Χθες το βράδυ καθόμουν με έναν αγαπημένο φίλο και καλό συνάδελφο μιλώντας για την επέλαση του τυφώνα που έρχεται να θερίσει τα πάντα γύρω μας και ξαφνικά συνειδητοποιήσαμε ότι φίλοι και γνωστοί έχουν ήδη τεράστιο πρόβλημα επιβίωσης.
Ακόμη και αν εμείς είμαστε ακόμη καλά οι υπόλοιποι γύρω μας δεν είναι άρα δεν είμαστε κι εμείς καλά καταλήξαμε. Όλο το βράδυ λέγαμε ιστορίες ο ένας στον άλλον για νέα ζευγάρια που δεν έχουν να φάνε για οικογένειες που δεν έχουν χρήματα για πετρέλαιο να ζεστάνουν τα παιδιά τους και απλώς ετοιμάζονται να φορέσουν και παλτά στο σπίτι αν χρειαστεί το βαρύ χειμώνα αλλά όχι να βάλουν πετρέλαιο.
Έμοιαζε εκνευρισμένος μάλιστα που ένα γνωστό του ζευγάρι από τη γειτονιά αναγκάστηκε να φθάσει στο απροχώρητο των επιλογών που μπορεί να κάνει κάποιος όταν υπάρχει πρόβλημα επιβίωσης. Στην αρχή προσπαθούσα να καταλάβω γιατί τον πείραξε τόσο πολύ η παρακάτω ιστορία :
Ένα νεαρό ζευγάρι λοιπόν που μόλις άρχισε τη ζωή του σε ένα διαμέρισμα στην Αθήνα έλαβε και το πρώτο χτύπημα . Έμεινε χωρίς δουλειά ο άνδρας με αποτέλεσμα να έχουν σοβαρότερο πρόβλημα αφού και η νεαρά είχε νωρίτερα μείνει χωρίς δουλειά…. Για μεγάλο διάστημα τους έβλεπε λοιπόν και τους δύο στενοχωρημένους ,απογοητευμένους και αμίλητους…. Είχε ρωτήσει πολλές φορές αν μπορεί να τους βοηθήσει σε κάτι αλλά εκείνοι χωρίς να ζητούν τίποτα του εξηγούσαν ότι άρχισαν την ζωή τους με αποτυχία διότι ήδη βούτηξαν στα χρέη χωρίς ούτε ένα ευρώ έσοδο…
Μετά από καιρό επιστρέφοντας στο σπίτι του μετά από τη δουλειά ο καλός μου φίλος έπεσε πάνω σε ένα ξέφρενο εορτασμό στην αυλή του σπιτιού τους. Κοντοστέκεται και τους λέει : Χαίρομαι που το γιορτάζεται αλλά τι είναι αυτό που σας κάνει τόσο χαρούμενους μετά από καιρό;
Ο νεαρός πλησιάζει τον φίλο μου και του λέει επιτέλους θα δούμε λίγο φως. Η σύζυγός μου είχε κάνει αίτηση στο Δήμο γιατί ζητούσαν κάποια άτομα να δουλέψουν στο νεκροταφείο και την πήρε τη θέση .
Τι θα κάνει στο νεκροταφείο δηλαδή;
Θα καθαρίζει κόκαλα νεκρών του απαντάει..
Ο καλός μου φίλος σοκαρίστηκε για έναν λόγο τελικά . Για την πολύ όμορφη νεαρή κοπέλα με τις σπουδές και τις ξένες γλώσσες που η ανέχεια την έφτασε να γιορτάζει που πήρε τη θέση του υπαλλήλου που θα καθαρίζει κόκαλα στο κοιμητήριο.
Η δουλειά ντροπή δεν είναι απλώς νομίζω ότι αυτό το παράδειγμα απεικονίζει μια πραγματικότητα που δεν θα την φανταζόμασταν στην Ελλάδα που οι Έλληνες κάποτε θεωρούσαν υποτιμητικό να γίνουν υπάλληλοι σε βενζινάδικα ή να καλλιεργήσουν τα χωράφια τους και τώρα γιορτάζουν που παίρνουν για 400 ευρώ να καθαρίζουν κόκαλα σε κοιμητήριο.
Έμοιαζε εκνευρισμένος μάλιστα που ένα γνωστό του ζευγάρι από τη γειτονιά αναγκάστηκε να φθάσει στο απροχώρητο των επιλογών που μπορεί να κάνει κάποιος όταν υπάρχει πρόβλημα επιβίωσης. Στην αρχή προσπαθούσα να καταλάβω γιατί τον πείραξε τόσο πολύ η παρακάτω ιστορία :
Ένα νεαρό ζευγάρι λοιπόν που μόλις άρχισε τη ζωή του σε ένα διαμέρισμα στην Αθήνα έλαβε και το πρώτο χτύπημα . Έμεινε χωρίς δουλειά ο άνδρας με αποτέλεσμα να έχουν σοβαρότερο πρόβλημα αφού και η νεαρά είχε νωρίτερα μείνει χωρίς δουλειά…. Για μεγάλο διάστημα τους έβλεπε λοιπόν και τους δύο στενοχωρημένους ,απογοητευμένους και αμίλητους…. Είχε ρωτήσει πολλές φορές αν μπορεί να τους βοηθήσει σε κάτι αλλά εκείνοι χωρίς να ζητούν τίποτα του εξηγούσαν ότι άρχισαν την ζωή τους με αποτυχία διότι ήδη βούτηξαν στα χρέη χωρίς ούτε ένα ευρώ έσοδο…
Μετά από καιρό επιστρέφοντας στο σπίτι του μετά από τη δουλειά ο καλός μου φίλος έπεσε πάνω σε ένα ξέφρενο εορτασμό στην αυλή του σπιτιού τους. Κοντοστέκεται και τους λέει : Χαίρομαι που το γιορτάζεται αλλά τι είναι αυτό που σας κάνει τόσο χαρούμενους μετά από καιρό;
Ο νεαρός πλησιάζει τον φίλο μου και του λέει επιτέλους θα δούμε λίγο φως. Η σύζυγός μου είχε κάνει αίτηση στο Δήμο γιατί ζητούσαν κάποια άτομα να δουλέψουν στο νεκροταφείο και την πήρε τη θέση .
Τι θα κάνει στο νεκροταφείο δηλαδή;
Θα καθαρίζει κόκαλα νεκρών του απαντάει..
Ο καλός μου φίλος σοκαρίστηκε για έναν λόγο τελικά . Για την πολύ όμορφη νεαρή κοπέλα με τις σπουδές και τις ξένες γλώσσες που η ανέχεια την έφτασε να γιορτάζει που πήρε τη θέση του υπαλλήλου που θα καθαρίζει κόκαλα στο κοιμητήριο.
Η δουλειά ντροπή δεν είναι απλώς νομίζω ότι αυτό το παράδειγμα απεικονίζει μια πραγματικότητα που δεν θα την φανταζόμασταν στην Ελλάδα που οι Έλληνες κάποτε θεωρούσαν υποτιμητικό να γίνουν υπάλληλοι σε βενζινάδικα ή να καλλιεργήσουν τα χωράφια τους και τώρα γιορτάζουν που παίρνουν για 400 ευρώ να καθαρίζουν κόκαλα σε κοιμητήριο.
http://www.briefingnews.gr
