Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Η μία μετά την άλλη οι χώρες του Νότου υποβάλλουν αιτήματα για προσφυγή στον μηχανισμό στήριξης.
Πριν καλά-καλά μπει η εβδομάδα, αιτήματα υπέβαλαν επισήμως η Ισπανία και η Κύπρος.
Το έλλειμμα ηγεσίας στην Ευρώπη αναδεικνύεται πλέον σε όλο του το μεγαλείο.
Τρία χρόνια τώρα – στην πραγματικότητα από το 2008, όταν, σε Σύνοδο Κορυφής, αποφάσισαν να φέρουν το ΔΝΤ στην Ευρώπη, νομίζοντας πως έτσι θα λύσουν το πρόβλημά τους, μεταθέτοντάς το για άλλη μια φορά στις πλάτες άλλων – περιφέρονται από Σύνοδο Κορυφής σε Eurogroup και από Eurogroup σε μίνι συσκέψεις και τηλεδιασκέψεις.
Το αποτέλεσμα είναι περισσότερη ύφεση, έκρηξη της ανεργίας, στασιμότητα, λιτότητα και ξανά λιτότητα, που τελικά σκότωσε την οικονομία.
Καταχάρηκαν όταν βρήκαν ξαφνικά μπροστά τους τον… από μηχανής θεό Γ. Παπανδρέου, που τους πρόσφερε στο πιάτο το εξιλαστήριο θύμα, την Ελλάδα.
Άρχισαν να διατυμπανίζουν πως «η Ελλάδα είναι μοναδική περίπτωση» και εξαπέλυσαν την τρόικα, η οποία επέβαλε σειρά αντιαναπτυξιακών μέτρων, ενώ παράλληλα επί δύο χρόνια παρακολουθούσε τα τεκταινόμενα στη χώρα μας κάνοντας ότι δεν βλέπει πως το πρόβλημα ήταν πολιτικό.
Μέσα σ’ αυτή τη συγκυρία, η Ελλάδα έχει μια μοναδική ευκαιρία.
Ακριβώς τώρα, αύριο, στη Σύνοδο Κορυφής – παρά την ατυχία να μην παρίσταται ο πρωθυπουργός – εκμεταλλευόμενη το γεγονός ότι, έτσι κι’ αλλιώς, δεν προβλέπονται αποφάσεις για μας, η ελληνική αντιπροσωπεία οφείλει να θέσει το θέμα ωμά:
Μας σκοτώσατε – με την επίνευση της τότε κυβέρνησης που αποδέχθηκε τα πάντα – και δεν πετύχατε τίποτε.
Αντίθετα, η κρίση χρέους εξαπλώθηκε, δημιουργήθηκε γενικός πανικός, εξαγριώσατε τις αγορές, προχωρήσατε σε βιαστικά κουρέματα, προκαλέσατε ενεργοποίηση των cds, χρεοκοπήσατε όλη την Ευρώπη.
Όσο για την Ελλάδα, δεν μπορεί πλέον να συνεχίσει στον ίδιο δρόμο.
Απαιτούνται αποφάσεις δυναμικές, που θα βάλουν μπροστά την οικονομία της.
Γρήγορες, έξυπνες κινήσεις, κατάργηση – επιτέλους – της γραφειοκρατίας που εμποδίζει τις επενδύσεις, νομική ασφάλεια για όσους (εκτός ΕΕ, βέβαια) που θέλουν να επενδύσουν και πάταξη κάθε προσπάθειας που εμποδίζει να εκσυγχρονιστεί – επιτέλους – η χώρα.
Να πούμε ότι θα κάνουμε πέντε πράγματα και να τα κάνουμε.
Και σε όποιον αρέσει.
Να σταματήσει επιτέλους αυτή η ιστορία με τις έξωθεν «τεχνικές βοήθειες».
Μέχρι στιγμής δεν πρόσφεραν τίποτε – ο περίφημος Χορστ Ράιχενμπαχ και η ομάδα του έχουν αποτύχει παταγωδώς.
Ήταν μόνο για τις… συνεντεύξεις. Αγνοείται η τύχη τους εδώ και μήνες.
Παρ’ όλα αυτά, πληροφορούμεθα ότι προχωρεί η συνεργασία με τον ΟΟΣΑ του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης με σκοπό την πάταξη της γραφειοκρατίας.
Φυσικά, δεν πρόκειται να γίνει τίποτε – και θα κοστίσει και 1,2 εκ ευρώ!
Ο ΟΟΣΑ θα φέρει μια ωραία έκθεση και – αν δεν υπάρξει πολιτική βούληση – δεν θα γίνει τίποτε!
Διότι αν υπάρχει πολιτική βούληση για πάταξη της γραφειοκρατία, ο ΟΟΣΑ περιττεύει.
Εκτός κι’ αν πρέπει οπωσδήποτε να ενισχύσουμε τον κ. Άνχελ Γκουρία, μέγα θαυμαστή των κ.κ. Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου, που μας έλεγε πως κυβέρνηση που έχει στο δυναμικό της στελέχη προερχόμενα από τον ΟΟΣΑ… αποκλείεται να αποτύχει.
Αν πρέπει να το πιούμε κι’ αυτό το ποτήρι, ας το πιούμε.
Αλλά ας καταλάβουμε πως με εκθέσεις διεθνών οργανισμών και ξένους επιτηρητές δεν γίνεται τίποτε.
Το ζήτημα είναι τι κάνουμε εμείς!
