1.12.12

Ε Π Ι Κ Α Ι Ρ Ο Τ Η Τ Α


Παζάρια και  «σούπερ»

Του Θανάση Νικολαΐδη 
ΜΕ τις προσφορές  και τις εκπτώσεις τους τα μεγάλα σουπερμάρκετ. Άρα, είχαν περιθώρια, υπάρχει και ανταγωνισμός. Μόνο που  βγήκαν στο φως και στοιχεία «συνεργασίας»  μεταξύ τους. Μυστικές συμφωνίες μη ρίξουν τις τιμές, μη διαρραγεί το καρτέλ. Και, βέβαια, δεν μας εξήγησαν τις υψηλές τιμές στα ράφια, δείχνουν να μη σκιάζονται απ’ την απειλή των παζαριών.
ΚΑΙ, βέβαια, η «απάντηση» ήρθε απ’  τους παραγωγούς και τη γέννησε η  ανάγκη. Προϊόντα απ’ το χωράφι στη  λαϊκή κι ακόμα πιο προχωρημένης μορφής μαζική διακίνηση σε πλατείες, όπου βλέπεις τις τιμές και…χαμογελάς.
Ξεκίνησαν αισιόδοξα και με τους μεσάζοντες να χλομιάζουν, ωστόσο, κάτι μας λέει πως και ο παραγωγός κουβαλάει τη δικιά του λανθάνουσα πλεονεξία. Ζεστάθηκαν οι πλατείες, κρύωσαν οι αγορές, αλλά απόδειξη δεν σου κόβει ο παζαρτζής κι αρχίζει ο πελάτης τη γκρίνια. Με το δίκιο του και με τον «παραγωγό» να ζυγίζει το προϊόν, ζυγιάζοντας και τις τιμές. Πόσο σηκώνει να τις σηκώσει κι ας μη δαπανά για το στήσιμο της «επιχείρησης», δεν πληρώνει υπαλλήλους και αστρονομικά ενοίκια, δεν διαφημίζει.
ΒΡΕΘΗΚΑΜΕ σε τέτοιο ιδιότυπο παζάρι χαμηλών τιμών (και άνευ…αποδείξεων), στην Περαία Θεσσαλονίκης. Με την…τύχη του αφημένη στα χέρια της  «Ανεξάρτητης Πρωτοβουλίας πολιτών Δήμου Θερμαϊκού». Όλα καθαρά και τα προϊόντα αγνά, με την άπλα τους πωλητές και αγοραστές, σε καθαρό αέρα και στο φως της ημέρας. Λιγοστά τα είδη αλλά σε μεγάλες ποσότητες κι ο κόσμος έφευγε φορτωμένος με πάμφθηνα ζαρζαβατικά και φρούτα, μέλια, τραχανάδες και αλεύρια...Καλή η προσπάθεια, ωστόσο, να’ χει το νου της η «Πρωτοβουλία».
ΦΕΥΓΟΥΜΕ απ’ την  ωραία Περαία και πάμε στα μεγγαλομάγαζα  του (υπερ)κέρδους και των ανατιμήσεων, των τεχνασμάτων με τις προσφορές-δόλωμα στα πλαίσια του δήθεν ανταγωνισμού, και στο βάθος…καρτέλ. Δεν είδαμε κανένα τους να «κλείνει», να τραβολογούν για χρέη το αφεντικό του, να σμικραίνει το φάσμα των προϊόντων του. Έχουμε ελλείψεις στα φάρμακα-δεν έχουμε ελλείψεις στα τρόφιμα. Με τα ράφια κατάφορτα, και τον πελάτη σε μια περίεργη σχέση λατρείας με τα εισαγόμενα.
ΝΑ επιμείνουμε στα  παζάρια-αντίποδα των «σούπερ», να τα βελτιώσουμε και να τα προστατέψουμε. Δεν είναι ο παραγωγός αφελέστερος  του βιομηχάνου, τηρουμένων των αναλογιών  κι ούτε θα παραμείνει «αγνός» πωλητής των «αγνών» προϊόντων του. Ίσως γίνει πονηρότερος και να’ χεις το νου σου. Μέχρι τότε ενθάρρυνέ τον ψωνίζοντας απ’ τον αντίποδα των «σούπερ» και με το αζημίωτο. Οι «μεγάλοι» δεν τηρούν τις «συμφωνίες κυρίων», δεν καταλαβαίνουν από συστάσεις και παρακάλια.