Θέλω πολύ να εξορθολογήσω την κάθοδό σου στο νησί μας.
Όμως, όπως έλεγαν και αρχαίοι ημών πρόγονοι, το μεν πνεύμα –μου– πρόθυμο η δε σαρξ –μου– ασθενής.
Και θέλω πολύ διότι δεν την μπορώ αυτή την επίπλαστη αβεβαιότητα, που μας φορτώνεται σαν μεταδοτική ασθένεια και μας πιέζει ώστε να εμπεδώσουμε ότι για την κρίση φταίμε εμείς.
Διότι αποκαλύφθηκε ότι είμαστε αχμάκηδες, τα φάγαμε όλα από το κράτος, ξεπαστρέψαμε τις τράπεζες και η μόνη μας ελπίδα για σωτηρία είσαι εσύ, ω Τρόικα!
Θέλω ακόμα, πολύ να πιστέψω ότι με το Μνημόνιό σου θα βάλεις μια σειρά στα πράγματα για 4-5 χρόνια, οπότε και θα έχουμε εκτίσει την τιμωρία μας, πληρώσει τις δόσεις που θα μας επιβάλεις, ώστε να πορευτούμε υγιείς στη νέα μας ζωή.
Επαναλαμβάνω, μαντάμ Τρόικα, ότι το πνεύμα μου, θέλει να πιστέψει ότι έχουν δίκαιο οι πολιτικοί που φωνάζουν, «Τρόικα άρον-άρον σώσε μας», και οι οικονομολόγοι με τα ματογυάλια που εξηγούν με ύφος Κυρίου επί του Φοβερού Βήματος της Δευτέρας Παρουσίας, ότι δεν γίνεται να πληρώσουμε μόνο το δημόσιο χρέος και ας πάνε να κουρεύονται οι τράπεζες με τα υπέρογκα χρέη που θέλουν να μας φορτώσουν.
Δεν γίνεται λέει ν’ αφήσουμε τις τράπεζες να καταρρεύσουν, διότι είναι θεσμικά ιδρύματα, χωρίς τα οποία δεν μπορεί να υπάρξει οικονομία… Γιατί μαντάμ Τρόικα, δεν μου εξηγεί κανείς του αφελούς, γιατί πρέπει να πληρώσω τη πτώχευση μιας επιχείρησης, οι ιδιοκτήτες της οποίας, τη φαλίρισαν, διότι επεκτάθηκαν στο εξωτερικό και παράλληλα έπαιξαν και στη ρουλέτα τα λεφτά άλλων; Εγώ ξέρω ότι στον κόσμο της ελεύθερης οικονομίας μια επιχείρηση που αποτυγχάνει κλείνει κι άμα οι ιδιοκτήτες της δεν μπορούν να πληρώσουν κάθονται και φυλακή. Εδώ οι τραπεζίτες με την κάλυψη των εποπτικών και των πολιτικών αρχών επεκτάθηκαν εκτός συνόρων (με δανεικά από τις καταθέσεις μας, δηλαδή παράνομα), αγόρασαν ομόλογα δισεκατομμυρίων από τη δευτερογενή αγορά και δη από τη γερμανική (!) βγάζοντας προμήθειες εκατοντάδων εκατομμυρίων και τώρα που κατέρρευσαν οι τράπεζες τους, εκείνοι τα πήραν κι έφυγαν και οι πολιτικοί φόρεσαν στις τράπεζες το μανδύα «του θεσμικού ιδρύματος» και ζητούν να πληρώσουν τα χρέη οι φορολογούμενοι;
Γι’ αυτό σου λέω, μαντάμ Τρόικα, ότι θέλω να πιστέψω ότι ήρθες να με σώσεις, αλλά τα βιώματα και η κοινή λογική με κάνουν τόσο άπιστο που σε λίγο θα με φωνάζουν Θωμά. Σε αυτό συνεπικουρεί και η μνήμη μου, η ρημάδα, η οποία δεν με αφήνει να ξεχάσω πως όταν κρυολογεί η Ελλάδα φταρνίζεται και η Κύπρος. Σίγουρα μαντάμ θα θυμάστε τη φούσκα του ελληνικού χρηματιστηρίου η οποία έσκασε το Σεπτέμβρη του 1999 και πήρε μαζί της κόσμο πολύ και ότι μετά από λίγο συνέβη το ίδιο και στην Κύπρο. Τώρα η Ελλάδα βρίσκεται στο τρίτο μνημόνιο με την ύφεση να βαθαίνει κάθε μέρα και περισσότερο, την απελπισία και την εξαθλίωση των ανθρώπων να της έχει δώσει την πρώτη θέση πανευρωπαϊκά σε αυτοκτονίες και την εθνική της κυριαρχία να έχει υποθηκευτεί στους Γερμανούς για τα επόμενα 50 χρόνια. Το κυριότερο είναι ότι δεν υπάρχει ελπίδα ανάκαμψης και το χειρότερο είναι ότι μια ολόκληρη γενιά θα πάει εντελώς χαμένη… Γι’ αυτό μαντάμ Τρόικα, αν και θέλω να πιστέψω σε σένα, ουδεμία ένδειξη συνηγορεί σ’ αυτό. Ούτε χώρες, όπως η επιμελής και με εξαγώγιμη παραγωγή Ιρλανδία σώθηκε από το μνημόνιό σου, ούτε και η πιο μεσογειακή Πορτογαλία ούτε και καμιά άλλη χώρα η οποία εφάρμοσε τις συνταγές σου ανέκαμψε. Απλώς διότι οι συνταγές σου δεν έχουν ως επίκεντρο τον άνθρωπο και την έγνοια για ανεκτή –δεν λέω αξιοπρεπή– επιβίωσή του αλλά τα χαμηλά μεροκάματα, την εξαΰλωση των όποιων κοινωνικών παροχών και την αναστολή των όποιων δικαιωμάτων.
Γι’ αυτό, λοιπόν, αν η αριστερή κυβέρνηση Χριστόφια έχει έστω δράμι πραγματικής αριστερής συνείδησης, ας θέσει το Μνημόνιο που πάει να υπογράψει σε δημοψήφισμα κι ας αφήσει τον λαό να αποφασίσει αν θέλει να εκχωρήσει την εθνική του κυριαρχία –και τους υδρογονάνθρακές του εννοείται– στις όποιες Τρόικες.
Πού όμως; Θα αφήσει η γερμανο-καθοδηγούμενη Ε.Ε. να της χαλάσουν τη μόλα που πάει να εφαρμόσει σε όλο τον ευρωπαϊκό νότο; Και μετά πού θα βρει τόση και τέτοια πελατεία για τα γερμανικά προϊόντα και τόσα πολλά εκατομμύρια κόσμου να της χρωστά; Δεν σε πιστεύω, λοιπόν, ω Τρόικα, διότι δεν είσαι μαντάμ αλλά εταίρα, η οποία ασύδοτα πριμοδοτεί τους πάτρονές της, πολιτικούς και τραπεζίτες.
[Άρθρο του Ανδρέα Παράσχου, διευθυντή της κυπριακής έκδοσης της Καθημερινής]
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
