Πολλές φορές γίνονται αναφορές σε προσπάθειες μερικών αλβανών ιστορικών ή συγγραφέων που προσπαθούν να διαστρεβλώσουν την ιστορική αλήθεια ή και την πολιτιστική μας παράδοση.
Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις αλλοίωσης των τοπωνυμιών, αλλά ακόμα και των ονομάτων μας.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν πάντα με τα σχολικά κείμενα των βορειοηπειρωτόπουλων που σπουδάζουν σε ελληνικά σχολεία στις πατρογονικές τους εστίες.
Το να γίνεται όμως το ίδιο πράγμα κι από Ελλαδίτες καθηγητές αυτό φαίνεται πολύ παράδοξο.
Μιλάμε για βιβλίο που εκδόθηκε από το Πανεπιστήμιο των Ιωαννίνων που φέρει τον τίτλο, "Επισκόπηση της τοπογραφίας της Αρχαίας Ηπείρου:
νομοί Ιωαννίνων - Θεσπρωτίας και Νότια Αλβανία" με συγγραφέα την Αμαλία Βλαχοπούλου-Οικονόμου. Το βιβλίο αποτελεί διδακτική ύλη για τους φοιτητές του Τμήματος Αρχαιολογίας & Ιστορίας και έχει εκδοθεί από το Πανεπιστημιακό Τυπογραφείο το έτος 2003.
Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις αλλοίωσης των τοπωνυμιών, αλλά ακόμα και των ονομάτων μας.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν πάντα με τα σχολικά κείμενα των βορειοηπειρωτόπουλων που σπουδάζουν σε ελληνικά σχολεία στις πατρογονικές τους εστίες.
Το να γίνεται όμως το ίδιο πράγμα κι από Ελλαδίτες καθηγητές αυτό φαίνεται πολύ παράδοξο.
Μιλάμε για βιβλίο που εκδόθηκε από το Πανεπιστήμιο των Ιωαννίνων που φέρει τον τίτλο, "Επισκόπηση της τοπογραφίας της Αρχαίας Ηπείρου:
νομοί Ιωαννίνων - Θεσπρωτίας και Νότια Αλβανία" με συγγραφέα την Αμαλία Βλαχοπούλου-Οικονόμου. Το βιβλίο αποτελεί διδακτική ύλη για τους φοιτητές του Τμήματος Αρχαιολογίας & Ιστορίας και έχει εκδοθεί από το Πανεπιστημιακό Τυπογραφείο το έτος 2003.
Εντύπωση προκαλεί το γεγονός πως η παραπάνω κυρία, αντιγράφει "στοιχεία" από αλβανούς συναδέλφους της για περιοχές της Αρχαίας Χαονίας, χωρίς να αναφέρει την ελληνική τους ονομασία, σημερινή ή αρχαία, αλλά αναπαράγει τα όσα γράφουν οι Αλβανοί συνάδελφοί της. Ετσι, δεν γνωρίζει η αρχαιολόγος πως στην περιοχή της Δρόπολης υπάρχει το χωριό Βοδίνο και όχι Vodhine (Βοδίνε) όπως το αναφέρει στη σελίδα 207 του βιβλίου. Στο Νομό των Αγίων Σαράντα, υπάρχει το χωριό με την ονομασία Σμίνετση (επαρχία Λιβαδειάς και όχι Zminets όπως το αναφέρει) Οι κάτοικοί του είναι ελληνικής καταγωγής και κατά καιρούς έχουν ανακαλυφθεί διάφορα αρχαιολογικά ευρήματα στην περιοχή. Δίπλα στη Σμίνετση υπάρχει το άλλο χωριό η Γριάσδανη και όχι Grazdan (σελ. 228). Στην περιοχή της Χιμάρας υπάρχει το γνωστό χωριό (αρχαίος οικισμός) που φέρει την ονομασία Κηπαρό (κήπος + όρος) και όχι Κεπαρό και Qeparo (σελ.232).
Οι περιπτώσεις αλλοίωσης των ονομάτων είναι πολλές. θα μπορούσαμε να αναφέρουμε κι άλλες. Ο αρχαιολογικός χώρος δίπλα στο Βουθρωτό ονομάζεται Μαλαθριά και όχι Malathre. Σε λίγη απόσταση απ΄ τη Χιμάρα, βρίσκονται οι Δουκάτες και όχι Ducat. Ο ποταμός δίπλα στα ελληνοαλβανικά σύνορα (επαρχία Λιβαδειάς) είναι ο αρχαίος Ξάνθος ή η Πάβλα και όχι Pavel! Την αρχαία πολίχνη νότια του Βουθρωτού κοντά στο σημερινό Τσιφλίκι την ονομάζουν Λόφος του Αετού και όχι Cuke e Ajtoit όπως εσείς.
Το ζήτημα δεν έχει να κάνει απλώς με την λάθος αναφορά "κάποιων τοπωνυμίων", αλλά έχει να κάνει περισσότερο με μια ανευθυνότητα με συνέπειες για όλους μας. Δεν φτάνουν οι προσπάθειες των αλβανών, πρέπει να φροντίζουν και οι ελλαδίτες καθηγητές να μας αλλάξουν τα τοπωνύμια και την ιστορία;! Δεν μπορεί να αντιγράφουμε τις εκθέσεις κάποιων αλβανών ιστορικών και αρχαιολόγων για να μάθουμε την ιστορία της Ηπείρου ή της Αρχαίας Χαονίας. Το πρόβλημα παραμένει ίδιο και για τους Έλληνες μαθητές που σπουδάζουν σε αλβανικά σχολεία, αλλά και για τους φοιτητές που σπουδάζουν αρχαιολογία στο πανεπιστήμιο των Ιωαννίνων. Κι εδώ δεν γίνεται λόγος για εθνικισμούς και πολιτική, αλλά για πραγματικά επιστημονικά κριτήρια που πρέπει να σεβαστούμε και όχι να αντιγράφουμε τα εθνικιστικά κείμενα των γειτόνων!
http://aftonomi.gr