Όλα δείχνουν ότι το μεγάλο βάρος των επιχειρήσεων στη Συρία δεν θα το σηκώσει η… φοβερή και τρομερή τουρκική Αεροπορία, καθώς το ενδεχόμενο μεγάλων απωλειών είναι ορατό εξαιτίας των υψηλής τεχνολογίας ρωσικών αντιαεροπορικών που διαθέτει η Συρία. Αυτό θα αποτελούσε συντριπτικό πλήγμα στην ούτως ή άλλως υπερεκτιμημένη αεροπορική δύναμη της Τουρκίας, όπου ο μεγάλος αριθμός αεροσκαφών που θα συμμετάσχουν στις επιχειρήσεις θα μπορούσε ακόμα και να αυξήσει τις απώλειες… Τώρα βέβαια αν δώσει το πράσινο φως το ΝΑΤΟ, μην περμένετε να βγάλουν το φίδι από την τρύπα οι Αμερικανοί και μόλις τελειώσει το πάρτι, να δούμε με τι στομάχι θα αλωνίζουν κάποιοι στο Αιγαίο…
Όλες οι διαθέσιμες πληροφορίες θέλουν τους Τούρκους να έχουν εντοπίσει τις πηγές από όπου προήλθαν τα πλήγματα πυροβολικού και να ανταπέδωσαν με σημαντική βέβαια καθυστέρηση τα πυρά, παρά κάποιες διαρροές ότι ανέλαβαν δράση οι αεροπορικές δυνάμεις της χώρας (ΤΗΚ). Δημιουργεί μια κατάσταση στα σύνορα με τη συγκέντρωση αρμάτων μάχης, στοιχείων πυροβολικού και πυραυλικά συστήματα με σκοπό να επηρεάσει τη σύσκεψη του ΝΑΤΟ που βρίσκεται σε εξέλιξη…
Το ζητούμενο είναι πως θα αντιμετωπίσει το ΝΑΤΟ την υπόθεση. Είναι βέβαιο ότι τόσο τα κράτη-μέλη όσο και οι επιτελείς της Συμμαχίας αντιλαμβάνονται πολύ καλά την υψηλότατη πιθανότητα ότι συνέβη να είναι αποτέλεσμα προβοκάτσιας με σκοπό να σύρει την Ατλαντική Συμμαχία σε μια νέα πολεμική περιπέτεια, την οποία επιθυμούν για διαφορετικούς λόγους τόσο η Τουρκία όσο και οι αντικαθεστωτικοί που μάχονται το καθεστώς Άσαντ.
Από τη στάση που θα λάβει το ΝΑΤΟ ενδεχομένως θα προκύψει το αν και κατά πόσον πρόκειται για μια πολύ καλά σκηνοθετημένη υπόθεση ή για πρωτοβουλία συγκεκριμένων πλευρών. Υπέρ του πρώτου ενδεχομένου συνηγορεί η συμπτωματική (;) ανάπτυξη ναυτικών δυνάμεων στην Ανατολική Μεσόγειο από τη Βρετανία και τη Γαλλία. Για τη δεύτερη πιθανότητα έχουμε εξηγήσει το σκεπτικό στις προηγούμενες αναρτήσεις…
defence-point
