Άντε και στα…δικά μας(!;)
Του Θανάση Νικολαΐδη
ΚΑΙ τι είναι φασισμός; Αρχίζει και τελειώνει στη ναζιστική Γερμανία (ξεκινώντας απ’ την Αυστρία και «αγγίζοντας» την Ιταλία); Όχι, βέβαια. Εκεί προσδιόρισε το στίγμα του με εκατόμβες, ωστόσο, εμφιλοχωρεί σε κοινωνίες, φωλιάζει σε ψυχές και εκφράζεται ποικιλοτρόπως. Και σε περίοδο ειρήνης, ακόμα και με τους δημοκρατικούς θεσμούς καταγεγραμμένους σε συντάγματα.
ΕΧΕΙ, λοιπόν (ο φασισμός), κι άλλες μορφές κι ας τον…χαιρόμαστε στη ντόπια μορφή του. Με υπουργούς (και όχι μόνο) που κατάκλεψαν το δημόσιο, για να μην έχουμε δρόμους, σχολεία και νοσοκομεία.
Με τη διαδρομή του χρήματος ενίοτε υπόγεια, χωρίς να φτάνει στον τελικό σκοπό. Και κλαίμε πάνω στο χυμένο γάλα. Αν, λοιπόν, βλέπεις, συμπατριώτη μας στα συσσίτια, χρεοκοπημένους, αυτόχειρες και κάποιους να ψάχνουν στα σκουπίδια, έχεις ανάγλυφο τον «δημοκρατικό» φασισμό.
ΣΤΗΘΗΚΕ το «σύστημα» και δεν το αποδομείται με κατάρες, φωνές και κλαψουρίσματα. Τα κοράκια περιμένουν το χρήμα (ήδη…κατέφθασε), οι τράπεζες θα πάρουν τη μερίδα του λέοντος για να τα βγάλουν έξω και οι πονηροί για να τα (ξανα)φυγαδεύσουν. Κι αν η ανάγκη πάει να στριμώξει (και) τους έχοντες; Τότε ξεσηκώνονται πρώτοι οι…μη έχοντες. Από λύπηση κι άλλοι αντιδρώντας από…ένστικτο, προσαρμοσμένο στις «συνήθειες» του παρελθόντος. Κάποτε οι τσαρουχάδες μη τους αρπάξουν την κατσίκα, σήμερα (και) κάποιοι λέτσοι μη χάσουν την τρώγλη τους.
«ΔΕΙΛΟΙ, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα», ρίχνουμε κλάμα αν δούμε μεγαλοφοροφυγά με χειροπέδες, κι ούτε στρέγουμε να αναλάβουν ξένοι και για λογαριασμό μας τη σύλληψη της φορολογητέας ύλης στην Ελλάδα της ρεμούλας και της αρπαχτής. Δεν βρέθηκε δρόμος για να πάρει…δρόμο η διαφθορά, κι αν ο ένας την μαχαιρώσει, φωνασκεί ο διπλανός που τη…συμπονάει. Φτάνει ο καθένας κάτι να λέει (και ουδέν να πράττει), να φαντάζει «λαϊκός» και δημοκράτης, ξορκίζοντας (με λόγια) τον φασισμό.
ΕΧΟΥΝ την εξουσία τους οι σημερινοί, αλλά δεν τολμούν. Στα «μεγάλα» κάνουν πίσω και με τους «ισχυρούς» δεν τα χαλάνε. Το βλέπουμε, προβλέποντας το αύριο και τη συνέχεια. Ωστόσο, βλέπουμε και άλλες συμπεριφορές (ξένων…φασιστών), τις ξορκίζουμε και καθαρίζουμε, παραμένοντας επι τα αυτά.
ΝΑ το κάνουμε απλό και σαφές. Στην Ελλάδα της κομπίνας κ.λπ. δεν είδαμε να κάνει «ντου» η Αστυνομία για συλλήψεις μεγαλοπαραγόντων στο «βασίλειό» τους. Είναι…φασιστικό και πονάει η καρδιά μας. Στη…φασιστική Γερμανία το κάνει! Γι αυτό κι έχουν κράτος. Ήταν αιφνιδιαστική η εισβολή της Γερμανικής Αστυνομίας στην “Deutsche Bank” και η σύλληψη του (διεφθαρμένου) στελέχους της άμεση.
ΚΙ εκεί υπάρχουν «αμαρτωλοί», αλλά η διαφθορά δεν χτυπιέται με λόγια και παρακάλια.
