Η Ελένη Μπιλιάλη σε απόγνωση μπροστά από το σαλονάκι της το οποίο, όπως φαίνεται, οι κακοποιοί το ρήμαξαν στην κυριολεξία. Παντού πεταμένα πράγματα. Οι αλλοδαποί εγκληματίες άνοιξαν και το τελευταίο συρτάρι, μέχρι και πίνακες έσκισαν για να δουν μήπως έκρυβε χρήματα ή χρυσαφικά σε αυτούς, η άτυχη γυναίκα.
του Μάκη Βραχιολίδη
Η διαρκώς επιδεινούμενη οικονομική κρίση, αυξάνει καθημερινά την εγκληματικότητα. Οι πολίτες αισθάνονται παντελώς ανίσχυροι απέναντι στις ορδές επικίνδυνων κακοποιών, που στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι αλλοδαποί και λαθρομετανάστες.
Εγκληματικά στοιχεία μπαίνουν μέσα στα σπίτια, κυρίως ηλικιωμένων και δεν διστάζουν να αφαιρέσουν μία ή περισσότερες ζωές, για λίγα ευρώ. Η Πολιτεία, είναι όχι μόνον απούσα αλλά είναι η μεγάλη υπεύθυνη για την κατάσταση: Διότι, με την ανεύθυνη πολιτική της έχουν εισβάλει στη χώρα μας εκατομμύρια λαθρομετανάστες και κακοποιά αποβράσματα, τα οποία με τη σειρά τους, επωφελούμενα της φτώχειας και ανέχειας, την οποία η Πολιτεία προκάλεσε, ρημάζουν νοικοκυριά και σκοτώνουν αθώους συνανθρώπους μας. Ουσιαστικά, η Πολιτεία είναι σύμμαχος των εγκληματιών, αντιμετωπίζοντας ως εχθρούς της τον λαό. Άλλωστε, αυτόν τσακίζει με δυσβάσταχτους φόρους και χαράτσια.
Η Ελένη Μπιλιάλη, είναι η 86χρονη συνταξιούχος, με τον Γολγοθά της οποίας είχε ασχοληθεί η «Ελεύθερη Ώρα», την 1η Μαρτίου. Το ρεπορτάζ μας, με τίτλο «Σκοτώνουν τους συνταξιούχους», αναδείκνυε την τραγική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει οι συνταξιούχοι. Η εφημερίδα μας, σημείωνε μεταξύ άλλων: «Οι συνεχείς περικοπές στις συντάξεις, οδηγούν σε πρόωρο θάνατο την τρίτη ηλικία! Οι απόμαχοι της ζωής, ενώ θα περίμεναν στη δύση του βίου τους να τύχουν από την Πολιτεία της αναγνώρισης που τούς πρέπει, η εγκληματικά κτηνώδης πολιτική της κυβέρνησης Παπαδήμου και της προηγούμενης Παπανδρέου, σκοτώνει τους συνταξιούχους. Απόγνωση, απελπισία, κατάθλιψη, είναι τα συναισθήματα που διακατέχουν τους συνταξιούχους, για τον εξευτελισμό τον οποίο υφίσταται καθημερινά η αξιοπρέπειά τους».
Οι σημερινοί όμως συνταξιούχοι, είναι έρμαιοι των άγριων διαθέσεων της Πολιτείας αλλά και των επιθέσεων εγκληματικών στοιχείων. Η δύσμοιρη Ελένη Μπιλιάλη, το μαρτύριο της οποίας δείχνει να μην έχει τελειωμό, έπεσε θύμα ληστών. Έλειψε μία μέρα από το σπιτικό της για να επισκεφθεί την παράγκα της, χτισμένη σε ένα οικοπεδάκι στο Κρανίδι, αγορά από τις θυσίες του αείμνηστου αδερφού της, ήρωα του πολέμου. Τι το ‘θελε; Γύρισε και βρήκε την οικία της στην Αγία Παρασκευή, σε κακό χάλι. Κακοποιοί είχαν τρυπώσει σαν τα ποντίκια από το πίσω μέρος του σπιτιού και, αφού έσπασαν τη συρματένια σίτα και τον σύρτη της πόρτας της κουζίνας, έκαναν το σπίτι άνω-κάτω, άρπαξαν 800 ευρώ που είχε φυλαγμένα η κυρά Λένη, μαζί και τα παράσημα του ήρωα αδερφού της, και εξαφανίστηκαν!
Μόλις η κ. Μπιλιάλη αντίκρυσε το κακό που την βρήκε, κόντεψε να τρελαθεί. Διηγώντας μας τη νέα περιπέτειά της, ξέσπασε σε κλάματα. «Είχα μόνιμη, καθημερινή συντροφιά τα παράσημα του αδερφού μου. Ήταν σαν να είχα δίπλα μου τον ίδιο τον Αντώνη. Τώρα, μου τα έκλεψαν και με απόκαμαν τελείως. Μου πήραν και τη σύνταξη, μαζί και το επίδομα του Μετοχικού ταμείου το οποίο περίμενα σαν βάλσαμο, εδώ και τρεις μήνες. Ήμουν που ήμουν ξεκρέμαστη, τώρα τι να κάνω και πώς να ζήσω;».
Από τις απέναντι κατοικίες, όπως μας αποκαλύπτει η κυρά Λένη, της είπαν ότι «οι κακοποιοί πρέπει να ήταν πάνω από τρεις και μάλιστα είχαν και άλλους, δικούς τους που φύλαγαν τσίλιες. Μιλούσαν στα ξένα, τους άκουσαν γύρω στις 4.00 το πρωί του Σαββάτου, αλλά, με παραξενεύει, δεν ειδοποίησαν αμέσως την Αστυνομία. Φαίνεται φοβόντουσαν πολύ και για τα δικά τους σπιτικά». Και νωρίς όμως να είχε ειδοποιηθεί η Άμεση Δράση, όπως συμβαίνει σε ανάλογες περιπτώσεις, καθυστερεί να φτάσει στον τόπο του εγκλήματος. Αστυνομικά όργανα, με ισοπεδωμένους μισθούς των 500 έως 700 ευρώ, είναι δυνατόν να ρισκάρουν την ζωή τους απέναντι σε επικίνδυνους εγκληματίες;
Αναρωτιέται κανείς εάν η απάντηση που πήρε η κ. Μπιλιάλη από γείτονες, ήταν για παρηγοριά: «Πρέπει να αισθάνεσαι και τυχερή, διότι εάν οι κακοποιοί σε έβρισκαν στο σπίτι, δεν θα δίσταζαν να σε σκοτώσουν», της είπαν. Συγκλονίζεσαι όμως όταν βλέπεις σε ποιο χάλι έφτασε η άλλοτε ασφαλής, φιλήσυχη ελληνική κοινωνία. Σήμερα, ζει πόλεμο πραγματικό, μια και κάθε μέρα δεκάδες συμπολίτες μας πέφτουν θύματα υπανθρώπων, ενώ κάποιοι από αυτούς χάνουν και τη ζωή τους .
Υπ’ αυτή την έννοια, η Ελένη Μπιλιάλη ήταν τυχερή. Ζει και αναπνέει όμως, όχι μόνο μέσα στην οικονομική ανέχεια, με κλεμμένη σύνταξη, αλλά και μέσα στον τρόμο που της δημιουργούν αλλοδαποί εγκληματίες και η εγκληματική στάση της Πολιτείας!
