19.10.12

Efenpress: Αν τους λέγαμε " κρατήστε τα.Θα βγάλουμε δραχμές" Τι θα κάνανε;


Tι σας λέγαμε; "Δεν θα έχει πρόσβαση η Ελλάδα στα χρήματα της δόσης των 31,5 δισ. ευρώ" Το Spiegel αναφέρει ότι η καταβολή της δόσης των 31.5 δισ. ευρώ θα γίνει σε δεσμευμένο λογαριασμό, κάτι το οποίο σημαίνει ότι δεν θα μπορεί η Ελλάδα να αποφασίσουν ΠΟΥ θα διατεθούν και ΠΟΙΑ θα είναι η χρήση τους

Τα πλέον έγκυρα γερμανικά έντυπα, που θεωρούνται ότι απηχούν και τις απόψεις της γερμανικής άρχουσας τάξης, δημιουργούν πανικό στην κυβέρνηση Σαμαρά με σημερινά, ταυτόσημα δημοσιεύματά τους.

Το Spiegel αναφέρει ότι η καταβολή της δόσης των 31.5 δισ. ευρώ θα γίνει σε δεσμευμένο λογαριασμό, κάτι το οποίο σημαίνει ότι δεν θα μπορεί η Ελλάδα και κατ` επέκταση η ελληνική κυβέρνηση να αποφασίσουν που θα διατεθούν και ποια θα είναι η χρήση τους.

Η λύση αυτή έχει επιλεγεί για να μην υπάρξει κίνδυνος εξόδου της χώρας από το ευρώ, κάτι που θα προκαλέσει αναταράξεις στην ευρωζώνη, αλλά ταυτόχρονα και για να πιεστεί η ελληνική κυβέρνηση να ακολουθήσει την πολιτική λιτότητας και περικοπών, αδιαφορώντας για το πολιτικό και κοινωνικό κόστος.


Η έγκυρη συντηρητική εφημερίδα Sueeddeutsche Zeitung προχωρά ένα βήμα παραπέρα, αναφέροντας ότι τα χρήματα της δόσης των 31.5 δις ευρώ θα διατεθούν για την αποπληρωμή των δανείων.

Τι σημαίνουν όλα αυτά;

Απλούστατα, παρά τις επαινετικές δηλώσεις τους για την προσπάθεια που καταβάλλει η χώρα και για τον κ.Σαμαρά, οι Γερμανοί δεν είναι καθόλου βέβαιοι ότι η πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα είναι ελεγχόμενη και εγγυάται τη συνέχιση του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής. Εκτιμούν ότι οι ισορροπίες είναι πολύ εύθραυστες και η πολιτική αυτή μπορεί να τεθεί σε κίνδυνο ή να ανατραπεί από μία κοινωνική αναταραχή ή από μία κατάρρευση της τρικομματικής κυβέρνησης.

Σημαίνει όμως και κάτι άλλο. Ότι προκαλείται κλίμα ασφυξίας στην οικονομία και απομακρύνεται κάθε προοπτική ανάπτυξης.

Υπενθυμίζεται ότι τα 25 περίπου δισ. ευρώ θα πήγαιναν για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και τα υπόλοιπα 6.5 δισ. στις οφειλές του δημοσίου έναντι τρίτων.

Αν η δόση δεσμευθεί σε ειδικό λογαριασμό που θα τον διαχειρίζονται Γερμανοί (και αν συμβεί κάτι τέτοιο δεν πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι διαχειριστές θα είναι Γερμανοί), τότε θα εκταμιευθεί 1 δισ. ευρώ που οφείλει το δημόσιο σε γερμανικές εταιρείες και τα υπόλοιπα θα παραμείνουν δεσμευμένα.

Οι Γερμανοί φοβούνται τα ομόλογα των 28 δισ. ευρώ που λήγουν το 2016 και θέλουν να κατοχυρώσουν την αποπληρωμή τους.

Ξέρουν επίσης ότι θα ``σκάσει`` και το ασφαλιστικό, πολύ συντομότερα από ότι περίμεναν αφού οι εισφορές έχουν μειωθεί δραματικά, η ανεργία υπονομεύει την ανταποδοτικότητα και βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος και τα ταμεία έχουν υποστεί τεράστιες ζημιές από το κούρεμα των ομολόγων. Αυτό σημαίνει ότι ακόμα και μετά τις δραματικές μειώσεις των συντάξεων, το ασφαλιστικό σύστημα σύντομα θα βρεθεί σε αδυναμία να τις καταβάλλει και θα απαιτηθούν και άλλες μειώσεις.

Παράλληλα, αυτό αποτελεί και ένα μέσο πίεσης προς την ελληνική πλευρά να προχωρήσει στην εκχώρηση στρατηγικών τομέων της οικονομίας σε εταιρείες γερμανικών συμφερόντων (Ενέργεια, Ύδρευση, ΟΠΑΠ, διαχείριση απορριμμάτων) αλλά και να συνεχίσει την πολιτική δημοσιονομικής προσαρμογής.

Με αυτά τα δεδομένα, δε υπάρχουν αναπτυξιακά εργαλεία στα χέρια της κυβέρνησης. Οι μισθοί και οι συντάξεις πρέπει να πληρώνονται με τα δημόσια έσοδα από τη φορολογία και με συνεχείς περικοπές δαπανών ενώ οι τράπεζες θα ασφυκτιούν.

Το ενδεχόμενο αυτό προκαλεί πανικό στην κυβέρνηση που όπως όλα δείχνουν βρίσκεται μπροστά σε ένα ακόμα ωμό εκβιασμό.

Δεν πρέπει να έχει κανείς αμφιβολία πλέον ότι δεν υπάρχει η παραμικρή διάθεση να δοθεί μία αναπτυξιακή ανάσα στην Ελλάδα. Οι δανειστές θα απαιτήσουν και άλλα μέτρα και άλλες περικοπές, Θα θελήσουν να επιβάλλουν ειδικές οικονομικές ζώνες χωρίς εργασιακά δικαιώματα.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση της αλληλεγγύης δεν υπάρχει πλέον από τη στιγμή που η Γερμανία απέκτησε τον πολιτικό, θεσμικό και οικονομικό έλεγχο της Ευρώπης.

Μπροστά σε αυτή την κατάσταση, η χώρα είναι ανίσχυρη, βαθιά διχασμένη και με παραδομένες πολιτικές ηγεσίες.

Χωρίς εθνικό σχέδιο, χωρίς τη στοιχειώδη επεξεργασία ενός PLAN B, που έστω και αν απευχόμαστε να εφαρμοστεί, θα έπρεπε να υπάρχει.


http://www.aegeantimes.gr/