Η αναβάθμιση της Μονάδας Υποβρυχίων Καταστροφών (ΜΥΚ) σε Διοίκηση Υποβρυχίων Καταστροφών (ΔΥΚ) το 2002 δημιούργησε υψηλές προσδοκίες και επέτρεψε αισιοδοξία για το μέλλον των ΟΥΚ προς την κατεύθυνση των Ειδικών Επιχειρήσεων, αλλά αυτό που ακολούθησε μάλλον διέψευσε τις προσδοκίες, καθώς ενώ από πλευράς ποιοτικής ποιότητας και εκπαίδευσης ανθρώπινου δυναμικού τα αποτελέσματα ήταν πολύ σημαντικά δεν συνέβη το ίδιο αντίστοιχα για τα διαθέσιμα μέσα που παραπέμπουν σε φιλοσοφίες άλλων εποχών.
Το σημαντικότερο, ίσως, πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ΔΥΚ, είναι ότι ακόμη και σήμερα βασίζει τις ικανότητες της σε έναν ετερόκλητο στόλο σκαφών (ΣΑΠ), ο οποίος έχει διαφορετικές προδιαγραφές και δυνατότητες που στη πλειοψηφία τους δεν καλύπτουν τις απαιτήσεις που προσφέρουν τα προηγμένα εξειδικευμένα σκάφη Ειδικών Επιχειρήσεων.
Να σημειώσουμε ότι ο στόλος των σκαφών προέρχεται αν πολλοίς από κατασχέσεις σκαφών αναψυχής, οπότε είναι ευνόητο το τις είδους επιχειρησιακοί συμβιβασμοί έχουν γίνει.
Στη παρούσα συγκυρία με επέκταση των Εθνικών Συμφερόντων πέρα από το Αν. Αιγαίο η ανανέωση του εξοπλισμού σε μέσα διείσδυσης με σκάφη Ειδικών Επιχειρήσεων και υποβρύχια οχήματα Swimmer Delivery Vehicles (SDV) είναι κάτι παραπάνω από επιτακτική!
Χάρις αυτά οι βατραχάνθρωποι θα απογειώσουν τις δυνατότητες τους επιφέροντας πλήγματα απείρως πιο αποτελεσματικά που θα ευνοήσουν τον Έλληνα Αρχιστράτηγο σε περίοδο πολέμου.
Και η πρόκληση δεν αφορά μόνο το κράτος: Οι πλούσιοι Έλληνες, ειδικά οι εφοπλιστές έχουν ιερό καθήκον να βοηθήσουν. Έχουμε ξαναγράψει ότι με ένα ελάχιστο ποσό συγκριτικά με αυτό που δπανούν ετησίως για τις "δημόσιες σχέσεις τους" στα τερατώδη μεγέθους κορβέτας, σκάφη τους, αρκεί για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες των ειδικών δυνάμεων (π.χ. ένα κονδύλι 10 εκατ ευρώ θα κάλυπτε τις ανάγκες της ΔΥΚ και των αμφιβίων καταδρομών για "ειδικό" εξοπλισμο, πλην φυσικά των σκαφών επιφανείας). Είναι δυνατόν η ΔΥΚ να στερείται σκαφών ειδικών επιχειρήσεων;
Τέσσερα έως έξι τέτοια σκάφη είναι ο ελάχιστος ικανός αριθμός για την ΔΥΚ. Το πρόγραμμα που υπήρχε σε προτεραιότητα μεταξύ 2002-2004, "φαγώθηκε" από άλλα "επείγοντα" προγράμματα, όπως η απόκτηση μιας ... μεραρχίας Leopard-2HEL/A4 αντί δύο δισεκατομμυρίων ευρώ! Και η ΔΥΚ που είναι εργαλείο στην διαχείριση κρίσεων, δηλαδή αυτή που κπορεί να κερδίσει μια εθνική κρίση χωρί να χυθεί άσκοπο αίμα, κινείται στην θάλασσα με φουσκωτά και cruiser κατασχεμένα από λαθρεμπόριο τσιγάρων!
Μήπως υπάρχει κάποιος εφοπλιστής ή κάποιος "πετρελαιάς" που θέλει να βοηθήσει την πατρίδα του να γίνει ασφαλέστερη;
Αν δούμε τι έχει γίνει στην Τουρκία, θα αντιληφθούμε την έκταση του προβλήματος
Το υφυπουργείο Αμυντικών προμηθειών της Τουρκίας SSM, εξέδωσε αίτηση για πληροφορίες (Request For Information) σε έναν κατεπείγοντα διαγωνισμό κατάλληλων για αποστολές «διείσδυσης» της μονάδας Υποβρυχίων Καταστροφών του τουρκικού Ναυτικού (SAS-SAT), η οποία έχει ήδη στη διάθεση της ήδη 2 σκάφη Ειδικών Επιχειρήσεων κλάσης MRTP 22.
Τα σκάφη MRTP 22 χρησιμοποιούνται για αποστολές διείσδυσης και είναι ειδικά σχεδιασμένα για να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες μεταφοράς και ανάπτυξης μονάδων Ειδικών Επιχειρήσεων μέσα σε εχθρική περιοχή.
Παραδόθηκαν στη Διοίκηση Υποβρυχίων Καταστροφών του τουρκικού Ναυτικού (SAS-SAT) το 2008 και στις τεχνικές προδιαγραφές περιλαμβάνεται ικανότητα ανάπτυξης ταχύτητας 54 κόμβων με θέση για ένα σταθεροποιημένο πολυβόλο των 12,7mm στη πλώρη καθώς και δύο μη σταθεροποιημένες βάσεις για ελαφρά πολυβόλα των 7,62mm ή εναλλακτικά εκτοξευτή βομβίδων των 40mm στη πρύμνη.
Επίσης μπορούν να μεταφέρουν 2 ελαστικές λέμβους τύπου zodiac ενώ διαθέτουν πλήρες σύστημα ναυτιλίας και πλοήγησης.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις αναμένεται ότι επικρατέστερη υποψηφιότητα για τη νέα προμήθεια σκαφών Ειδικών Επιχειρήσεων είναι το σχέδιο MRTP 22 το οποίο είναι ικανό να αναπτύξει ιδιαίτερα υψηλή ταχύτητα της τάξεως των 86 κόμβων στην επιφάνεια της θάλασσας το οποίο αποτελεί και παγκόσμιο ρεκόρ για σκάφη της συγκεκριμένης κατηγορίας.
Στο βίντεο παρουσιάζονται πλάνα από επίδειξη των βατραχανθρώπων της SAS SAT στα οποία μπορεί κανείς να έχει μια σχετική εικόνα των δραστηριοτήτων και του τρόπου δράσης τους.
Το κόστος που απαιτείται για να αναβαθμιστούν κάθετα οι δυνατότητες της ΔΥΚ σε ότι αφορά τα σκάφη επιφανείας ή τα υποβρύχια οχήματα είναι ένα ελάχιστο κλάσμα μόνο σε σύγκριση εξοπλιστικά προγράμματα που εν πάση περιπτώσει δεν είναι και τόσο επείγοντα και σίγουρα είναι ένα από τα προγράμματα που θα πρέπει και μπορεί να καλυφθεί, όχι μόνο από ξένες αλλά και από ελληνικές εταιρίες κατασκευής ταχύπλοων σκαφών με μικρότερο κόστος και ποιότητα κατασκευής!
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
