7.7.12

Ε Π Ι Κ Α Ι Ρ Ο Τ Η Τ Α


Με διαδικασίες «εξπρές»

Του Θανάση Νικολαΐδη
ΕΙΝΑΙ συνεπείς και ταχύτατοι. Έπρεπε να χτυπηθεί η φοροδιαφυγή και το…ξεκίνησαν. Με το κλισιοσκόπιο ρυθμισμένο για εύκολο στόχο και τους μεγαλοφοροφυγάδες εκτός. Και χάσκουν άδεια τα ταμεία περιμένοντας. Με το μαλακό, για να’ ρθει απ’ έξω το φευγάτο χρήμα και, βέβαια, να και κάποιες «θεαματικές» χειροπέδες να…διαλύουν τις αμφιβολίες μας για τις προθέσεις των (εκάστοτε) κυβερνώντων.
ΤΑ κατάφεραν, με συνοπτικές διαδικασίες και το αποτέλεσμα της φορολογικής (συν)καταπίεσης των «μικρών» είναι ορατό, ακόμα και με αυτοκτονίες. Όταν θέλουν μπορούν κι εδώ ήθελαν και μπόρεσαν. Με εφαρμογή της (ξεχασμένης) υπάρχουσας νομοθεσίας και με άλλους, καινούριους. 

ΑΠΟ’ κει και πέρα τρώμε υποσχέσεις και βλέπουμε φοροδιαφυγή. Και χρειάζονται οι «καινούριοι» γκάζι για πολλά χιλιόμετρα. Και να ξεχάσουν το καταστροφικό (λεγόμενο) πολιτικό κόστος. Εμείς (τους) περιμένουμε, όπως περιμέναμε χρόνια και η κλεψύδρα (της αναμονής) τελειώνει. Θέλουμε αποτελέσματα με δείγμα πειστικό και χρήμα χειροπιαστό.
ΝΑ πάμε στην άλλη τάξη διεφθαρμένων; Δεν άφησαν αμόλυντη γωνιά της δημόσιας ζωής και τρίβουμε τα μάτια, που δεν τα’ χαμε ανοίξει έγκαιρα. Και, βέβαια, καταγράφουμε κάποιες συλλήψεις (η τιμωρία θα χαθεί στον λαβύρινθο της νομοθεσίας), έστω και υπό πίεση (των κυβερνώντων), γιατί ορκίστηκαν να σώσουν πρώτα την Ελλάδα και μετά…βλέπουμε. Θα κάνει ξαστεριά και θα ξεδιπλώσουν τις…αρετές τους οι πολιτικοί μας, χαρμάνηδες για προνόμια του απολεσθέντος παραδείσου. Μαζί τους, συγχρονισμένα και δίπλα τους (σεβαστό) ποσοστό ελλήνων λυσσασμένων στο εύκολο κέρδος και παθιασμένων με τα…ρεκόρ σε δημοφιλή σπορ (φοροκλοπή, πλαστά χαρτιά για χίλια δυο τρελά και ατιμώρητα, μίζες, απάτες, φακελάκι…).
ΜΕΧΡΙ τότε, κι όσο η θα διαρκεί η εξ ανάγκης φιλοτιμία τους, προσδοκούμε «κέρδη». Με ταχείες διαδικασίες των νομοθετών μας, σαν κι αυτές που ανάγκασαν (και) τον άνεργο να συνεισφέρει τον υποχρεωτικό οβολό του στην εφορία. Ωστόσο, καταγγελίες για διαφθορά ακούμε, συλλήψεις διεφθαρμένων σπάνια βλέπουμε και μόνιμα βλέπουμε τη λεία τους σε απόσταση ασφαλείας απ’ τα δημόσια ταμεία. Καμαρώνουμε για τις διωκτικές αρχές (και του οικονομικού εγκλήματος), χειροκροτούμε για την επισήμανση κλεφτών και απατεώνων, αλλά κανένας τους δεν μας φέρνει πίσω τα κλεμμένα. Δεν τον ανάγκασαν, δεν πιέστηκε δεν του’ τριψαν στη μούρη τον νόμο, μη χαλάσει η συνταγή, μην αλλάξουν «συνήθειες».
ΤΟΥΣ καλούμε να κινηθούν με ταχείες διαδικασίες. Μόνο αν δει τα κλεμμένα στο τραπέζι ο πεινασμένος θα κάνει το σταυρό του για τη μερίδα του. Τα σπίτια και οι μίζες των Άκηδων είναι αρκετές για να χορτάσουν στρατιές πενομένων και λόχους πεινασμένων.