Πόσες διεθνείς οικονομικές και πετρελαϊκές κρίσεις δεν περάσαμε με νόμισμα τη δραχμή; Πόσα χρέη δεν ξεπληρώσαμε; Αντιμετωπίσαμε άραγε ποτέ πρόβλημα πετρελαίου θέρμανσης; Αντιμετωπίσαμε άραγε ποτέ πρόβλημα μετακίνησης με τα ΙΧΕ αυτοκίνητά μας εξ αιτίας έλλειψης μετρητών για να βάλουμε βενζίνη;...
Υπήρξε ποτέ πρόβλημα περικοπής μισθών και συντάξεων, παρά............... ................. τις αυξήσεις που δίνονταν και την ΑΤΑ που είχε χορηγήσει το ΠΑΣΟΚ; Υπήρξε ποτέ πρόβλημα περίθαλψης και φαρμάκων, παρά τις πολλαπλάσιες σε σχέση με την αξία τιμές που χρεωνόταν το Δημόσιο και τις υπερβολικές προμήθειες που καταβάλλονταν; Υπήρξε ποτέ πρόβλημα χρηματοδότησης των δημοσίων έργων, παρά τις πολλαπλάσιες τιμές που χρεώνονταν σε σχέση με το παραγόμενο έργο; Πόσα ακόμα θα μπορούσαμε να πούμε;
Παρά το γεγονός ότι τα κρατικοδίαιτα παράσιτα διασπάθιζαν τον δημόσιο πλούτο, με αποτέλεσμα να οδηγούμαστε σε πληθωριστικές πιέσεις και σε υποτιμήσεις του Εθνικού Νομίσματος, εντούτοις ποτέ δεν αισθάνθηκαν οι Ελληνίδες και οι Έλληνες που κάτι είχαν να προσφέρουν ότι δεν υπήρχε ζήτηση για το προϊόν και τις υπηρεσίες τους, ότι δεν υπήρχε ρευστό για να το προσφέρουν. Αν μάλιστα είχαμε ένα άλλο δημοκρατικό πολιτικό σύστημα και χρηστή διαχείριση του κράτους, δηλαδή δεν είχαμε αυτή την κλεπτοκρατική κρατικοδίαιτη άρχουσα τάξη, τότε θα ήμασταν στα ύψη οικονομικά.
Σήμερα όμως τι έχουμε; Απλά δεν έχουμε Εθνικό Νόμισμα, με αποτέλεσμα να μην έχουμε ούτε καν φάρμακα και περίθαλψη, ούτε πετρέλαιο θέρμανσης, ούτε δυνατότητα να προσφέρουμε τα προϊόντα και τις υπηρεσίες μας. Γιατί; Γιατί απλά δεν έχουμε την κυριαρχία επί ενός δικού μας νομίσματος. Το νόμισμα είναι ξένο, δεν είναι δικό μας, κι εμείς είμαστε αιχμάλωτοι αυτών που το διαχειρίζονται.
Μήπως πρέπει να ξαναγίνουμε κύριοι του εαυτού μας; κύριοι της χώρας μας;
