Ο,τιδήποτε θυμίζει έθνος, ο,τιδήποτε θυμίζει πατρίδα, ο,τιδήποτε θυμίζει την ιστορία αυτής της μικρής αλλά τόσο ένδοξης χώρας, πρέπει να ισοπεδωθεί, πρέπει να διαπομπευθεί, πρέπει να σπιλωθεί με τον χειρότερο δυνατό τρόπο…
Το περιστατικό ξυλοδαρμού Έλληνα πολίτη, επειδή είχε την Ελληνική σημαία (η Ελληνική σημαία δεν είναι κομματικό λάβαρο και ούτε πρόκειται ποτέ να γίνει), αποτελεί την μέγιστη απόδειξη της αποδόμησης που συντελείται σήμερα. Της αποδόμησης που ανέλαβαν συντονισμένα να ολοκληρώσουν νεοπατριώτες, αριστεριστές, μηδενιστές, τουρκολάγνοι, πολυπολιτισμικοί και άλλα φληναφήματα και ιδεοληπτικά εξαμβλώματα που περιφέρουν τους κενούς εγκεφάλους τους διαλαλώντας την πραμάτεια του διεθνισμού και του ισοπεδωτισμού, στο όνομα ενός κόσμου στον οποίο η εθνική ταυτότητα θα θεωρείται πανάκεια, η ιστορία ελαστικό αντικείμενο που θα αναδεικνύεται κατά το δοκούν και η θρησκεία έγκλημα…Τα σύμβολα απαιτείται να παυθούν, αφού είναι σε θέση να θυμίζουν πως υπάρχουν ανώτερες αξίες από το ευρώ στο οποίο προσέτρεξαν να πουλήσουν την ψυχή τους όλοι εκείνοι που εργάζονται νυχθημερόν για την αποδόμηση του έθνους.
Όλοι αυτοί οι μηδενιστές, οι ανθρωπιστές όπως αυτοπροσδιορίζονται, αναγνωρίζουν δικαιώματα σε όλους πλην των Ελλήνων!
Ρίχνουν ποταμούς δακρύων, πραγματοποιούν πορείες και «επιτίθενται» κατά πάντων, επειδή τα παιδιά στην Ρουάντα πεθαίνουν… αλλά ξεχνούν πως στην Ελλάδα (όπου δρουν οι ίδιοι) έχει καταλυθεί η Δημοκρατία, έχουν καταπατηθεί τα πολιτικά και τα ανθρώπινα δικαιώματα, δεν υφίσταται υγεία, η Παιδεία διαλύεται, τα παιδιά λιποθυμούν από την πείνα…
Η επίθεση που έγινε στον φέροντα την Ελληνική σημαία, με το πρόσχημα πως «θεωρήθηκε οπαδός της Χρυσής Αυγής», όχι μόνο αποδεικνύει πως οι χρήσιμοι ηλίθιοι υπάρχουν, αλλά και πως πολλαπλασιάζονται όσο η εξαθλίωση εισχωρεί σε περισσότερα σπίτια, όσο ο φόβος της πείνας απλώνει το πεδίο δράσης του, όσο τα μίσθαρνα δουλικά της νέας τάξης συνεχίζουν την διάσωση της οικονομίας αυξάνοντας το χρέος της και υπογράφοντας παραχωρητήρια Ελληνικής γης στα αφεντικά τους…
Ταινία φρίκης, αυτό που σήμερα ζούμε, την κορύφωση της οποίας ακόμη δεν έχουμε δει.
Η επίθεση που έγινε στον φέροντα την Ελληνική σημαία, με το πρόσχημα πως «θεωρήθηκε οπαδός της Χρυσής Αυγής», όχι μόνο αποδεικνύει πως οι χρήσιμοι ηλίθιοι υπάρχουν, αλλά και πως πολλαπλασιάζονται όσο η εξαθλίωση εισχωρεί σε περισσότερα σπίτια, όσο ο φόβος της πείνας απλώνει το πεδίο δράσης του, όσο τα μίσθαρνα δουλικά της νέας τάξης συνεχίζουν την διάσωση της οικονομίας αυξάνοντας το χρέος της και υπογράφοντας παραχωρητήρια Ελληνικής γης στα αφεντικά τους…
Ταινία φρίκης, αυτό που σήμερα ζούμε, την κορύφωση της οποίας ακόμη δεν έχουμε δει.
