Περίεργη(;) κομματική σύμπνοια
Του Θανάση Νικολαΐδη
ΟΣΟ υπάρχουν «εργαζόμενοι» της Βουλής, θέματα δεν μας λείπουν. Υπάρχει ντροπή που επιμερίζεται, αλλά το βάρος πέφτει στα…αδιόρθωτα ομορφόπαιδα του κοινοβουλίου μας. Έκαναν τις επιλογές «ημετέρων» τους οι παλιοί, τους έριξαν απ’ το παράθυρο κλείνοντάς το βιαστικά μη βγει η μπόχα και οι σημερινοί «δεν είδαν, δεν ξέρουν, δεν μιλούν».
ΜΕ τα προνόμια και τις…υπερωρίες τους(;!) οι «εργαζόμενοι», τα εκτός έδρας(!!) και τα…ξενύχτια τους, κατάκοποι να βγάζουν φωτοτυπίες και ν’ αλλάζουν νερό στο ποτήρι «ρητόρων». Και πώς το ξέρουμε; Απλά, διόρισαν 20 για δουλειά δυο ατόμων!
ΕΙΝΑΙ…αξιοθαύμαστοι (για τους «εργαζόμενους» μιλάμε και το κράτος τους εν κράτει). Βγαίνει «βρόμα» και πέφτει σύρμα. «Μας αφανίζουν και…τέλος τα 400 χιλιάρικα εφάπαξ της προϊσταμένης, τέλος οι παραφουσκωμένες υπερωρίες. Μα βάζουν χέρι και είναι αντισυνταγματικό». Και στήνουν καραούλι μη πιαστούν στον ύπνο και περάσουν πράξεις νομοθετικού περιεχομένου σε βάρος τους, μη συζητηθεί νομοσχέδιο που θα βάλει πάτο στο βαρέλι.
ΔΕΝ θα επιμείνουμε στα σκανδαλώδη των «υπαλλήλων» της Βουλής. Είναι γνωστά και χιλιοειπωμένα, είναι αρκετά να φανατίσουν (δίκαια) τον κόσμο που τους πληρώνει κι ανοίγει τις δυο παλάμες του για το έμψυχο υλικό του κοινοβουλίου μας. Εκεί, λοιπόν, οι ευθύνες και η «νόμιμη» διαφθορά. Στα παχύδερμα του παρελθόντος που διόρισαν με την ψυχή τους βολεύοντας φίλους και συγγενείς και στους σημερινούς που σφυρίζουν αδιάφορα. Κόμματα και (κατάπτυστοι) εθνοπατέρες αμύνονται σιωπώντες και σιωπούν αμυνόμενοι. Μη βγει στη φόρα ποιος με ποιους/ποιες των «εργαζομένων» συνδέεται συγγενικά κι όλο βαθύτερα θαμμένη η λίστα.
ΕΙΝΑΙ οι ίδιοι που σκίζονται για εντυπώσεις στα «παράθυρα» και…ξεσκίζουν τον αντίπαλο. Τους βλέπεις, τους/τις ακούς και σου βγαίνει ένας ενθουσιασμός. Για τον αγώνα τους να παραμείνουν βουλευτές κουρνιάζοντας μέχρι να κάνει ξαστεριά. Με γονυκλισίες στον αρχηγό για την εύνοιά του…
ΤΟΥΣ…θαυμάζουμε ως κόμματα και πολιτικές υπάρξεις. Για τη…λεπτότητά τους να μην θίγουν την Κυβέρνηση που υπαναχωρεί στο θέμα των «υπαλλήλων της Βουλής» και για την αναίρεση(;) της υπόσχεσης Σαμαρά. Ούτε ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει για να κλαψουρίζει, ούτε ένας έντιμος εθνοπατέρας μας να τα βροντήξει διαρρηγνύοντας τα ιμάτιά του.
ΚΑΙ τι απόμεινε; Το ΚΚΕ που (λέγεται) πως δεν διόρισε. «Ένα ήταν το Κόμμα», αλλά κομματιάστηκε σε…προσωπικές απόψεις και μονοψήφια ποσοστά. Κι αν δεν έπεισε με τα μπλόκα «αγωνιστών» και το…περιτύλιγμα του Παρθενώνα με πανό, αν όντως είναι άσχετο με διορισμούς απ’ το παράθυρο, ας αντιδράσει ξιφουλκώντας.
