www.youtube.com/watch?v=VChaFTLR0_U , http://www.antibaro.gr/node/517,http://www.youtube.com/watch?v=TCdaZp7oxGs&feature=related ).

• Την ίδια χρονιά, οργανώνει το κίνημα κατά των ιδιωτικών διοδίων των εθνικών οδών. (Βλ. http://www.espressonews.gr/default.asp?pid=79&catid=1&artID=983182 ).

• Ιούνιο του 2009, ιδρύει το Πατριωτικό Μέτωπο.

5. Ξένες γλώσσες.

• Άπταιστα αγγλικά (ομιλία, γραφή, ανάγνωση), σερβικά (ομιλία), τουρκικά (ομιλία).

 5. Περιουσιακά στοιχεία.

• 27 στρέμματα υψηλής  απόδοσης δενδροκαλλιέργειες (βιομηχανικά ροδάκινα και βερίκοκα), στην αγροτική ζώνη του Νομού Πέλλας.
• Παλαιά πατρική οικία, στο Μάνδαλο του Νομού Πέλλας.
• Ένα σκούτερ 150 cc κινεζικής προέλευσης.