Δεν είναι η πείνα το χειρότερο που ετοιμάζουν γι αυτό τον λαό.
Είναι ο τρόμος που επιθυμούν να βάλουν στην ψυχή του και η ήττα που προσπαθούν να επιβάλουν στο μυαλό του…
Απέναντι σε αυτά τα πολλαπλά διαλυτικά φαινόμενα, που ολίγον απέχουν από τον γόρδιο δεσμό, η προσφερόμενη λύση είναι μία: να παραδειγματιστούμε από τον Μακεδόνα στρατηλάτη και ως άξιοι Έλληνες να κόψουμε τους δεσμούς μας, να απαλλαγούμε από τα δεσμά εκείνα που μας κρατάνε καθηλωμένους στην σύγχρονη φυλακή μας…
Το ζητούμενο δεν είναι αν μπορούμε να κάνουμε επιτέλους κάτι.
Το ζητούμενο δεν είναι αν αποφασίσουμε να κάνουμε αυτό που πρέπει.
Είναι δεδομένο πως το ένστικτο επιβίωσης θα μας οδηγήσει νομοτελειακά στην σύγκρουση με τους υπάνθρωπους δεσμώτες μας.
Το ζητούμενο είναι πως αυτό το κάτι πρέπει να γίνει γρήγορα, συντονισμένα και με πνεύμα ομόνοιας μεταξύ μας…
Αν δεν μπορούμε, αν επικρατήσει επάνω μας ο φόβος που μας επιβάλλουν, τότε δεν είμαστε άξιοι να είμαστε ελεύθεροι.
Γιατί η ελευθερία κερδίζεται και δεν χαρίζεται.
ΥΓ: Και προς όλους εκείνους που επιτίθενται στην Ελληνική σημαία (ακόμη και καίγοντάς την), θα πρέπει να ξέρουν πως όταν καίγονται σύμβολα, τότε πυρώνονται καρδιές...
Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους
Απέναντι σε αυτά τα πολλαπλά διαλυτικά φαινόμενα, που ολίγον απέχουν από τον γόρδιο δεσμό, η προσφερόμενη λύση είναι μία: να παραδειγματιστούμε από τον Μακεδόνα στρατηλάτη και ως άξιοι Έλληνες να κόψουμε τους δεσμούς μας, να απαλλαγούμε από τα δεσμά εκείνα που μας κρατάνε καθηλωμένους στην σύγχρονη φυλακή μας…
Το ζητούμενο δεν είναι αν μπορούμε να κάνουμε επιτέλους κάτι.
Το ζητούμενο δεν είναι αν αποφασίσουμε να κάνουμε αυτό που πρέπει.
Είναι δεδομένο πως το ένστικτο επιβίωσης θα μας οδηγήσει νομοτελειακά στην σύγκρουση με τους υπάνθρωπους δεσμώτες μας.
Το ζητούμενο είναι πως αυτό το κάτι πρέπει να γίνει γρήγορα, συντονισμένα και με πνεύμα ομόνοιας μεταξύ μας…
Αν δεν μπορούμε, αν επικρατήσει επάνω μας ο φόβος που μας επιβάλλουν, τότε δεν είμαστε άξιοι να είμαστε ελεύθεροι.
Γιατί η ελευθερία κερδίζεται και δεν χαρίζεται.
ΥΓ: Και προς όλους εκείνους που επιτίθενται στην Ελληνική σημαία (ακόμη και καίγοντάς την), θα πρέπει να ξέρουν πως όταν καίγονται σύμβολα, τότε πυρώνονται καρδιές...
Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους
