«Ήλθε, είδε…απήλθε»
Του ΘΑΝΑΣΗ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ
ΣΤ σύνορά μας, «αγαθός» και ανυποψίαστος (ο επενδυτής). Με τα πρώτα βήματα, ένιωσε πάνω του καρφωτό κι ανέκφραστο το βλέμμα της γραφειοκρατίας-τέρας που του ζήταγε και απαιτούσε μίζα. Παράδοση με ρίζες βαθιές, ποτισμένες με την ατιμωρησία, άγνωστη λέξη στην καθημερινή πρακτική των «κουτόφραγκων». Και η…Siemens, θα μου πεις; Εμπορική πράξη, με κάποιους εξαγορασμένους έλληνες, ευεπίφορους στη μίζα.
ΡΩΤΗΣΕ για το δίκαιο του αγρότη και το νόησε, είδε δρόμους μπλοκαρισμένους και δεν το κατανόησε. Μαγαζιά και μαγαζάκια στη σειρά (κάποια, δυστυχώς, με ρολά κατεβασμένα), μεταπράτες (και μόνο) περιμένοντας υπομονετικά τον πελάτη και σκέφθηκε πως μόνο ο αγρότης παράγει.
ΕΙΔΕ τις καφετέριες φίσκα σε ώρα δουλειάς και δρόμους πνιγμένους στο σκουπίδι. Με το λάστιχο του φορτηγατζή παρατημένο στην τριμμένη άσφαλτο και τη λακκούβα-δολοφόνο απείραχτη και ανθεκτική στον χρόνο. Με κάποια σχολιαρόπαιδα να καθαρίζουν, απελπισμένα, σκουπιδαριό δεκαετιών στους δρόμους και τις παραλίες, μέχρι κι αυτά να αποκάμουν και να «παραδώσουν» στους «άλλους». Στην…πλειοψηφία που βρωμίζει τους δρόμους και τις αμμουδιές, περιμένοντας ο καθένας κι έναν οδοκαθαριστή ή καθαρίστρια ξοπίσω του.
ΕΜΑΘΕ πως ο σημερινός δήμαρχος είδε «αμαρτίες» του παλιού και τις σκέπασε σαν…δικές του-«κοινή γαρ η τύχη και το μέλλον αόρατον». Με την προεκλογική του αφίσα να τυπώνεται (μη μας «φάνε» στις εκλογές) κι άσε τη λακκούβα να χάσκει, το δημόσιο πάρκο με σπασμένα και άβαφα παγκάκια αφύλαχτο και τις κούνιες ασυντήρητες και επικίνδυνες. Τον παιδικό σταθμό χωρίς θέρμανση γιατί τα κονδύλια ξοδεύτηκαν στα «πολιτιστικά» με μίζες και προμήθειες, στα «κομματιασμένα» έργα κ.ά. δραστηριότητες προπαγανδιστικού (προεκλογικού) χαρακτήρα.
ΕΙΔΕ πανεπιστήμια τυλιγμένα στην αφίσα και «αιώνιους» γραμμένους στα κατάστιχα. Μαθητόκοσμο στο δρόμο για διαδήλωση και τους καταληψίες-σκοπιά μην ανοίξει το σχολείο. Κάτι άκουσε για διακόπτες που «κατεβάζουν» (σαν να’ ταν δικοί τους) κάποια τσακάλια της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ για συμπαράσταση σε απεργούς, μη κάτι αλλάξει στην Ελλάδα της αταξίας και ατιμωρησίας, της κομπίνας και της αρπαχτής.
ΕΙΔΕ «εμπόρους» με απλωμένη την πραμάτεια τους στο δρόμο και διερωτήθηκε γιατί να μη λειτουργούν παζάρια σε (καθ)ορισμένο τόπο και χρόνο και με κανόνες τακτικής αγοράς.
ΠΗΡΕ γεύση από τακτική των πολιτικών μας
ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΘΗΚΕ για βαποράδες με τζάμπα πετρέλαιο και για βιομηχάνους αφορολόγητους (με μικροοφειλέτες στη «στενή»), είδε το μετρό νεκρωμένο και τα τραίνα σταματημένα, μπλοκαρισμένα λιμάνια και την Ακρόπολη κλειστή, τα μάζεψε και…δρόμο.
